Νίκος Ι. Καραβέλος
Δικηγόρος-Συγγραφέας
Αυτή η χώρα έχει να επιδείξει μεγάλες προσωπικότητες.
Μία από αυτές είναι και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
Γεννήθηκε στην Ιστανμπούλ, προς Θεού όχι στην Κωνσταντινούπολη.
Ενθρονίσθηκε με λαμπρότητα στις 2/11/1991. Κάποιοι είπαν πως μετά την ενθρόνισή του, υποστήριξε τα ακόλουθα:
«Δυστυχώς, οι δύο λαοί (ενν. οι Τούρκοι και οι Έλληνες) διέκοψαν την υπέροχη συμβίωση των 400 χρόνων, όταν ξεσηκώθηκαν κάτι ξεβράκωτοι το 1821, και δημιούργησαν τις γνωστές προστριβές…».
Κανείς δεν ξέρει αν πράγματι το είπε, μεταβαλλόμενος αυτόχρημα από Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης σε ρασοφόρο της Ιστανμπούλ. Μα ούτε και το διέψευσε.
Αν έλειπαν, λοιπόν, αυτοί οι «ξεβράκωτοι» λήσταρχοι, θα συνεχιζόταν η υπέροχη συμβίωση, ανάμεσα στους αφέντες και τους δούλους τους, για άλλα 400 τουλάχιστον χρόνια. Αν έλειπαν ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Νικηταράς και οι άλλοι ήρωες, ο έρως και η αγάπη θα ζέσταιναν τους δύο λαούς στο διηνεκές.
Οι Τούρκοι είναι λαός αγαπησιάρικος! Εκτιμά τον έρωτα και ιδιαιτέρως τις «υπέροχες συμβιώσεις». Αντιλαμβάνεται τις σχέσεις ανάμεσα στους λαούς μόνο ως βιαίως ερωτικές. Υπό μία όμως προϋπόθεση, όπως τη διατύπωσε ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής: «Τον ρόλο του άντρα να τον έχει πάντα ο Τούρκος, ενώ τον ρόλο της γυναίκας ο Έλληνας».
Αν ανατρέξουμε στην ιστορία της «συμβίωσης» των δύο λαών, διαπιστώνουμε ότι η Ελλάδα είχε τη μεγαλύτερη ανάπτυξή της κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Τι «Χρυσούς Αιών», τι Αθηναϊκή ηγεμονία, τι Σπαρτιατική δύναμη, ποιοι αιώνες Αλεξανδρινοί, ποιος Ελληνιστικός κόσμος, ποιο Βυζάντιο! Μόνο κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας οι Έλληνες απέκτησαν πολιτισμό!
Πόσα θέατρα, γράμματα, επιστήμες! Τι μουσικές την λαμπρή εκείνη περίοδο! Ποια Τραγωδία μπορεί να συγκριθεί με την έκσταση των δερβίσηδων ή με τα λικνίσματα των χαρεμιών!
Τι άνεμος Ελευθερίας μέσα στα μιλλιέτ!
Εκείνη την περίοδο, ενώ η Ευρώπη πνιγόταν στο σκοτάδι της Αναγέννησης, οι Τούρκοι χάριζαν στους λαούς που «συμβίωναν» μαζί τους τα φώτα του πολιτισμού τους. Ούτε παιδομαζώματα, σφαγές ή εκτοπίσεις. Μήτε ανδραποδισμοί, αρπαγές ή εξοντώσεις. Ούτε αίματα ούτε κλάματα.
Όσοι μιλούν για «της φριχτής σκλαβιάς το χειροπιαστό σκοτάδι» ψεύδονται ασύστολα.
Ψεύδεται και το Δημοτικό μας Τραγούδι!
Λένε ψέματα και τα λιωμένα κόκκαλα των οχτακοσίων χιλιάδων ψυχών εκείνων των «ξεβράκωτων» που χάθηκαν στα χρόνια της Επανάστασης, από το 1821 έως το 1832!
Τα είπε άραγε αυτά ο «Ρασοφόρος» της Ιστανμπούλ; Κι αν δεν τα είπε τα εννοεί.
Πάντως, τα εφαρμόζει με τον τρόπο του ο έτερος λαμπρός εξ Ιστανμπούλ «ρασοφόρος», ο Υπουργός Απαιδευσίας της Ελλάδας κ.Κώστας Γαβρόγλου.
Ο εν λόγω ανήρ, αυτοδιαφημιζόμενος αγγλιστί ως γεννηθείς στην Istanbul, μαζί με τους υπόλοιπους πνευματικούς και πανεπιστημιακούς κάστορες του Ινστιτούτου Αγραμματοσύνης (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής), προωθεί την κατάργηση της διδασκαλίας της ιστορίας των ηρώων της Επανάστασης του 1821 και την αντικατάστασή της με τη διδασκαλία της ιστορίας των μπαρμπάδων μας και ιδιαιτέρως του μπαρμπα-Μητούση.
Γιατί πρέπει τα μάτια των παιδιών να ξεχάσουν ή να μη μάθουν ποτέ.
Να χαθεί για πάντα η παιδεία, που δεν είναι παρά η κουλτούρα της αντίστασης.
Να αντικατασταθεί από την κουλτούρα της υποταγής.
