«Από τηλεφωνήτρια, γενική γραμματέας υπουργείου και διαχειρίστρια εκατ. ευρώ», γράφει η Χριστίνα Ταχιάου στο protagon παρουσιάζοντας την εκπληκτική άνοδο της Κατερίνας Εξερτζόγλου, που είναι, καλώς ή κακώς το πρόσωπο της ημέρας.
Η νέα γενική γραμματέας κα Εξερτζόγλου αντικαθιστά τον Χαρίλαο Φλώρο. (Η προηγούμενη από τον κ. Φλώρο γενική γραμματέας, Δήμητρα Χαλικιά, παραιτήθηκε το 2016 καταγγέλλοντας την προϊσταμένη της, αναπληρώτρια υπουργό Ράνια Αντωνοπούλου για κακοδιαχείριση των προγραμμάτων απασχόλησης.)
Στο γραφείο της κυρίας Χαλικιά υπήρχε μια νεαρή κοπέλα που σήκωνε τα τηλέφωνα. Hταν «κληρονομιά» από την προκάτοχο της κυρίας Χαλικιά, Αννα Δελαπόρτα. Η Κατερίνα Εξερτζόγλου, όπως είναι το όνομα της υπαλλήλου, είχε βρεθεί στη συγκεκριμένη θέση λόγω φιλικής σχέσης της κυρίας Δελαπόρτα με τη μητέρα της.
Η κυρία Δελαπόρτα είχε παρακαλέσει την Χαλικιά να κρατήσει στο γραφείο την κυρία Εξερτζόγλου η οποία δεν είχε κάποιες σπουδές σχετικές με Νομική, Οικονομικά, ή Πολιτικές Επιστήμες, καμιά σχέση με το θέμα «εργασία» ή «απασχόληση» ή «κοινοτικά προγράμματα».
Είχε κάνει στην Αυστρία θεατρικές σπουδές και η επαγγελματική της εμπειρία ήταν μικροί ρόλοι σε ταινίες μικρού μήκους.
Επίσης, σπούδασε Ψυχολογία στην Πάντειο κι επειδή το θέαμα -θέατρο και κινηματογράφος- είναι το πάθος της και το κατέχει, γράφει κριτικές σε διαδικτυακά περιοδικά.
Έκανε μεταπτυχιακό στην Πολιτιστική Διαχείριση στην Πάντειο με θέμα της διπλωματικής εργασίας «Τα βαμπίρ στον κινηματογράφο και η ένταξή τους στην ποπ κουλτούρα: Από το Nosferatu του Friedrich Wilhelm Murnau στο Twillight της Catherine Hardwicke».
Κανείς, πάντως, δεν έπαιρνε την ευθύνη να σταματήσει να ανανεώνει τη σύμβασή της (αυτό συνέβαινε κάθε εξάμηνο), οπότε έμεινε στο γραφείο ακόμη κι όταν άλλαξε εκ νέου ο γενικός γραμματέας.
Πλέον θα διαχειρίζεται όλους τους πόρους του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου και θα χαράσσει πολιτική για την απασχόληση χωρίς κανένα σχετικό προσόν, καμιά γνώση του αντικειμένου, καθόλου τεχνοκρατική αντίληψη και, κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον, κανένα ενδιαφέρον για την πολιτική.
Αυτήν την περίοδο ολοκληρώνεται η αναθεώρηση των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων ΕΣΠΑ και ακολουθεί η κατανομή επιπλέον προϋπολογισμού σε κάθε πρόγραμμα, άρα οι χρηματοροές των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων για την Απασχόληση θα ξεκινήσουν εκ νέου.
Η νέα γενική γραμματέας θα κληθεί να υπογράψει όλα τα παραπάνω και για τον λόγο αυτόν η συγκεκριμένη θέση –που δεν είναι καθόλου διακοσμητική- απαιτεί αυξημένα προσόντα.
***
Πολλά χλευαστικά σχόλια έγιναν γι’ αυτήν σήμερα.
Εμένα πάντως μου φαίνεται πολύ κουλ άτομο. Το ότι πήγαινε στο υπουργείο με δεκάδες σκουλαρίκια στη μύτη και πολλά χρώματα στα μαλλιά μόνο συμπαθή μου την κάνουν, όπως και το ότι οι προϊστάμενοί της τής έκαναν παρατηρήσεις για την εμφάνισή της. (Λέγεται χαρακτηριστικά ότι της έλεγαν: «δεν μπορείς να έρχεσαι στο γραφείο σαν καραγκιόζης, εδώ δεν είναι θεατρική σκηνή»).
Οι δε σπουδές της, Θέατρο και Ψυχολογία, η ενασχόληση με τα Βαμπίρ και την Ποπ Κουλτούρα, η Πολιτιστική Διαχείριση (κι εμένα αυτό ήταν το μεταπτυχιακό μου) με κάνουν να πιστεύω ότι θα την ήθελα για φίλη μου και μπορεί να ταιριάζαμε για παρέα.
Απ’ την άλλη, θα της έδινα τέτοια προαγωγή και την ευθύνη να διαχειριστεί δεκάδες εκατομμύρια ευρώ; Όσο φίλοι και να ήμασταν θα είχα τους ενδοιασμού μου.
(Το βιογραφικό της υποστηρίζει ότι κατά τη διάρκεια της θητείας της ως γραμματέας στο υπουργείο συμμετείχε «στον σχεδιασμό και την υλοποίηση σειράς προγραμμάτων για την καταπολέμηση της ανεργίας, στον συντονισμό του προγράμματος της Παγκόσμιας Τράπεζας για την παροχή τεχνικής βοήθειας στο υπουργείο Εργασίας με χρηματοδότηση της SRSP, καθώς και στην πιλοτική εφαρμογή του ανοιχτού πλαισίου ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης στον Δήμο Ελευσίνας». Όπως, όμως, βεβαιώνουν στο protagon πηγές από το υπουργείο, ουδέποτε συμμετείχε στον σχεδιασμό προγράμματος.)
To καλύτερο σχόλιο όμως, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, είναι αυτό εδώ. Είναι σαρκαστικό αλλά εύστοχο:
Πιθανότατα η Εξερτζόγλου δεν είναι αρκετά καλή για να διαχειριστεί με επάρκεια τα σχέδια νόμου και τα εκατομμύρια ευρώ. Η δουλειά στο υπουργείο όμως είναι αρκετά καλή γι’ αυτήν; Νιώθει στ’ αλήθεια πως γεννήθηκε για να κάνει κάτι τέτοιο; Αυτό τη γεμίζει;
Τελικά είμαστε αφόρητα προβλέψιμοι: Στην Ελλάδα μας ακόμα κι οι επαναστάτες καλλιτέχνες, ακόμα κι οι εναλλακτικοί μποέμ παρατάνε τα πάντα για μια θεσούλα στο Δημόσιο.
(Πόσο μάλλον για μια θεσάρα…)
