ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ
Η 8η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών στην μνήμη των εργατριών κλωστοϋφαντουργίας που πρωτοστάτησαν στις 8 Μαρτίου του 1857 στη Νέα Υόρκη ενάντια στις άθλιες συνθήκες εργασίας τους. Στις μέρες μας η πολλαπλή καταπίεση των γυναικών είναι παγκόσμια καθημερινότητα.
Στη δουλειά πληρωνόμαστε λιγότερο, μας σέβονται λιγότερο, η επαγγελματική μας απόδοση εκτιμάται άνισα, κινδυνεύουμε με απόλυση όταν μείνουμε έγκυες, δεν παίρνουμε τα απαραίτητα επιδόματα, συχνά μας παρενοχλούν σεξουαλικά. Στο σπίτι, οι περισσότερες δουλειές πέφτουν αυτονόητα πάνω μας -τα πιάτα, η μπουγάδα, η φασίνα, η φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων συγγενών. Θεωρείται δική μας ευθύνη να μην παραβιάσει κάποιος το σώμα μας στους δημόσιους χώρους κι αν πράγματι κάποιος το κάνει και εμείς το καταγγείλουμε, ο περίγυρος, η αστυνομία, τα δικαστήρια μας αντιμετωπίζουν με δυσπιστία και υποτίμηση. Εμείς φταίμε που «συναινέσαμε», που δεν αντισταθήκαμε. Σε κάθε κοινωνική σχέση, η έμφυλη ταυτότητά μας χρησιμοποιείται με διαφορετικό τρόπο εναντίον μας.
Οι μνημονιακές επιθέσεις αύξησαν την ανεργία κυρίως στις γυναίκες. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο βαθμός απασχόλησης των γυναικών τα τελευταία χρόνια δεν ξεπέρασε ποτέ το 50% του γυναικείου πληθυσμού της χώρας. Την ίδια στιγμή που οι γυναίκες αποτελούν κάτι περισσότερο από το μισό της εργατικής τάξης. Πρόκειται για μία συνολική επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, που στις γυναίκες μεταφράζεται σε απολύσεις εγκύων, μείωση των γονικών αδειών και εξουθενωτικά ωράρια. Η εταιρεία NETSCOPESOLUTIONS απέλυσε μια εργαζόμενη με την λήξη της άδειας λοχείας της. Η MIGATO και τα My Market απέλυσαν εργαζόμενες στη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους. Δεν ξεχνάμε την κοπέλα στη Δάφνη που απάντησε σε αγγελία εργασίας για βοήθεια στο σπίτι και ο άντρας που αναζητούσε βοηθό, τελικά τη βασάνισε φρικτά και τη βίασε. Στα μαγαζιά της Ηλιούπολης οι σερβιτόρες συναδέλφισσες βιώνουν καθημερινά σεξιστικά σχόλια, ενώ πολλές εργαζόμενες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα βλέπουν να αξιολογούνται και να αμείβονται άνισα σε σχέση με τους άνδρες συναδέρφους τους. Τα παραδείγματα δεν έχουν τελειωμό, ενώ το τελευταίο διάστημα τα περιστατικά βιασμών κοριτσιών αυξάνονται και στη γειτονιά μας.
Αγανακτούμε, επειδή το Κράτος και οι κυβερνήσεις προωθούν την υποταγή και την εξάρτηση των γυναικών -και μάλιστα των πιο πληττόμενων λαϊκών στρωμάτων- και η κοινωνία συχνά συναινεί. Η απόφαση του δικαστηρίου της ΕΕ, που νομιμοποιεί τις απολύσεις εργαζόμενων εγκύων στο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων, αποτελεί δεδικασμένο που καθιερώνει τη νομική κάλυψη στις παραβιάσεις δικαιωμάτων και στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες στον ιδιωτικό τομέα και ανοίγει το δρόμο για την εκμετάλλευση όλων των εργαζόμενων γυναικών. M’ αυτόν τον τρόπο, ψαλιδίζεται το εργατικό εισόδημα, ενώ οι γυναίκες καλούνται να φορτωθούν ακόμα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες τους. Αποδεικνύεται έτσι πόσο υποκριτικές είναι οι διακηρύξεις της Ε.Ε. και των θεσμών της για δημοκρατία και ισότητα.
Στην Ελλάδα του 2019, οι γυναίκες οφείλουν με τη συμβολή τους στους αγώνες να παλέψουν για να παρθούν πίσω όλες οι κατακτήσεις τους που χτυπήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Τα αιτήματα για ΣΣΕ με αυξήσεις, ίση αμοιβή, προσλήψεις, μόνιμη και σταθερή εργασία, προστασία τη μητρότητας είναι αιτήματα όλης της εργατικής τάξης και των εργαζομένων. Διεκδικούμε σταθερή και μόνιμη δουλειά με εξασφαλισμένα όλα τα εργασιακά μας δικαιώματα. Διακρίσεις λόγω φύλλου σε βάρος μας να μη γίνονται ανεκτές. Προστασία του δικαιώματος στην μητρότητα και της αυτοδιάθεσης του σώματος μας. Καμία ανοχή σε σεξιστικές και ρατσιστικές συμπεριφορές.
Καλούμε όλες τις γυναίκες και τους άντρες της Ηλιούπολης, ενάντια στις κυρίαρχες ιδέες που προσπαθούν να μας διασπάσουν, να ορθώσουν το ανάστημα τους, ενάντια στο σύστημα που γεννά την έμφυλη καταπίεση και την εκμετάλλευση και να συμμετέχουν στην αγωνιστική - απεργιακή 8 Μάρτη, στις στάσεις εργασίας και στις κινητοποιήσεις στις οποίες καλούν ταξικά σωματεία (πλ. Κοραή 13.30) και φεμινιστικές συλλογικότητες (πλ. Κλαυθμώνος 18.00).
