Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημητρίου
Θέλω να αγιάσω και δεν με αφήνουν.
Αρνούμενος να συμπαρίσταμαι στην υποκρισία της δημοτικής αρχής, έλαβα κανονική άδεια και με δικές μου δαπάνες για μετάβαση και διαμονή, βρέθηκα στο μικρό χωριό Ακρίτας της βόρειας περιοχής του πρώτου συμβαλλόμενου μέρους - με κίνδυνο να διωχθώ και να καταδικαστώ το λέω - στον Ακρίτα, Κιλκίς Μακεδονίας, ακριβώς στη συνοριακή γραμμή με το δεύτερο συμβαλλόμενο μέρος της "συμφωνίας - προδοσίας - των Πρεσπών 2", για να τελέσουμε, με τους λιγοστούς κατοίκους, οι οποίοι δεν έχουν μόνιμο ιερέα αφού δεν διορίζονται ιερείς μετά τα μνημόνια και τις απαιτήσεις των δανειστών, τον όρθρο και την Θεία Λειτουργία της εορτής του Ευαγγελισμού, την Δοξολογία για την Εθνική επέτειο του 1821, το τρισάγιο και την κατάθεση στεφάνου για τους πεσόντες στο ηρώο του χωριού.
Αμέσως μετέβην ανατολικότερα για να βρεθώ στις Μουριές και να παρακολουθήσαμε τη μαθητική παρέλαση των παιδιών της περιοχής και εν συνεχεία ταχύτατα έφτασα στο Κιλκίς, όπου και στην εκεί παρέλαση σταθήκαμε ανάμεσα στους σύγχρονους Μακεδόνες - γιατί κύριοι 25 προδότες από το Ηλιού πόλις Ανθρώπινη πόλη, Πρώτα η Ηλιούπολη και Ηλιουπόλοι μαζί, Μακεδόνες είναι όσοι μιλάνε τη γλώσσα του Αριστοτέλη και όχι αυτή που όρισαν οι 153 εφιάλτες που έκαναν το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα - για να επεφημίσουμε τα παιδιά των σχολείων και τους κοκκινοσκούφηδες του Ελληνικού Στρατού που παρήλασαν κάτω από τους ήχους του "Μακεδονία ξακουστή".
Εκεί δεν τόλμησε να εμφανιστεί ο τοπικός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε στελέχη του κόμματος της προδοσίας και έτσι δεν υπήρχαν αποδοκιμασίες από τον προδομένο λαό, όπως έγιναν στη Βέροια, στην Κατερίνη και αλλού.
Με απίστευτα δυνατό Εθνικό φρόνημα οι άνθρωποι του Ακρίτα, και όλου του περιφερειακού διαμερίσματος Κιλκίς, αλλά και οι Θεσσαλονικείς που την προηγούμενη ημέρα, Κυριακή Β' νηστειών, γιορτή του Αγίου Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του Παλαμά μέσα στο ναό του, συντάραξαν συθέμελα τις καρδιές μας τραγουδώντας το ιστορικό τραγούδι "Μακεδονία ξακουστή".
Εκεί που λέγαμε ότι η μέρα μας θα τελείωνε χωρίς να ασχοληθούμε με αλλότρια πράγματα, ενώ περιδιαβαίναμε την πρωτεύουσα της Μακεδονίας μας Θεσσαλονίκη, ήρθε η Λαϊκή Συσπείρωση Ηλιουπόλεως - ξέρετε αυτή που στην ιστορία τους έχουν την προδοσία των Πρεσπών 1 - να μας ταράξει με ανακοίνωση της στην οποία καταδεικνύει τη λαϊκιστική συμπεριφορά του δημάρχου Ηλιούπολης, να απαιτήσει από τη νεαρά φιλαρμονική να παιανίσει το "Μακεδονία ξακουστή", του οποίου μάλλον τα παιδιά δεν ήξεραν τις νότες, για να ανταποκριθούν στην πρόσκληση και πρόκληση του προϊσταμένου τους Δημάρχου.
Ο Δήμαρχος αν δεν ακυρώσει το ψήφισμα της 19ης Ιουλίου 2018 δεν σώζεται από καλογραμμένους πανηγυρικούς και τραγούδια από αυτοκίνηση.
Τώρα για ποιο λόγο η Λαϊκή Συσπείρωση τα έβαλε με το δικό τους παιδί, δήμαρχο Ηλιούπολης είναι ζητούμενο; Σπούδασε στη κομμουνιστική Μόσχα, όπου καλλιέργησε το σταλινικό χαρακτήρα του.
Ο άνθρωπός που ουσιαστικά, ζήτησε την φίμωση κάθε δημόσιου λόγου στην πόλη μας, με το φασιστικής νοοτροπίας καταδικαστικό ψήφισμα της 19ης Ιουλίου 2018 και ο οποίος έφερε πολλές φορές τα πράγματα στα άκρα στις σχέσεις του και στην επικοινωνία του με συμπολίτες, δεν μπορεί να κατηγορείται από τους εκπροσώπους του ΚΚΕ στην πόλη μας.
Υπάρχουν ευθύνες για αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια στην Ηλιούπολη, που φτάνει ως την παραβίαση κάθε νομού και κανόνα όπως για παράδειγμα, αυτών της ναοδομίας και αισθητικής, στην ούτως καλούμενη αγιογράφηση του Κοιμητηριακού ναού.
Καλό θα ήτανε η Λαϊκή Συσπείρωση να μας πει τις θέσεις της για το μεγάλο πρόβλημα με τις ταφές στο κοιμητήριο, από το να εγκαλεί προεκλογικά το δικό της παιδί, το οποίο θα ήταν ικανό να μας καλέσει και σε θρησκευτικό γάμο, αν επιτρεπόταν να τελεστεί πριν το Πάσχα.
Ζήτω η Μακεδονία.
Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821.
Ζήτω ο Ακρίτας του Κιλκίς.
Ζητώ η Ηλιούπολη.
Ζήτω οι Έλληνες.
