Του Στάθη (www.topontiki.gr)
Σχολές που έχουν ζήτηση και σχολές που δεν έχουν. Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης στην εκπαίδευση. Όχι, δεν πρόκειται μόνο για εφαρμογή του νεοφιλελευθερισμού στην παιδεία, αλλά για σκοτεινή (σκοταδιστική) ταξική πολιτική που χωρίζει τους μαθητές σε δύο ταχύτητες (και κατά τη μόρφωση και κατά την επαγγελματική αποκατάσταση), ενώ ταυτοχρόνως απογαλακτίζει τα παιδιά έτι περεταίρω από τα κλασικά - ανθρωπιστικά γράμματα.
Γαβρόγλου στην Εκπαίδευση, Μυρσίνη Ζορμπά στον Πολιτισμό, η χαρά του Σόρος και finis Graeciae, όπως έλεγαν χαιρέκακα κάποτε σε μια νεκρή γλώσσα οι Ρωμαίοι πριν να γίνουν Ρωμιοί.
Καλημέρα σας! Τα αποκαΐδια στο Μάτι επισκέφθηκε ο Τσίπρας και δήλωσε ότι η περιοχή δεν θα ξεχαστεί όταν παρέλθει η «θλιβερή δημοσιότητα» που έλαβε προ σαράντα ημερών. Εν πρώτοις δεν επρόκειτο για «θλιβερή δημοσιότητα», αλλά για θλιβερή πραγματικότητα.
Παρ’ ότι το θέμα της «δημοσιότητας» καίει τον νου του Τσίπρα, αν όντως υπήρξε «θλιβερή δημοσιότητα» εκείνες τις ημέρες της καταστροφής, αυτή ήταν ο ίδιος, όταν, ενώ εγνώριζε για τους πρώτους νεκρούς, έπαιζε μπροστά στις κάμερες τον θλιβερό επιτελάρχη που ρώταγε αν οι επιτελείς του ξέρουν από βέσπα.
Τώρα όμως έχουμε βγει από το τρίτο μνημόνιο – το μνημόνιο στο οποίο ο Τσίπρας έλεγε ότι δεν μπήκαμε ποτέ! Πότε έλεγε την αλήθεια; όταν έλεγε ότι δεν μπήκαμε ή όταν λέει ότι βγήκαμε; Ρητορικό το ερώτημα, διότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ (που θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να μην υπάρχει πια) έχει τόση σχέση με την αλήθεια, όση έχει η κωλοτούμπα με το ορθογώνιο τρίγωνο.
Ο Τσίπρας δεν περπάτησε στα αποκαΐδια στο Μάτι, περπατάει στα αποκαΐδια της Ελλάδας ως προς την εθνική της ανεξαρτησία, την οικονομία και τον κοινωνικό ιστό. Περπατάει στα αποκαΐδια και τραγουδάει ανέμελα όσα ψέματα του κατεβαίνουν, όπως τα τιτιβίσματα της κυρίας Αχτσιόγλου για την αποκατάσταση των κλαδικών συμβάσεων – ξεγυρισμένη μπαρούφα! Και δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε το γιατί.
Αλλά, αν για τον ΣΥΡΙΖΑ οι Έλληνες μπορεί να είναι «ετερόκλητοι όχλοι» που τρώνε κουτόχορτο, για όλο και πιο πολλούς Συριζαίους είναι το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κόμμα που κατά τον κ. Παππά γιορτάζει, «όλος ο δημοκρατικός κόσμος γιορτάζει την 3η Σεπτέμβρη», την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ!
Άρα οι αριστεροί υπήρξαμε κοντά μισόν αιώνα μαλάκες που δεν γιορτάζαμε την 3η Σεπτέμβρη όπως τη γιορτάζουν τώρα οι Τσιπροπαππάδες, οι Μαυροκωσταίοι και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις (όσες γλείφουν εκεί που έφτυναν).
Όπως και να ‘χει, λίγες μέρες μετά τη διεύρυνση της κυβέρνησης προς τα δεξιά και προς τον «εκσυγχρονισμό», ούτε καν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ‘ναι ΣΥΡΙΖΑ.
Μάλιστα ηγετικά στελέχη αυτού του μεταλλαγμένου μορφώματος, όπως ο κ. Παππάς και πολλοί άλλοι, θεωρούν ήδη τον ΣΥΡΙΖΑ νεκρόν και αναλόγως του φέρονται. Εορτάζοντας με ένα οξύμωρο πρωθύστερο τη γέννηση του ΠΑΣΟΚ ως επέτειο του θανάτου του ΣΥΡΙΖΑ.
Gamisseta, όπως θα έλεγε στα λατινικά και ο Γάϊος Γάτος Κάτουλος ο Καλλιγουλιανός…
