Του Στάθη (www.topontiki.gr)
Έως τώρα η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί προϊόν Αμερικανικών διαταγών, (απο)κύημα ενός νόθου δημοψηφίσματος και όνειδος εξαγοράς βουλευτών. Αν τέτοια πράγματα ελάμβαναν χώραν την εποχή των Οθωμανών, θα πέθαιναν απ’ τα γέλια ακόμα και οι Βασιβουζούκοι. Στην εποχή όμως των Αμερικανογερμανών κάτι τέτοια είναι πολύ ευρωπαϊκά, πολύ καθώς πρέπει και κάργα πολιτισμένα.
Κι ύστερα «κοροϊδεύουμε» τον Ράμα και την «καθυστέρηση» του Αλβανικού κράτους. Ενώ το Ελληνικό κράτος είναι πολύ προχώ, τόσο προχώ, ώστε στο Άρθρο 1 παρ. 12 της Συμφωνίας των Πρεσπών να προβλέπεται ότι οι Σκοπιανοί αφ’ εαυτών και από μόνοι τους θα προβούν «στις κατάλληλες τροποποιήσεις του Προοιμίου, του Άρθρου 3 και του Άρθρου 49, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αναθεώρησης του Συντάγματος»!
Τώρα, ποιες θα είναι οι «κατάλληλες τροποποιήσεις» ουδείς εκ των Κοτζιάδων - Τσιπραίων γνωρίζει (μικρό το κακό, γνωρίζει ο κ. Πάιατ).
Αν λοιπόν έρθει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο το Σκοπιανό πόνημα χωρίς τις κατάλληλες (;) τροποποιήσεις, θα πρέπει να επιστραφεί αμελλητί στους Σκοπιανούς – θα έλεγε οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος!
Αμ δε! Δεν το λέει η Συμφωνία των Πρεσπών. Ουδεμία τέτοια πρόνοια έχει ληφθεί, αντιθέτως η Ελλάδα τότε «θα υποχρεούται να προχωρήσει σε κύρωση της Συμφωνίας χωρίς καθυστέρηση». Ποια μνημόνια; εδώ πρόκειται για επιτυχία εφάμιλλη με το επαίσχυντο αποτέλεσμα του πολέμου του 1897.
Αναρωτιέμαι! Έχουν διαβάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών οι βουλευτές που θα κληθούν να την ψηφίσουν; Οι Εισαγγελείς; Οι δημοσιογράφοι; Εκτός απ’ τον κ. Πάιατ που την έχει υπαγορεύσει, υπάρχει κάποια άλλη ψυχή που να γνωρίζει «τι γουρούνι περιέχει το σακί»;
Όταν με το κακό έρθει το αποτέλεσμα των «κατάλληλων» (με τη γονική συναίνεση των ΗΠΑ) τροποποιήσεων στο Σκοπιανό Σύνταγμα στη Βουλή των Ελλήνων, τι θα γίνει αν το σακί δεν περιέχει γουρούνι, αλλά τρεις μεραρχίες σκορπιούς; Θα βαφτίσουμε και τους σκορπιούς, ψάρια;
Δεν ξέρω, αν όταν αυτή η δυσώνυμη συμφωνία καταφθάσει στην Αθήνα, θα υπάρχει η κυβέρνηση Τσίπρα ή όχι. Δεν ξέρω, αν στην περίπτωση που καρκινοβατεί έως τότε η υπάρχουσα κυβέρνηση, διαλυθεί εν τέλει υπό το κράτος ενός τέτοιου άγους.
Ξέρουμε όμως όλοι πλέον ότι αυτήν τη λύση, αν κατισχύσει, θα τη βρίσκουμε μπροστά μας Νέμεσιν. Ένα εργαλείο στα χέρια της Τουρκίας, των ΗΠΑ, της Γερμανίας με την Ελλάδα ακόμα πιο αδύναμη – ένα εν τέλει βαλκανικό μπαίγνιο…
