Ηλιούπολη ένα από τα καλύτερα προάστια της Αττικής και περήφανη που είμαι δημότης.

Μία πόλη προικισμένη από τη φύση, τους μεγάλους δρόμους και τα αμέτρητα πάρκα.

Μην ξεχνάμε όμως βασική της προυπόθεση ως μια ιδανική πόλη η ευημερία και η ευτυχία των ανθρώπων.

Απλά πράγματα καθημερινά και οι σωστές ενέργειες από όλους μας βοηθούν ώστε να έχουμε μια ανταγωνιστική – ελκυστική πόλη.

Η σωστή πεζοδρόμηση είναι το πρώτο μέλημα μιας πόλης. Tα μικρά & καθημερινά πράγματα είναι αυτά που ομορφαίνουν ή δηλητηριάζουν την ζωή μας. Πόσες φορές δεν έχουμε προβληματιστεί για το πώς θα περπατήσουμε ένα πεζοδρόμιο; Πόσες φορές εμείς σαν μαμάδες με τα παιδιά μας και με τα καροτσάκια έχουμε αγανακτήσει, έχουμε εκθέσει σε κίνδυνο τα παιδιά μας; γιατί πολύ απλά δεν είναι επαρκής ο χώρος του πεζοδρομίου.

Πόσες φορές έχουμε τραυματιστεί λόγω κακοτεχνίας του πεζοδρομίου- σπασμένες πλάκες, ανισόπεδα δάπεδα, αυθαίρετη κατάληψη αυτών από μόνιμα εμπόδια ή εγκαταστάσεις και παρανόμως σταθμεύντα οχήματα. Έχουμε τραυματιστεί από διάφορες κατασκευές σκαλοπατιών επί πεζοδρομίων για την εξασφάλιση πρόσβασης σε οικίες. Μην αναφέρουμε και τον φωτισμό που πολλές φορές είναι ανεπαρκής.

Σε μια εποχή που πρέπει να δείξουμε την ευαισθησία μας περισσότερο στον συνάνθρωπο μας. Πόσοι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ) σκέφτονται καθημερινά πως θα κινηθούν για τα απαραίτητα, απομονώνονται στα σπίτια τους λόγω έλλειψης ραμπών στις διαβάσεις πεζών ή στις ενδιάμεσες νησίδες ή λόγω κακοτεχνιών στην κατασκευή ραμπών (λάθος ύψος).

Έχουν αναγκασθεί να βγούν από την πλευρά του δρόμου γιατί δεν μπορούν να ανοίξουν τις θύρες των οχημάτων γιατί έχουν τοποθετηθεί κιγκλιδώματα ή κολωνάκια στις γωνίες των πεζοδρομίων και πόσα αλλα.

ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ;; Τι λένε οι κανονισμοί

Σύμφωνα δε με την παραγραφο 1 του άρθρου 24 της Αποφασης Υπ. ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 3046/304/1989 (ΦΕΚ 59Δ’/89) ( Κτιριοδομικός Κανονισμός ) περί πεζοδρομίων: “Τα πεζοδρόμια των κοινόχρηστων χώρων κατασκευάζονται, ανακατασκευάζονται, επισκευάζονται και συντηρούνται με σκοπό να διασφαλίζεται η συνεχής, ασφαλής και χωρίς εμπόδια κυκλοφορία των πεζών σε όλη την επιφάνειά τους και η χρήση τους από άτομα με ειδικές ανάγκες, εφόσον επιτρέπεται από τη μορφολογία του εδάφους.

Και στην παράγραφο 3 της ίδιας απόφασης αναφέρεται: Σε κάθε περίπτωση στις προδιαγραφές των πεζοδρομίων καθορίζονται οι διαστάσεις, το είδος κατασκευής και το είδος των υλικών των κρασπέδων, των ρείθρων, του υποστρώματος και της επίστρωσης ή της επικάλυψής τους.

Επίσης καθορίζονται το είδος της φυτείας, οι διαστάσεις και τα άλλα στοιχεία των τμημάτων των πεζοδρομίων που διατίθενται για φύτευσή τους. Τα πεζοδρόμια κατασκευάζονται σύμφωνα με προδιαγραφές που καθορίζονται με απόφαση του οικείου Δημοτικού ή Κοινοτικού Συμβουλίου.

Επίσης σύμφωνα με το άρθρο 2 της Αποφ. Υπ. ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 52488/2002 (ΦΕΚ 18Β’/02) [Ειδικές ρυθμίσεις για την εξυπηρέτηση των ΑΜΕΑ], το οποίο: «Σε όλους τους κοινόχρηστους χώρους οικισμών που προορίζονται για την κυκλοφορία πεζών (πεζόδρομοι), επιβάλλεται ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ ΟΔΕΥΣΗΣ ΠΕΖΩΝ με απαραίτητο ελάχιστο πλάτος 1,50 μέτρα ελεύθερο από κάθε είδους εμπόδιο, που χρησιμοποιείται για τη συνεχή, ασφαλή και ανεμπόδιστη κυκλοφορία κάθε κατηγορίας χρηστών. Οποιαδήποτε εξυπηρέτηση (σήμανση, φύτευση, αστικός εξοπλισμός κλπ) τοποθετείται υποχρεωτικά εκτός της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΖΩΝΗΣ ΟΔΕΥΣΗΣ.

Οι προδιαγραφές Σύμφωνα με το άρθρο 6§6.1 του παραρτήματος ΙΙ της αποφ Υπ. ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 10788/2004 (ΦΕΚ 285Δ’/04) [ Έγκριση πολεοδομικών σταθεροτύπων (standards) και ανώτατα όρια πυκνοτήτων που εφαρμόζονται κατά την εκπόνηση των γενικών πολεοδομικών σχεδίων (ΓΠΣ), των σχεδίων χωρικής και οικιστικής οργάνωσης "ανοικτής πόλης" (ΣΧΟΟΑΠ) και των πολεοδομικών μελετών ], περί διαστασιολόγησης πεζοδρομίων:

Για να ανταποκριθούν οι διάδρομοι αυτοί κυκλοφορίας πεζών και ΑΜΕΑ στο στόχο τους θα πρέπει να σχεδιάζονται υπολογίζοντας όλους τους παράγοντες που επηρεάζουν την μορφή τους.

• Τα πεζοδρόμια πρέπει να διατάσσονται και από τις δύο πλευρές οδού με παρόδια δόμηση.

• Πεζοδρόμια δεν διατάσσονται μόνο σε πεζόδρομους ή σε οδούς με κυρίαρχο χρήστη τον πεζό (ήπιας κυκλοφορίας, πεζο-ποδηλατόδρομους).

• Σε οδούς με ταχύτητα κυκλοφορίας 40 χλμ/h και άνω είναι απαραίτητο να χωρίζονται οι επιφάνειες κίνησης των πεζών από το οδόστρωμα με προστατευτικές λωρίδες πρασίνου, κιγκλιδώματα ή θωράκια με ελάχιστο πλάτος 0,5 μ.

• Ως ελάχιστο πλάτος επιφάνειας συνοδευτικού πεζόδρομου με ροή αιχμής πεζών 10 πρόσωπα/ 15 λεπτά, ελεύθερη από κάθε άλλο στοιχείο εξοπλισμού της οδού, ορίζεται το 1,50 μ.

Επιπλέον για άνετη κίνηση ενός πεζού ή ΑΜΕΑ χωρίς πιθανότητα σύγκρουσης με πεζό ή ΑΜΕΑ κινούμενο σε αντίθετη κατεύθυνση είναι απαραίτητο το πλάτος 0,75 μ για τον καθένα, επομένως σύνολο = 1,50 μ.

10.4 Σε όλα τα πεζοδρόμια επιβάλλεται η διαμόρφωση ελεύθερης ζώνης όδευσης πεζών ελάχιστου πλάτους 1,20m που να είναι ελεύθερη από κάθε είδους εμπόδια, για τη συνεχή, ασφαλή και ανεμπόδιστη κυκλοφορία.

10.5 Η απόσταση της ελεύθερης ζώνης όδευσης πεζών από το κράσπεδο του πεζοδρομίου πρέπει να είναι τουλάχιστον 35cm, για την τοποθέτηση πινακίδων σήμανσης ή/και προστατευτικών κιγκλιδωμάτων.

10.6 Σε περίπτωση υφιστάμενου πεζοδρομίου με πλάτος μικρότερο του 1,50m, η ελεύθερη ζώνη όδευσης πεζών πρέπει να καταλαμβάνει όλο το πεζοδρόμιο.

10.7 Υφιστάμενα πεζοδρόμια σε αστικές περιοχές με πλάτος μικρότερο του 1,00m δεν είναι επαρκή για τη διακίνηση αμαξιδίων και πρέπει να γίνεται υποβιβασμός του πεζοδρομίου στο επίπεδο του δρόμου.

10.8 Στην πιο πάνω περίπτωση η ανύψωση του δρόμου στο επίπεδο του πεζοδρομίου αποτελεί εναλλακτική λύση.

10.9 Σε κάθε περίπτωση απαιτείται ανάλογη προειδοποιητική φωτεινή σήμανση για τους οδηγούς και παράλληλη διαφοροποίηση του καταστρώματος του δρόμου για την ελάττωση της ταχύτητας των διερχόμενων αυτοκινήτων.

10.10 Οποιαδήποτε εξυπηρέτηση (σήμανση, φύτευση, αστικός εξοπλισμός κ.λπ.) τοποθετείται εκτός της ελεύθερης ζώνης όδευσης πεζών.

10.11 Το ελάχιστο ελεύθερο ύψος στη ζώνη όδευσης για την απρόσκοπτη κίνηση των πεζών είναι ίσο με 2,20m.

10.12 Η φύτευση δέντρων, θάμνων κ.λπ. περιορίζεται σε πεζοδρόμια πλάτους ίσου ή μεγαλύτερου των 2,80m και οπωσδήποτε εκτός της ελεύθερης ζώνης όδευσης πεζών.

Κώδικας βασικής πολεοδομικής νομοθεσίας > Μέρος-ΙΙΙ > Κεφάλαιο-ΣΤ > Αρθρον-367 (Αρθ-24, Αποφ-3046/304/30.1/3-2-89)

ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ

Τρόπος κατασκευής:

α. Προδιαγραφές όπως προαναφέρθηκαν πιο πάνω.
Σε κάθε περίπτωση στις προδιαγραφές των πεζοδρομίων καθορίζονται οι διαστάσεις, το είδος κατασκευής και το είδος των υλικών των κρασπέδων, των ρείθρων, του υποστρώματος και της επίστρωσης ή της επικάλυψής τους. Επίσης καθορίζονται το είδος της φυτείας, οι διαστάσεις και τα άλλα στοιχεία των τμημάτων των πεζοδρομίων που διατίθενται για φύτευσή τους.

αα. Τα πεζοδρόμια κατασκευάζονται σύμφωνα με προδιαγραφές που καθορίζονται με απόφαση του οικείου δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου.

β. Σε οικισμούς με πληθυσμό πάνω από 20000 κατοίκους και εφόσον τα πεζοδρόμια αποτελούν σημαντικό στοιχείο διαμόρφωσης των πολεοδομικών ή κυκλοφοριακών συνθηκών οδού, πλατείας ή περιοχής, οι προδιαγραφές κατασκευής στο σύνολο ή σε μέρος τους καθορίζονται με απόφαση του αρμόδιου νομάρχη που εκδίδεται με τήρηση της διαδικασίας του Αρθ-154.

γ. Σε οικισμούς στους οποίους δεν έχουν καθορισθεί οι πιο πάνω προδιαγραφές τα πεζοδρόμια κατασκευάζονται σύμφωνα με τις οδηγίες του οικείου δήμου.

ε. Φύτευση δένδρων, θάμνων κλπ:
Κατά τη διαμόρφωση των πεζοδρομίων για τη φύτευση δένδρων, θάμνων κλπ οπωσδήποτε ελεύθερη δίοδος, πλάτους τουλάχιστον 0,60 μ για τη διέλευση των πεζών. Ειδικά σε πεζοδρόμια πλάτους μεγαλύτερου ή ίδιου του 1,50 μ η ελεύθερη δίοδος πρέπει να έχει πλάτος 0,80 μ. Ο κορμός των δένδρων τοποθετείται τουλάχιστον 0,50 μ εσώτερα από την ακμή του κρασπέδου.

Γιατί τα πεζοδρόμια αποτελούν ένα σημαντικό ζήτημα για την κοινωνία μας; Γιατί συμβάλλουν με καθοριστικό ρόλο στη βιώσιμη ανάπτυξη;

Η άσχημη κατάσταση λοιπόν των πεζοδρομίων, δεν συμβάλει μόνο αρνητικά στην ανάπτυξη, αλλά αποτελεί παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων κινητικότητας και προστασίας της ανθρώπινης ζωής

Βασικά οφέλη: Μειωμένη ατμοσφαιρική ρύπανση, Καλύτερη υγεία του πληθυσμού από το περπάτημα.

Αύξηση της ελκυστικότητας της πόλης, τόσο για εγκατάσταση γραφείων και επιχειρήσεων, όσο και για τον τουρισμό – οικονομικότερες μετακινήσεις.

Πραγματική οδική ασφάλεια με σημαντική μείωση έως και σχεδόν πλήρη εξάλειψη των τροχαίων «ατυχημάτων».

Βέβαια όλα τα παραπάνω συνιστούν στοιχεία μιάς πραγματικής ανάπτυξης.

Σαν Δήμος Ηλιούπολης έχουν επιτευχθεί αρκετά αλλά πάντα υπάρχει βελτίωση απ όλους μας.

(Έλενα Κούκουνα- Νταγράκη)
Yποψήφια Δημοτ. Σύμβουλος – ''Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΘΕΛΩ Γαβριήλ Αραμπατζής''.