Του Λέανδρου Τ. Ρακιντζή
Η αποφυλάκιση του Α. Φλώρου αποκάλυψε για άλλη μια φορά την πλήρη ανοργανωσιά της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, την αυτόνομη λειτουργία διαφόρων φορέων του ελληνικού δημοσίου χωρίς συντονισμό μεταξύ τους και επιδίωξη κοινού σκοπού και την αντεγκληματική πολιτική που ασκείται νομοθετικά από τη κυβέρνηση. Κι αυτό καθώς με άκριτες ρυθμίσεις αναιρείται ο σκοπός της γενικής πρόληψης στον οποίο αποβλέπουν τα δικαστήρια με τις επιβαλλόμενες ποινές. Συνέπεια; Να αιωρείται με τη βοήθεια ΜΜΕ και δηλώσεων πολιτικών προσώπων η βαριά υποψία ότι όλα μπορούν να ρυθμισθούν με το χρήμα και μάλιστα κλεμμένο, όπως λέει και το τραγούδι "money makes the world go around” της ταινίας "Cabaret”.
Το 1963 ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Μπακόπουλος, αγορεύων στη Βουλή, είπε, ότι η μοιχεία και η δωροδοκία μόνον με την επ’ αυτοφώρω σύλληψη αποδεικνύονται, με τη σημερινή όμως τεχνολογία θα ήταν πιο εύκολη η απόδειξή τoυς. Αναμφισβήτητα όμως, μέχρι να έρθει η ώρα της απόδειξης, ισχύει το τεκμήριο αθωότητας για τον Φλώρο και τους κρατικούς λειτουργούς που ο κ. Πολάκης αποκαλεί "λαμόγια”.
Σε κάθε όμως περίπτωση, εάν δεν αποδειχθεί πλήρως και κατά ποσόν η χρηματική παροχή που δόθηκε κατ’ εντολή Φλώρου στους παράγοντες που συνέβαλαν στην αποφυλάκισή του και που αποτελεί στοιχείο του αδικήματος, δεν μπορεί να ασκηθεί ποινική δίωξη εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων και γιατρών ούτε για δωροδοκία ούτε για παράβαση καθήκοντος ούτε για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος, διότι σαφώς τα χρήματα προέρχονται από τα κλοπιμαία της Energa.
Είναι όμως ευκαιρία να εκκαθαριστεί ολόκληρο το κύκλωμα της νοσηλείας των φυλακισμένων, καθώς η αποφυλάκιση Φλώρου προϋποθέτει τη συνεργασία πολλών παραγόντων υπηρεσιακών και μη. Και βέβαια για να τεθούν σαφείς κανόνες για τη χορήγηση πιστοποιητικών αναπηρίας ή ασθενείας για δικαστική χρήση. Υπάρχουν οι λεγόμενες δικαστικές ασθένειες τις οποίες χρησιμοποιούν οι κατηγορούμενοι για να επιτύχουν αναβολή της δίκης και οι μη ιατρικώς ανιχνεύσιμες, όπως ο κολικός του νεφρού, η ζάλη και πλέον η κατάθλιψη, για τις οποίες οι γιατροί χορηγούν άφοβα και αφειδώς πιστοποιητικά. Εάν όμως τύχει καμιά στραβή και ασκηθεί ποινική δίωξη κατά γιατρού για χορήγηση ψευδούς πιστοποιητικού, τότε ολόκληρο το ιατρικό κατεστημένο προσέρχεται στο ακροατήριο του δικαστηρίου ως μάρτυρες υπερασπίσεως του.
Επίσης, πρέπει να εξετασθεί η λειτουργία του ΚΕ.Π.Α. και τα πιστοποιητικά αναπηρίας και οι συντάξεις που δόθηκαν για ασθένεια ύπνου -που αντιμετωπίζεται επιτυχώς με το μηχάνημα S-pap- και για κατάθλιψη. Και να ανακληθούν με την παρατήρηση ότι οι θεσμοί που δεν επιτελούν το λειτούργημά τους αυτοαναιρούνται.
Κάθε νομοθετική ρύθμιση, όπως οι ευνοϊκές διατάξεις του ν.4322\2015 (Παρασκευοπούλου), αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση κάποιων κομματικών φίλων, αλλά όταν ο σκοπός επιτυγχάνεται, τότε δηλώνουμε μεταμέλεια και ζητάμε την επί το αυστηρότερο αναθεώρησή του. Στο μεταξύ από το παράθυρο που άνοιξε για να περάσει ένας, πέρασαν χιλιάδες, όπως ο Α. Φλώρος.
Σε κάθε περίπτωση είναι ευκαιρία να αναθεωρηθούν οι μεταρρυθμίσεις του Ν. Παρασκευόπουλου, εάν το επιτρέψουν κάποιες δημοκρατικές δυνάμεις. Με την κατόπιν εφέσεως εξαφάνιση του βουλεύματος που επέτρεψε την αποφυλάκιση του Α.Φλώρου και την εκ νέου σύλληψή του και τις αποκαλύψεις για χρήση πλαστών ιατρικών βεβαιώσεων για τη χορήγηση του πιστοποιητικού αναπηρίας από το Κ Ε.Π.Α., η δικαστική και διοικητική έρευνα πρέπει να προχωρήσει σε βάθος και να αποδοθούν ευθύνες, όσο ψηλά και εάν ίστανται κάποιοι.
Να χυθεί πλήρες φως στους μηχανισμούς που επέτρεψαν την αποφυλάκιση, να εξετασθούν όλες οι σχετικές περιπτώσεις, που ασφαλώς θα είναι αρκετές, να εξετασθεί ο πλούτος όλων των εμπλεκομένων στην υπόθεση με οποιαδήποτε επαγγελματική ιδιότητα και να ληφθούν νομοθετικά και διοικητικά μέτρα, ώστε να μην επαναληφθούν στο μέλλον τέτοιες περιπτώσεις.
Όσον αφορά την κυβέρνηση οι ευθύνες της είναι τεράστιες τόσο για τον ν. Παρασκευόπουλου τον οποίο ψήφισαν και οι κ.κ. Πολάκης και Κοντονής, που τώρα διαμαρτύρονται, όσο για την αποδιοργάνωση της δημοσίας διοίκησης και την αναποτελεσματικότητα των υπηρεσιών ελέγχου και επιθεωρήσεως.
Τα χειρότερο όμως -και που χρεώνεται η κυβέρνηση- είναι η εντύπωση που θα παραμείνει στην κοινή γνώμη, ότι όλα τα πράγματα και όλοι οι άνθρωποι έχουν τη τιμή τους και όταν έχεις πολλά χρήματα, έστω και κλεμμένα, που η πολιτεία δεν κατάφερε να τα αποκαλύψει, δεν σε κρατούν της φυλακής τα σίδερα.
Για να επιβεβαιωθεί ο αρχαίος Ζάλευκος με το παράδειγμα του ιστού της αράχνης όπου πιάνονται μόνο τα μικρά ζωύφια.
* Ο κ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ., πρώην Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης.
Πηγή: capital.gr
