Του Στάθη (www.topontiki.gr)
Ντημιτρώφ: «Είμαστε Μακεδόνες και μιλάμε τη μακεδονική γλώσσα». Συγχαρητήρια, κύριε Βόρειε Τσίπρα.
Το προηγούμενο του πολυπράγμονος Αμερικανού πρέσβυ, κ. Τζέφρυ Πάιατ στην Ουκρανία, αρχίζει να φέρνει αποτελέσματα και στη χώρα μας. Τώρα οι «Μακεδονομάχοι» (καθώς απαξιωτικά και στο πλευρό του κ. Πάιατ αποκαλεί η Εφημερίδα των Συριζιστών εκατομμύρια Ελλήνων πατριωτών, αριστερών και δεξιών) – οι «Μακεδονομάχοι» λοιπόν εκτός από εθνίκια, εθνικιστές, ακροδεξιοί, ετερόκλητοι όχλοι και λαϊκιστές, θα είναι στο εξής και Ρωσόφιλοι!
Ήμουν παιδάκι όταν οι Αμερικανοί κατηγορούσαν τους κομμουνιστές ότι παίρνουν ρούβλια, σήμερα η ίδια κατηγορία κυκλοφορεί στην πιάτσα με την αρωγή της πρώτη φορά τόσο Νατοϊκής Αριστεράς που είναι να πιάνεις τη μύτη σου απ’ το πολύ ηθικό πλεονέκτημα που διαθέτει.
Πρώτη φορά από τη Μεταπολίτευση και μετά η Αμερικανική Επικυριαρχία στη χώρα γίνεται τόσον ασφυκτική, όσον το «Δόγμα Κοτζιά» φανερώνει. Ο Κνίτης που έγινε αρνάκι των Δυνατών για να γίνει λύκος του ΝΑΤΟ.
Αν αυτό είναι η Αριστερά, τόσα χρόνια αριστεροί ήταν οι Ρότσιλντ (που τώρα συμβουλεύουν τον Τσίπρα), αριστερό ήταν το ΝΑΤΟ που μας ξεπάτωσε στην Κύπρο, αριστερά ήταν και τα Μνημόνια που έκαναν την Ελλάδα τσόκαρο, φρόκαλο, κι ένα δάκρυ της κυρίας Περιστέρας Μπαζιάνα για τον αδικοχαμένο λαουτζίκο. Αρκετά!
Αρκετά με τα ψέματα για τις συντάξεις ή τον ΦΠΑ, τις κωλοτούμπες και τις πολακίες, τις ενέδρες, τις παγίδες και τις χωσιές. Αρκετά. Το ζητούμενο πλέον σε αυτήν τη χώρα είναι η αποκατάσταση της λογικής.
Η πορεία του Τσίπρα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, σύντομα ή στο εγγύς μέλλον, τελειώνει. Είτε υποστεί στρατηγική συντριβή, είτε επιβιώσει πολιτικώς για λίγο με πολλαπλά κατάγματα, η διάδοχη κατάσταση δεν θα είναι καλύτερη. Διότι ο Τσίπρας ομογενοποίησε την Αριστερά με τη Δεξιά στον ίδιο αντιλαϊκό, αμοραλιστικό και ολιγόφρονα παρονομαστή. Απενοχοποιημένη η Δεξιά μετά την Αριστερά (που έγινε Δεξιά) δεν θα ορρωδεί προ ουδενός. Για την Ελλάδα το ζήτημα του Αυτεξούσιου έχει γίνει πλέον ζήτημα ζωής ή θανάτου. Με Εποπτεία (μάλιστα μακρόχρονη) από την Ευρωπαϊκή Ένωση και σιδηρά πλέον την παρουσία των ΗΠΑ (μόνον Φρουρά στην Ακρόπολη δεν έχουν βάλει ακόμα) θέμα Αυτεξούσιου δεν τίθεται. Και χωρίς Αυτεξούσιο, εθνική στρατηγική για την οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση δεν μπορεί να υπάρξει.
Ο Τσίπρας με τα «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς» (τον ύμνο του ραγιά) στην αρχή και την πειθήνια (και ξετσίπωτη) εκτέλεση εντολών (για όλα) στη συνέχεια αποδυνάμωσε τη χώρα περισσότερο απ’ τον Γιωργάκη και τον κ. Σαμαρά, τρομοκράτησε (εν τέλει) ιδεολογικώς τους πολίτες, οδήγησε τον λαό στην απογοήτευση και τώρα κουβεντιάζουμε (όσοι συνεχίζουν να κουβεντιάζουν) τις λεπτομέρειες της σκλαβιάς μας.
Αν αυτό είναι Αριστερά, τότε η Αριστερά δεν είναι ωφέλιμη για την πατρίδα – ιδού το μεγάλο «κατόρθωμα» του Τσίπρα: ο ταξικός ευνουχισμός και η πατριωτική απαξίωση όχι μόνον της δικής του «Αριστεράς» που έσυρε κατά κρημνών, αλλά της ίδιας της έννοιας της Αριστεράς – της ιστορίας της και της προοπτικής της. Της χρησιμότητάς της για τον λαό και τη χώρα.
Αν για τη χώρα η αποκατάσταση της λογικής είναι το πρώτο βήμα για την ανασυγκρότησή της, για την Αριστερά ο εξοβελισμός του Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ από τις τάξεις της, είναι το πρώτο βήμα για τη δική της ανασυγκρότηση. Ταξική και πατριωτική. Διότι χωρίς αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, ούτε η Ελλάδα, ούτε καμιά άλλη χώρα, χρειάζονται την Αριστερά…
ΥΓ.: Καλό καλοκαίρι σε όλους! Αν δεν πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας, θα τα πούμε πάλι στο τέλος του Αυγούστου.
