Του Σάκη Μουμτζή
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το δόγμα «ό,τι δεν μπορούμε να το ελέγξουμε, το διαλύουμε». Είναι η λογική του μπάχαλου.
Ως γνωστόν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν διαθέτει στελέχη. Συνεπώς, ο καταποντισμός του στις επερχόμενες εκλογές θεωρείται βέβαιος.
Τι έκανε λοιπόν; Ψήφισε ένα εκλογικό σύστημα που ευνοεί την δημιουργία πολλών συνδυασμών και έτσι δεν θα είναι εφικτή η συγκρότηση πλειοψηφίας μέσα στο δημοτικό συμβούλιο.
Θα παραλύσουν οι λειτουργίες των δήμων.
Ενδεικτικά να αναφέρω πως στην Θεσσαλονίκη ο δήμαρχος που θα εκλεγεί θα έχει 11-12 δημοτικούς συμβούλους.
Μέχρι τους 25 δημοτικούς συμβούλους που απαιτούνται, ώστε να υπάρξει η δυνατότητα διοίκησης, υπολείπονται 13-14 ψήφοι. Άρα, θα απαιτηθεί η σύμπραξη τουλάχιστον τριών διαφορετικών παρατάξεων και ενδεχομένως και τεσσάρων. Μέσα σε αυτήν την αναταραχή θα βρουν κεντρικό ρόλο και οι δημοτικοί σύμβουλοι του ΣΥΡΙΖΑ.
Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης τι παζάρι, θα γίνει για μαζευτεί τελικά ο αριθμός 25 και πόσο εύθραυστη θα είναι αυτή η πλειοψηφία.
Συγχρόνως, αυτός ο καταστροφικός εκλογικός νόμος έχει και μιαν άλλη συνέπεια. Ενθαρρύνει τις πολλές υποψηφιότητες, καθώς ένας συνδυασμός και με 2 ή 3% των ψήφων εισέρχεται στο δημοτικό συμβούλιο και περιμένει να διαπραγματευθεί με τον νικητή των εκλογών.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση τα κόμματα τι μπορούν να κάνουν; Έχει κανένα νόημα να χρίσουν κάποιον υποψήφιο, όταν από τον ίδιο χώρο θα υπάρξουν άλλοι 3-4 για τους λόγους που προανέφερα;
Γιατί να εκτεθούν στην στήριξη μιας υποψηφιότητας που η εκλογική της επίδοση, λόγω του πολυκερματισμού, θα είναι αισθητά χαμηλότερη από την δύναμη του κόμματος που την υποστηρίζει;
Από την άλλη την πλευρά οι «αντάρτες» δεν έχουν κανένα λόγο να πειθαρχήσουν. Αυτό που θα τους υποσχεθεί το κόμμα, μπορεί να το κατακτήσουν λόγω του εκλογικού νόμου και μόνοι τους, με αυτόνομη κάθοδο.
Στο κάτω-κάτω είναι πολύ πιο λογικό τα κόμματα να αφήσουν τις τοπικές κοινωνίες να αποφασίσουν. Σε μια τέτοια πολύπλοκη διαδικασία δεν έχουν λόγο να εμπλακούν.
Όπως φαίνεται, οι δημοτικές εκλογές θα διεξαχθούν την ίδια ημέρα με τις περιφερειακές και τις εκλογές για την ευρωβουλή. Τα κόμματα εξουσίας είναι λογικό να δώσουν προτεραιότητα στις περιφερειακές εν συνεχεία στις ευρωβουλευτικές και μετά στις δημοτικές εκλογές.
Αναμφίβολα, οι ευρωεκλογές επειδή αναδεικνύουν ένα πανελλαδικό συγκεντρωτικό αποτέλεσμα φαίνεται πως δημιουργούν τις εντυπώσεις. Αλλά οι περιφερειακές αναδεικνύουν 13 μικρούς πρωθυπουργούς και το δικό τους αποτέλεσμα χρωματίζει τον χάρτη.
Είναι προφανές πως κανένα μεγάλο κόμμα δεν μπορεί να υποστηρίξει οργανωτικά, ταυτοχρόνως, και τις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις. Έτσι, ανάλογα με τις προτεραιότητες που θέτει, κάνει και την ανάλογη κατανομή στελεχών και κονδυλίων.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα είναι εύκολα. Καθώς δεν διαθέτει αυτοδιοικητικά στελέχη, θα επικεντρώσει την προσοχή του στις ευρωεκλογές.
Για την Νέα Δημοκρατία όμως, που ήδη έχει δώσει το χρίσμα στους περιφερειάρχες, η κατάσταση είναι πιο σύνθετη.
Θα πρέπει να διατάξει έτσι τις δυνάμεις της ώστε στις περιφερειακές εκλογές και στις ευρωεκλογές, να καταγάγει μια συντριπτική νίκη που θα είναι πρόκριμα θριάμβου στις βουλευτικές εκλογές.
Συνεπώς δεν έχει την πολυτέλεια να δαπανήσει χρόνο, ενέργεια και χρήμα για τις δημοτικές εκλογές. Δεν έχει λόγο να δώσει χρίσμα σε κανένα. Άλλες είναι οι προτεραιότητες της.
www.liberal.gr
