Λαϊκή Συσπείρωση Ηλιούπολης
Δε διεκδικούμε ποσόστωση στη ζωή και στα δικαιώματα.
Διεκδικούμε ό,τι μας ανήκει.
Το σύνθημα “Οι γυναίκες μπροστά” μπορεί να έχει ουσιαστικό περιεχόμενο μόνο αν υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες των γυναικών εργατοϋπαλλήλων, των μισθωτών επιστημόνων, των αυτοαπασχολούμενων και των αγροτισσών, των άνεργων και συνταξιούχων γυναικών, των φοιτητριών, των νέων μητέρων, των γυναικών προσφύγων – μεταναστριών.
Αν υπηρετεί την ικανοποίηση των δικαιωμάτων της γυναίκας στην δουλειά, στην κοινωνική προστασία της μητρότητας, στη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου.
Από αυτή τη σκοπιά, το ΚΚΕ, οι εκλεγμένοι και εκλεγμένες στην Ευρωβουλή, στη Βουλή, στα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια με το ψηφοδέλτιο της “Λαϊκής Συσπείρωσης” παλεύουν με συγκεκριμένα αιτήματα και προτάσεις για να δοθεί ανάσα ανακούφισης στην εργατική, λαϊκή πλειοψηφία των γυναικών.
Προτάσεις που συνήθως απορρίπτονται ως “μη ρεαλιστικές”, “μαξιμαλιστικές”, “εκτός θέματος”, πολλές φορές μάλιστα χαρακτηρίζονται και ως ‘’μη σύγχρονες’’
Η ολόπλευρη κοινωνική ανάπτυξη της γυναίκας, η ισοτιμία και η χειραφέτησή της προϋποθέτει την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών στο σύνολό τους.
Σήμερα, η επιστημονική, τεχνολογική ανάπτυξη μπορεί να εξασφαλίσει.
Την καθολική και ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην κοινωνική εργασία, με τη δραστηριότητά μας να συμβάλουμε δημιουργικά στην κοινωνική πρόοδο.
Υπάρχει δυνατότητα να δουλεύουμε λιγότερες ώρες με άνοδο του βιοτικού μας επιπέδου, με αυξήσεις στους μισθούς, βελτίωση συνθηκών δουλειάς και ζωής. Μπορούν να διασφαλιστούν μέτρα για την προστασία της μητρότητας, του γυναικείου οργανισμού στο χώρο εργασίας, με άδειες μητρότητας, της συνταξιοδότησης για τις γυναίκες στα 55 και στα 50 για όσες εργάζονται σε ΒΑΕ, με αξιοπρεπείς συντάξεις.
Να ικανοποιηθεί η ανάγκη της στην πραγματικά ελεύθερη, δημιουργική αξιοποίηση του μη εργάσιμου χρόνου σε κάθε πεδίο των ενδιαφερόντων της, στη σχέση με το παιδί, την οικογένεια μέσα από την ανάπτυξη ενός ενιαίου δικτύου αποκλειστικά κρατικών και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών για την υγεία, την πρόνοια, την προσχολική και ειδική αγωγή, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό.
Τι εμποδίζει λοιπόν να λυθούν αυτά τα προβλήματα? Πως μπορεί να αυξηθεί η συμμετοχή των γυναικών, αν δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος για αυτό?
Εμπόδιο μιας αξιοπρεπούς ζωής αποτελεί ο ματωμένος δρόμος ανάπτυξης, με κριτήριο το κέρδος των επιχειρηματικών κολοσσών και όχι με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας. Αυτός ο δρόμος οδηγεί σε παρασιτικά κοινωνικά φαινόμενα που βλέπουμε σήμερα, όπως η αύξηση της βίας απέναντι στις γυναίκες, στα παιδιά μέσα στην οικογένεια.
Συχνά πολλοί και πολλές επικαλούνται “τις καλές πρακτικές” της ΕΕ, τους νόμους που υποτίθεται προωθούνται και από τη σημερινή κυβέρνηση, για τη δυνατότητα συμμετοχής της γυναίκας. Μιλάνε αόρατα για “προβλήματα’’. Για μας είναι πολύ ορατά, ας δούμε μερικά από αυτά.
1. Οι “καλές πρακτικές” της ΕΕ περί “εναρμόνισης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής” φέρνουν σε αντιπαράθεση το δικαίωμά της στην δουλειά με την κοινωνική ανάγκη προστασίας της μητρότητας, της οικογένειας.
2. Βαφτίζουν ως “ίσες ευκαιρίες” την εργασιακή ζούγκλα, τη ζωή λάστιχο , την επίθεση στο δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, το σταθερό ωράριο. Την μερική απασχόληση, τα σπαστά και ακανόνιστα ωράρια, την δουλειά την Κυριακή. Την Περιπλάνηση από την ανεργία στα προγράμματα της κακοπληρωμένης δουλειάς. Το 31,5% των εργαζόμενων γυναικών στην ΕΕ είναι στην μερική απασχόληση. Χωρίς μέτρα προστασίας του γυναικείου οργανισμού, με κίνδυνο εργατικών ατυχημάτων, όπως συμβαίνει στην καθαριότητα των Δήμων που οι γυναίκες δουλεύουν πίσω από τα απορριμματοφόρα στις πιο άθλιες συνθήκες. Την περιπλάνηση από πόλη σε πόλη.
Αυτή την πραγματικότητα βιώνουν χιλιάδες γυναίκες, πχ υγειονομικοί, αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί, χωρίς μέτρα στήριξης της οικογένειας. Πετσοκομμένες άδειες μητρότητας και τα αντίστοιχα επιδόματα. Απολύσεις εγκύων.
Για κράτος και επιχειρηματικούς κολοσσούς, η μητρότητα είναι “κόστος”.
Όταν η πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ χτες, κλείνει την κάνουλα της κρατικής χρηματοδότησης για δημόσιες κοινωνικές υποδομές στήριξης της οικογένειας, προστασίας της ανθρώπινης ζωής για ποια συμμετοχή και ποια γυναίκα ενδιαφέρονται? Όταν μιλάνε για “οικονομικά προσιτές και προσβάσιμες” υπηρεσίες φροντίδας της οικογένειας δηλαδή, υπηρεσίες που λειτουργούν ανταποδοτικά, πια γυναίκα αλήθεια υπηρετούν!!!
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat για την Ελλάδα, ποσοστό μικρότερο του 10% των παιδιών έως 3 ετών και μικρότερο του 60% των παιδιών 3 έως 6 ετών πηγαίνουν σε δομές παιδικής φροντίδας. Περιφέρειες και Δήμοι ως τα “καλά παιδιά” της ΕΕ και της κυβέρνησης, μέσα από εργολαβίες με ΜΚΟ, Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις, υποκαθιστούν την κρατική ευθύνη και υποχρέωση για ανάπτυξη και αναβάθμιση ενός κρατικού και δωρεάν δικτύου κοινωνικών υπηρεσιών. Ακόμα και η προστασία των κακοποιημένων γυναικών και παιδιών επαφίεται σε προγράμματα της ΕΕ με ημερομηνία λήξης.
Δε συμφωνούμε με απόψεις που λένε «γυναίκες ψηφίστε γυναίκες’» ή ότι τα «γυναικεία προβλήματα δεν έχουν χρώμα και κόμμα». Δε φτάνει να θυμίσουμε απλά τη Μέρκελ, ή τη Θάτσερ και πολλές άλλες!! Στα ίσια και σταράτα, λέμε ότι όταν γυναίκες, με το ένα χέρι ψηφίζουν το τσάκισμα κάθε εργασιακού, ασφαλιστικού, κοινωνικού δικαιώματος της γυναίκας και με το άλλο χέρι υποστηρίζουν την άνοδο της συμμετοχή των γυναικών στα ψηφοδέλτια, στα όργανα των κρατικών θεσμών το σύνθημα “Γυναίκες στα κέντρα αποφάσεων ” είναι το λιγότερο υποκριτικό.
Οι δυσκολίες στη ζωή και στη συμμετοχή της γυναίκας της λαϊκής οικογένειας, δεν οφείλεται στο ποσοστό εκπροσώπησης των γυναικών στο Ευρωκοινοβούλιο, στο υπουργικό συμβούλιο, στους δήμους. Έχει αφετηρία τα ταξικά συμφέροντα που υπηρετούν αυτά τα όργανα, για ποιον δουλεύουν, ποιον υπηρετούν.
Για μας βαρόμετρο είναι πόσες περισσότερες γυναίκες παίρνουν τη θέση τους μέσα στο εργατικό-λαϊκό κίνημα. Πόσες θα βαδίσουν στο δρόμο του αγώνα για μια αξιοπρεπή ζωή με βάση τις δυνατότητες του αιώνα μας.
Η 8η Μάρτη που αγωνιστικά τιμάμε, έρχεται τραγικά να θυμίσει ότι μετά από τόσα χρόνια «ελεύθερης οικονομίας» και καπιταλισμού, συνεχίζουμε να παλεύουμε για τα ίδια προβλήματα, με τα ίδια αιτήματα. Έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η ισοτιμία και η χειραφέτηση των γυναικών γίνεται πράξη σε ένα σύστημα χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Αυτή την ανάγκη υπηρετεί και το σύνθημα μας
“Μπροστά οι ανάγκες μας με
Λαϊκή Συσπείρωση σε Δήμο και Περιφέρεια
και ισχυρό ΚΚΕ παντού.”
