Τά Πρασσεινάλογα!... του Στάθη. (www.topontiki.gr)
Είναι «ικανοί» να χρησιμοποιήσουν την ένταση στα ελληνοτουρκικά για να κλείσουν όπως - όπως το Σκοπιανό. Είναι όντως «ικανοί» για κάτι τέτοιο, αλλά είναι ταυτοχρόνως και ανόητοι. Διότι αν το επιχειρήσουν, θα πέσουν κακήν κακώς.
Στα προβλήματά μας με την Τουρκία υπάρχουν δύο άξονες. Ο πρώτος είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε παράλυση και ο δεύτερος είναι ότι η Τουρκία δεν θα έχανε ποτέ μιαν τέτοια ευκαιρία.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε παράλυση λόγω των μνημονίων αλλά και λόγω της ψευδούς ευμάρειας πριν από τα μνημόνια. Η ελληνική κοινωνία έγινε φοβική (με τον διαρκή Κατευνασμό απέναντι στην Τουρκία) και υπέστη βαθειά ιδεολογική αποκολοκύνθωση (με την κρίση ταυτότητας στην οποίαν επί τριακονταετία οδηγήθηκε από τους «εκσυγχρονιστές» – ήτοι τις τρεις «συνιστώσες» τους, τους νεοφιλελεύθερους, τους ενσωματωμένους σοσιαλδημοκράτες - σοσιαλιστές και τους υποταγμένους – και λεηλατημένους – αριστερούς).
Η διάλυση και η διάβρωση που χαρακτηρίζουν την ελληνική κοινωνία σήμερα βαθαίνουν συνεχώς, διότι τα σκιρτήματα του λαού μέσα σε αυτό το κοινωνικό πλαίσιο και κατά στιγμές εναντίον του, απέτυχαν.
Ο ελληνικός λαός πλανεύθηκε από τους δημαγωγούς τύπου Ανδρέα, εξαπατήθηκε από τους εκσυγχρονιστές τύπου Σημίτη, εγκαταλείφθηκε από μεταρρυθμιστές τύπου Καραμανλή, προδόθηκε από μαριονέτες τύπου Γιωργάκη, αιχμαλωτίσθηκε από μετανοηθέντες τύπου Σαμαρά και εξουθενώθηκε από ανερμάτιστους κωλοτουμπαδόρους τύπου Τσίπρα.
Η Ελλάδα πιάνεται διαρκώς από την Τουρκία «στον ύπνο». Τούτο ξεπερνά τα όρια του αδύνατου. Κάθε φορά η ελληνική διοίκηση διαχειρίζεται (και η ελληνική κοινωνία καταπίνει) κρίσεις χειρότερες από τις προηγούμενες.
Η πορεία προς τον πόλεμο είναι προδιαγεγραμμένη – αλλά το θέμα είναι ταμπού και αρνούμεθα να το συζητήσουμε. Και κυρίως αρνούμεθα, αμελούμε, δεν μας αφήνουν, δεν μπορούμε, να πάρουμε μέτρα εναντίον αυτής της διολίσθησης προς το φρενοκομείο. Η Ελλάδα υφίσταται διαρκώς ήττες, χωρίς να έχει χάσει πόλεμο, ώσπου να υποστεί ήττα μέσα από πόλεμο. Όχι μόνον διότι ο ίδιος ο πόλεμος είναι ήττα, αλλά διότι τα αποτελέσματα του θα προετοιμάσουν τον επόμενο πόλεμο.
Με άλλοθι τους πολεμοκάπηλους, τους εθνικιστές και τους φασίστες, όλοι οι υπόλοιποι δεν συζητούμε για όσα θα μας εμπόδιζαν να συρθούμε μοιραίοι και άβουλοι σε μεγάλη καταστροφή. Αντιθέτως ακολουθούμε την πεπατημένη – η Ευρώπη, οι σύμμαχοι, το ΝΑΤΟ, οι δηλώσεις – που μας πάει ακριβώς στη νίλα.
Μια διπλωματία που ακριβώς επειδή δεν έχει αντίκρισμα σε ισχύ, εκπίπτει σε δουλικότητα. Με την κοινωνία να εκπαιδεύεται όλο και πιο πολύ στον φόβο, νοιώθοντας και η ίδια από την άλλη (και επιπροσθέτως) το αδιέξοδο.
Για παράδειγμα το τελευταίο (πριν από το επόμενο) επεισόδιο στον Έβρο. Έχει «ανέβει» στα κανάλια της χώρας σαν μελό σήριαλ και όπερα μπούφα. Δύο στρατιωτικοί αιφνιδιάσθηκαν, αφοπλίσθηκαν και αιχμαλωτίσθηκαν (δεν συνελήφθησαν, αιχμαλωτίσθηκαν). Μικρή σημασία έχει αν αυτό συνέβη σε ελληνικό ή τουρκικό έδαφος. Σημασία έχει ότι η Τουρκία τους κρατάει ενέχυρο και τρόπαιο.
Μπορεί η Ελλάδα να ανταποδώσει τα ίδια; Να αιχμαλωτίσει δηλαδή Τούρκους στρατιωτικούς αναλόγως; Όχι! Γιατί; Κι όχι μόνον δεν μπορεί, αλλά στεντόρεια συνεχίζεται στη χώρα μας η ρητορική (και η κλάψα) που μας έχουν ως τώρα οδηγήσει από καιρό, να παθαίνουμε ακριβώς αυτά που πάψαμε να είμαστε ικανοί να αντιμετωπίσουμε. Ο κ. Καμμένος «πιάστηκε στον ύπνο» και ο Πρωθυπουργός «έπεσε από τα σύννεφα» (από τα σύννεφα πέφτουν μόνον αλεξιπτωτιστές). Τρέχουμε τώρα περιδεείς στους Επικυριάρχους να βρούμε το δίκιο μας. Έχουμε δίκιο; Βεβαίως! Αλλά δεν έχουμε την ισχύ να το υπερασπισθούμε.
Οι καιροί ου μενετοί εδώ και καιρό. Κι όμως τίποτα στα παρ’ ημίν δεν αλλάζει – μη ο από μηχανής θεός και μη ο αστάθμητος παράγων λαός , η Τουρκία θα την είχε κάνει τη ζημιά και, αν βεβαιωθεί ότι οι Έλληνες έχουν τελείως αποκουτιάνει, θα την κάνει.
Είναι κοινό μυστικό ότι ως τώρα βασιζόμαστε στην «τρέλα των γενναίων» (όπως εκείνη που εκδηλώθηκε το 1940), όμως ούτε κι αυτό το συζητάμε – κι αυτό ταμπού είναι.
Το μόνον κράτημα για την Τουρκία είναι ο φόβος της μήπως ο ελληνικός λαός αποδειχθεί υπέρτερος της ηγεσίας του. Αλλιώς θα συνεχίσουν να της τρέχουνε τα σάλια ώσπου να δαγκώσει…
email: [email protected]
