Έει… Κύριοι , Κύριοι του Δήμου Ηλιούπολης, με το Μουσείο τι γίνεται; (του Γιώργου Μπαλτά)

Αρθρογραφία 26 Σεπτεμβρίου 2018

Σε ένα μήνα θα γιορτάσουμε την 78η επέτειο της 28η Οκτωβρίου 1940.

Όλα δείχνουν πως και εφέτος οι εορταστικές εκδηλώσεις θα είναι «copy paste», των όσων έχουν προηγηθεί.

Καμιά διαφοροποίηση, καμιά καινούργια ιδέα δεν «ακούγεται»: Σημαιοστολισμός, Δοξολογία , Καταθέσεις στεφάνων , Πανηγυρικός της Ημέρας, Παρέλαση, Δεξίωση !

Το κλασικό «στείρο» πρωτόκολλο σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια.

Έχω ομολογήσει έναν κάποιο ιδιόμορφο τρόπο με τον οποίο προσεγγίζω διάφορα θέματα.

Ένα από αυτά είναι και η «απουσία» του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης από τις τιμητικές εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου 1940, ο «μεγάλος απών» (εδώ)

Επαναφέρω, ένα μήνα πριν, το θέμα, με την ελπίδα πως θα βρεθούν «ανοιχτά αφτιά» και να αντιληφτούν οι αρμόδιοι του Δήμου πως έχουν μια ευκαιρία να «διορθώσουν» μια σοβαρότατη παράλειψη.

Μάλιστα, ιδιαίτερα μέσα από το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, θα μπορούσε να δοθεί, να δοκιμαστεί ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης των εορταστικών εκδηλώσεων. Πολλές είναι οι φωνές που ζητάνε να ξεφύγουμε από τα «τετριμμένα»!

Βέβαια ο κ. Δήμαρχος, εννιά χρόνια τώρα, δεν φαίνεται να έχει την πρόθεση να προχωρήσει στην αναβάθμιση της λειτουργίας του Μουσείου.

«Δέσμιος» της «άτυχης έναρξης» λειτουργίας του Μουσείου το 2009 από τον κ. Αναγνώστου. Δεν θέλω να πιστέψω, πως η «συντηρούμενη υποβάθμιση» της λειτουργίας του Μουσείου, είναι έκφραση «πολιτικής εμπάθειας» !

Θυμίζω πως ο κ. Βαλασόπουλος είχε αποχωρήσει επιδεικτικά και θορυβωδώς από τα εγκαίνια το 2009.

Έγινε όμως Δήμαρχος και ως εκ του θεσμικού αξιώματος που κατέχει πλέον δεν του επιτρέπονται «μικρότητες»!

Θα με ρωτήσετε τι προσδιορίζω ως «συντηρούμενη υποβάθμιση» ;

- Η λειτουργία του Μουσείου δεν έγινε με την αναγκαία ενότητα. Η εργαλειοποίηση των διαδικασιών «στησίματος» του Μουσείου το 2009 καθήλωσε τη λειτουργία του σε ένα χαμηλό επίπεδο, επισκέψεων, εμπλουτισμού με εκθέματα και έλλειψη παράλληλων δράσεων.

- Για όλα αυτά η λειτουργία του Μουσείου έχει ανάγκη σοβαρής μελέτης και συζήτησης για το μέλλον του, και κάτι τέτοιο δεν έγινε μέχρι σήμερα παρά τις 300 και πλέον συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου τα τελευταία 9 χρόνια.

- Συζητήσεις για τους προϋπολογισμούς, απολογισμούς και επιφανειακές προσεγγίσεις ναι έγιναν, αλλά ενωτικοί σχεδιασμοί και στόχοι απουσιάζουν από τη ζωή του Μουσείου .

- Η πλέον ενδιαφέρουσα συζήτηση έγινε στη 5η Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου το Φεβρουάριο του 2009. Δυστυχώς δεν κατέληξε σε ενωτική απόφαση αλλά στην «εργαλειοποίηση» των διαδικασιών στο βωμό προεκλογικών επιλογών.

Στη συνεδρίαση εκείνη ο αείμνηστος Κώστας Κονδύλης, εκτός των άλλων είχε σημειώσει: « αρκετές φορές έχω αναρωτηθεί, οι συμπολίτες μας που τοποθετούν εκεί εκθέματα, έχει περάσει από το μυαλό τους, έχει περάσει από το μυαλό των Διοικούντων, το ανασφάλιστο αυτό του κτιρίου; Οποιοσδήποτε, από οποιοδήποτε παράθυρο μπορεί να μπει μέσα, να τα πάρει όλα και να φύγει».

Βέβαια μπήκε κάποιος συναγερμός και το πρόβλημα λύθηκε εν μέρει! Τι γίνεται όμως με την συντήρηση και τις συνθήκες προβολής των εκθεμάτων;

Επισκεπτόμενος πέρυσι το Μουσείο παρατήρησα πως πολλά αντικείμενα είναι εκτεθειμένα στη φθορά του περιβάλλοντος!

Είναι και αυτό ένα θέμα που ανέλυσε ο Κώστας Κονδύλης μιλώντας για «συντήρηση των εκθεμάτων» και ασφαλείς συνθήκες προβολής και έκθεσης, «διάσταση» που φαίνεται να μην απασχολεί το Δήμο αλλά και κανέναν από τις οκτώ Δημοτικές παρατάξεις.

Θα «αναρωτηθούν» όμως και θα κοιτάζει ο ένας τον άλλον αν «συμβεί» κάποια ενέργεια εις βάρος του Μουσείου ή όταν αρχίσουν να πέφτουν τα κουμπιά από τις στολές και ο «σκόρος» θα τις «τρυπάει», θα τις «σαπίζει», αφού είναι εκτεθειμένες στο φυσικό περιβάλλον και όχι σε ειδικό περιβάλλον όπως γίνεται και πρέπει να γίνεται στα Μουσεία.

Υπό αυτές τις συνθήκες ας τολμήσουν στο Δημοτικό Συμβούλιο, ας ξαναγυρίσουνε στη 5η Συνεδρίαση του 2009 και πάνω εκεί ας χτίσουν τη νέα πορεία του Μουσείου.

Ας ξαναδιαβάσουνε την τότε εισήγηση, της τότε «Δημοκρατικής Ενότητας» και ας προσέξουνε αυτά που είπε ο Κώστας Κονδύλης.

Ας αναλάβουνε την ευθύνη της Ηλιούπολης απέναντι σ αυτή την ιερή έννοια «Μουσείο Εθνικής Αντίστασης».

Ας αντιληφθούν επί τέλους ότι ο Δήμος έχει συνέχεια αναγνωρίσιμη σε έργα και πράξεις!

Από τη στιγμή που προχωρήσαμε, ως πόλη, στην ίδρυση του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης η ευθύνη «πέφτει στις πλάτες» της Ηλιούπολης!

Με κριτήριο την προσωπική μου άποψη πως το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης πρέπει είναι «αυτόνομος ζωντανός οργανισμός» και όχι πολιτικό και Διοικητικό «παρακολούθημα» του Δήμου, θεωρώ αδιανόητη την μη παρουσία του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης στις εορτές.

Υπάρχει καιρός να εμπλουτιστούν οι φετινές εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου με αυτόνομη συμμετοχή του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης.

Στο κάτω-κάτω της γραφής κ. Δήμαρχε, μπορεί να μην είχατε την ευκαιρία να αφήσετε ένα τεχνικό έργο «πίσω σας» όπως άλλοι προκάτοχοί σας, η αναβάθμιση όμως της λειτουργίας του Μουσείου επί των ημερών σας θα ισοδυναμούσε με πολλά «τεχνικά έργα», θα έδινε «ταυτότητα» στην Ηλιούπολη που της λείπει!

Γιώργος Μπαλτάς
26.9.2018

 

Προβλήθηκε 1170 φορές

Όλα ξεκινούν από μια Τελεία (Ποτέ δεν ξεχνάμε τους αγαπημένους μας δασκάλους. Κι αυτή είναι μια ιστορία για εκείνους.)

H Τελεία είναι η ιστορία μιας στοργικής δασκάλας που όχι απλώς εμπιστεύεται τις ικανότητες του παιδιού, αλλά το ενθαρρύνει, το υποστηρίζει και εκτιμά τη δουλειά του, όταν το παιδί δεν γνωρίζει από πού να αρχίσει, πιστεύει ότι δεν μπορεί και έχει άρνηση να το προσπαθήσει.