Για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν πήρα θέση για τα διάφορα "παιχνίδια" που παίζονται στις πλάτες των μικρομάγαζων στις γειτονιές της Ηλιούπολης και αυτό έγινε πέρα από τις εξω-Ηλιουπολίτικες συνδικαλιστικές ασχολίες μου, με την ενασχόλησή μου με προσωπικά - επαγγελματικά θέματα που μου απορροφούσαν αρκετές ώρες της ημέρας μου.

Το τελευταίο διάστημα όμως το παιχνίδι χόντρυνε και έγινε προκλητικό. Κάτι που με έκανε να ασχοληθώ ξανά με τα τοπικά. Έτσι με μοναδικό γνώμονα το μάζεμα των απόψεων όλων των υποψηφίων, όλων των παρατάξεων, γράφω αυτή τη σκέψη, το σχόλιο, το κείμενο ή όπως θέλει να το πει ο καθένας.

Διαπιστώνω ότι παίχτηκε και παίζεται ένα παλιό, μα πάρα πολύ παλιό παιχνίδι, στις πλάτες των μικρών αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών της πόλης μας και όχι μόνο.

Είναι το ίδιο παιχνίδι της "ανάπτυξης" που χρόνια τώρα έρχεται με την μπαρουφολογία για ενίσχυση των επιχειρήσεων μέσω… δανείων, μέσω… συνεταιρισμών, ΣΔΙΤ, ΚΟΙΝΣΕΠ, μέσω… καινοτομίας και επιχειρηματικότητας, μέσω… επιμόρφωσης και δεκάδων άλλων υποσχέσεων και προτροπών προς τους επαγγελματίες.

Είδαμε λοιπόν την "ανάπτυξη" των προηγούμενων ετών να οδηγεί εκατοντάδες χιλιάδες σε υπέρογκα χρέη, στις τράπεζες, τα ταμεία κλπ. Είδαμε να οδηγεί τους επαγγελματίες στην ανεργία, χωρίς αναγνώριση από το κράτος, αφού ο επαγγελματίας που χάνει τη δουλειά του δεν θεωρείτε άνεργος!!!

Είδαμε όλο αυτό το "παιχνίδι" να δημιουργεί έξυπνους και χαζούς, ανοιχτόμυαλους και οπισθοδρομικούς, ικανούς και ανίκανους να έχουν μαγαζί, επάγγελμα ή δική τους επιχείρηση και τελικά όλο αυτό να γίνεται παιχνιδάκι στα χέρια των ΑΕ και όλων αυτών των επιχειρηματικών Ομίλων που "επενδύουν", σε φτηνούς εργαζόμενους – δούλους των 420 ευρώ.

Από την άλλη είδαμε χιλιάδες μικροεπαγγελματίες – αυτοαπασχολούμενους, να χάνουν ότι απόκτησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, που δούλευαν 15 – 18 ώρες την ημέρα, να οδηγούνται σε κατασχέσεις κινητών και ακινήτων, ακόμη και εργαλείων δουλειάς, κάτι τους στερούσε την πιο μικρή πιθανότητα να εξοφλήσουν το χρέος που δημιουργήθηκε.

Και τώρα που πάμε για εκλογές, δεκάδες "πουθενάδες" παίρνουν μέρος στις εκλογές. Άνθρωποι που δεν είχαν καμία επαφή με τα προβλήματα των οικογενειών, που τους έκοβε η ΔΕΗ το ρεύμα, που δεν είχαν τα απαραίτητα για να στρώσουν το τραπέζι τους, που τα παιδιά τους εγκατέλειπαν το σχολείο γιατί δεν μπορούσα να τους εξασφαλίσουν φροντιστήριο, επαγγελματίες που τους έκαναν κατασχέσεις εμπορευμάτων και καταθέσεων.

Σκάνε μύτη τώρα τάζοντας νέα "παιχνίδια" που τα διαφημίζουν ως τη σωτηρία "δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν" όπως είχε γράψει ο Ματθαίος για τον Ιησού.

Εμφανίζονται ως η ελπίδα κι αν τους ψηφίσουν, θα κάνουν τα πάντα για να φτιάξουν ένα "νέο παιχνίδι".

Ένα παιχνίδι που θα αλλάζει ονόματα, ανάλογα με τη μέρα και τη νύχτα, τη μια θα λέγεται "Λευκή νύχτα" με κλόουν και ξυλοπόδαρους, με συγκροτήματα και τραγουδιστές, με ζογκλέρ και μάγους, την άλλη θα λέγεται "black Friday" με τιμές πιο χαμηλές από το κόστος, με προσφορές και κόντρες μεταξύ ομοειδών εταιριών, με "Crazy Sunday" Κυριακή ανοιχτά όπου όλη την ημέρα όλα θα "χαρίζονται" αφού και επώνυμα θα είναι και γνωστό brand name έχουν.

Προτείνουν να φτιαχτούν ειδικοί χώροι που θα αναπλαστούν, θα ομορφύνουν και θα λέγονται "Ανοιχτά Κέντρα Εμπορίου" που στην απλή γλώσσα είναι κάτι σαν mall, που θα τα λένε "Ανοιχτά mall" και θα λειτουργούν (έτσι λένε), ανταγωνιστικά στο ήδη υπάρχον "metro mall" της γειτονιάς μας και έτσι θα σταματήσουν οι πελάτες να πηγαίνουν εκεί και θα αγοράζουν από το μικρομάγαζο της γειτονιάς τους.

Τι δε λένε;;;

Δεν λένε ότι μετά το ξεπούλημα της Δημόσιας Περιουσίας από το Υπερταμείο, στα μεγάλα φιλέτα της πόλης, που θα "αξιοποιηθούν" από τους ιδιώτες μεγαλοεπιχειρηματίες, θα φτιαχτούν μεγάλοι χώροι με καταστήματα, που μπορεί να μην λέγονται "mall" αλλά μπορεί να λέγονται "Εκπτωτικά κτήρια", "cheap shopping", "outlets" ή όπως αλλιώς θα εμπνευστεί το αφεντικό να τα ονομάσει.

Δεν λένε ότι το παιχνίδι έχει ξεκινήσει και όπου παίχτηκε ο μικρός και αυτοαπασχολούμενος μαγαζάτορας …έχασε!!!

Μπήκε μέσα όπως λένε στη γλώσσα τους οι επαγγελματίες. Μπήκε μέσα γιατί στο δικό του μικρομαγαζάκι δεν πάτησε άνθρωπος.

Μπήκε μέσα γιατί η αγοραστική αξία των εμπορευμάτων γι αυτόν ήταν μεγαλύτερη από την τιμή που πουλάει το πολυκατάστημα.

Μπήκε μέσα γιατί ο φόρος που θα πληρώσει είναι 26% στα καθαρά κέρδη, σε σχέση με των ΑΕ και των Επιχειρηματικών Ομίλων, που δεν ξεπερνά το 15% και σε πολλές περιπτώσεις με τις απαλλαγές είναι μηδενικός. Αρκεί μια ματιά μόνο στις αρνήσεις των εμπόρων σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, να συμμετάσχουν σε "Λευκές Νύχτες" (πχ Τρίπολη)

Μια ματιά αν ρίξουμε όπου δημιουργήθηκαν "Λευκές νύχτες" θα δούμε ότι οι ίδιοι οι μαγαζάτορες κάνοντας την εβδομαδιαία σούμα, βρήκαν λιγότερα στο ταμείο αφού αυτός που πήγε να ψωνίσει τη "Λευκή νύχτα", δεν πήγε όλη την επόμενη εβδομάδα, ούτε είχε πάει τις προηγούμενες μέρες.

Μα θα πει κάποιος στην τηλεόραση…!!!

Ναι στην τηλεόραση παίζεται το ίδιο παιχνίδι που παίζουν και οι δημοτικοί "σωτήρες", αυτοί λόγω των εκλογών και οι τηλεοράσεις λόγω των αφεντικών. Παίζουν όλοι μαζί το παιχνίδι που έχει ετοιμαστεί από την ΕΕ, τους επιχειρηματικούς ομίλους, σε αγαστή συνεργασία με τον ΣΕΒ και τα συνδικαλιστικά τσιράκια τους ΓΣΕΒΕΕ – ΕΣΕΕ κλπ .

Σ’ αυτό το παιχνίδι, το τελευταίο διάστημα, κλήθηκαν να παίξουν το ρόλο του κομπάρσου, οι δήμαρχοι, το Εμπορικό Επιμελητήριο και οι κατά τόπους Εμπορικοί Σύλλογοι, που αν δεν υπήρχαν έπρεπε να δημιουργηθούν, για να προχωρήσει η μεγάλη σφαγή των μικρών.

Έτσι στήσανε και έναν Εμπορικό Σύλλογο που αποτελείτε από τους καταστηματάρχες που έχουν την έδρα τους μέσα στο χώρο του "Ανοιχτού Κέντρου Εμπορίου" και έτσι να θεωρηθεί ως "συμφωνία κυρίων" και να φορτωθεί το χαμένο παιχνίδι στους "παίχτες" και όχι συνολικά στους "εταίρους".

Βέβαια για να λέμε και "του στραβού το δίκιο" η απαραίτητη αίτηση για να ενταχθεί στο project και η Ηλιούπολη, δεν κατατέθηκε ποτέ από τον Δήμο!!!

Είναι ένα παιχνίδι απαλλαγής από τους αυτοαπασχολούμενους, όπως αποδεικνύουν τα πολύ ενημερωτικά δελτία, που εκδίδει κάθε εβδομάδα ο ΣΕΒ, γιατί εμποδίζουν λέει την ανάπτυξη, και δημιουργούν πρόβλημα στις κινήσεις κεφαλαίων των επενδυτών, για παράδειγμα στο Εβδομαδιαίο Δελτίο που εκδόθηκε στις 30 Μάρτη 2018, με τίτλο "Η φτώχεια των Εθνών", γράφει: "… Η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό αυτοαπασχολούμενων (34%) και συνεπώς το μικρότερο ποσοστό μισθωτών (66%) εργαζομένων, απ’ όλες τις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου το 2016. Αυτό είναι ένδειξη υπανάπτυξης της οικονομίας, εκτεταμένης φοροδιαφυγής και καθήλωσης του πληθυσμού σε ένα σχετικά χαμηλό βιοτικό επίπεδο …" και πιο κάτω "… Με στοιχεία 2ου τριμήνου 2016, οι Έλληνες δουλεύουμε περισσότερες ώρες εβδομαδιαίως (42,3) από τους Ευρωπαίους (37,1), κυρίως λόγω του υψηλότερου ποσοστού αυτοαπασχολούμενων στο σύνολο των απασχολούμενων. Στην Ελλάδα ανέρχεται στο 34% και στην ΕΕ-28 στο 16%. …" (Σ.Σ, κυνισμός??? Ασφαλώς αφού γι αυτούς δεν υπάρχουν άνεργοι και το 66% είναι εργαζόμενοι!!!!)

Έρχονται λοιπόν όλοι αυτοί οι αυτόκλητοι σωτήρες, που γυροφέρνουν στις γειτονιές ψαρεύοντας ψηφοφόρους, να προτείνουν ξεδιάντροπα τον αφανισμό των μικρομάγαζων, γιατί η αυταπάτη θέλει λέξεις που να ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά του απελπισμένου.

Να ψάξουν αλλού για ψήφους, να ψάξουν αλλού για πρόβατα που θα ακολουθούν το …"στειρωμένο κριάρι", γιατί στείροι είναι και στείρες ιδέες έχουν.

Όσο για το δίλλημα που βάζουν κάποιοι, θέλοντας να παραστήσουν τους έξυπνους λέγοντας "Αν δεν σου αρέσει η αυτή η πρόταση εσύ τι προτείνεις;", έχω να τους πω ότι ο Πλάτωνας, πριν 2μιση χιλιάδες χρόνια, είχε πει: "Γνώμην δύνανται να έχουν άπαντες, γνώσιν δια να έχουν γνώμην έχουν;"

Και επειδή γνώση έχω, θα τους πω για να έχουν και αυτοί, ότι: Ο αυτοαπασχολούμενος Ελλάδα είναι ο μόνος φορολογούμενος (όχι μόνο στην Ελλάδα και παγκόσμια), που δεν έχει αφορολόγητο όριο και φορολογείται από το πρώτο ευρώ με 26%!!!

Ότι αν το ετήσιο δηλωθέν εισόδημα του δεν είναι μεγαλύτερο από τα τεκμήρια διαβίωσης τότε φορολογείτε με βάση το τεκμήριο(!!!) και για να γίνει ξεκάθαρο τι θεωρείται τεκμήριο διαβίωσης, θα πρέπει να πούμε ότι είναι το πατρικό σπίτι που κατέχει κι ας μένει αλλού, σε άλλη πόλη με ενοίκιο, το σπίτι του παππού χωριό που μπορεί να έχει κληρονομήσει ή ακόμα και το εξοχικό που απέκτησε με δάνεια σε μια άλλη εποχή, δουλεύοντας 18 ώρες την ημέρα, αλλά και το αυτοκίνητο που έχει.

Αυτό το ύψος του φορολογητέου τεκμηρίου, στις περισσότερες περιπτώσεις ξεπερνάει τις 10 – 15 χιλιάδες, με αποτέλεσμα να καλείτε ο μικρός αυτοαπασχολούμενος, να πληρώσει όλο ή και μεγαλύτερο ποσό από το ετήσιο δηλωθέν εισόδημα του.

Η απάντηση λοιπόν στο δίλλημα είναι:

Η χαμηλότερη φορολογία των αυτοαπασχολούμενων. Ο έλεγχος των μεσαζόντων θα μειώσει την αξία των εμπορευμάτων και θα βοηθήσει τους αγοραστές να ψωνίζουν στη γειτονιά τους. Αυτό είναι μία λύση.

Η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος και του ΕΝΦΙΑ, η αναγνώριση των λογιστικών βιβλίων ως μοναδική πηγή προσδιορισμού εισοδήματος, με κατάργηση κάθε είδους αντικειμενικών κριτηρίων.

Η μείωση κατά 50% των δημοτικών φόρων και τελών για κέρδη μέχρι 20.000€ και αύξηση τους για τις μεγάλες επιχειρήσεις, είναι μερικά από αυτά που θα βοηθήσουν περισσότερο, από τις "Λευκές νύχτες", τα "black Fridays" και τα άλλα happenings που προτείνουν οι "πρόθυμοι" υποστηρικτές των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Σιμόπουλος Γιώργος
Πρόεδρος της Ένωσης ΕΒΕ Ηλιούπολης
ΓΓ του Σωματείου Αυτοαπασχολούμενων Ιδιοκτητών Φορτηγών Οδικών Μεταφορών (ΣΑΙΦΟΜ) και μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΕΒΕ