Ελάτε σήμερα να λαϊκίσουμε! Βεβαίως στην εποχή των ανθρώπων «λαϊκιστής» (ποπουλιστής) χαρακτηρίζεται ο πολιτικός δημαγωγός, ο δημεγέρτης, εκείνος που εκμεταλλεύεται την ευπιστία του λαού, εκείνος που τον παραπλανά και τον εκμαυλίζει. Όπως, λόγου χάριν, ο Αλκιβιάδης ή ο Ανδρόνικος Κομνηνός ή ο Περόν ή ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Στην εποχή της γλίτσας ο όρος «λαϊκιστής» δεν αναφέρεται σε πολιτικούς, αλλά σε πολίτες (συχνά στον λαό τον ίδιο). Έτσι για την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη φερ’ ειπείν (ήτις αριστεύει στο εν λόγω άθλημα) ή τον κ. Καρανίκα ή τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη, λαϊκιστές είσθε εσείς κι εγώ.

Σήμερα λοιπόν. ας λαϊκίσουμε ασυστόλως εσείς κι εγώ. Ο κ. Πετρόπουλος για παράδειγμα, που υπό τας διαταγάς της Τρόικας βάζει στον γύψο μαζί με την κυρία Αχτσιόγλου το δικαίωμα στην απεργία, έχει λάβει δάνειο αξίας 900.000 ευρώ.

Προφανώς θέλει να κτίσει τέσσερις πρώτες κατοικίες και να του κατασχέσουν τις τρεις, για να σώσει κι αυτός τις τράπεζες. Κοντά ένα εκατομμυριάκι στην τσέπη ο κ. Πετρόπουλος, αλλά αν το φτωχαδάκι πάει να απεργήσει για να μην του φάνε κι άλλα, βράχος ο Πετρόπουλος, κέρβερος ο Πετρόπουλος, αριστερός του κερατά ο Πετρόπουλος.

Δεν έχουν σεντόνια στο Σισμανόγλειο; Μπα! Fake news! Ποιος το λέει; Ο κ. Πολλάκης. Τρακόσιες χιλιάδες δάνειο ο κ. Πολλάκης.

Λαϊκιστής ο ασθενής. Παθαίνει ενδονοσοκομειακή λοίμωξη επίτηδες ο ασθενής. Για να εκθέσει την κυβέρνηση ο ασθενής.

Η κυρία. Σπυράκη, που μαζί με το κόμμα της ωρύεται γιατί χάσαμε ως κράτος 62.000.000 ματωμένα ευρώ από 100.000 (ή 300.000) θανατηφόρα βλήματα, έχει η ίδια λάβει δάνειο 800.000 ευρώ! Από πού προκύπτουν αυτά; Από τα «πόθεν έσχες».

Ένα μέρος αυτών των δανειακών επιδόσεων (και όχι επιδομάτων) δημοσιεύθηκε στο «ΠΡΙΝ» της περασμένης Κυριακής. Σε καιρό κρίσης ο κ. Καμμένος επί παραδείγματι, έλαβε 500.000! Να ‘χει και για καμιά μπιλιά χωρίς να επιβαρύνει τον δημόσιο κορβανά. Νοιώθετε μαλάκες; Όχι, είσθε λαϊκιστές.

Όταν φερ’ ειπείν η κυβέρνηση Τσίπρα κόβει από τα ανάπηρα παιδάκια το επίδομα λογοθεραπείας, είναι λαϊκισμός να σκεφθεί κανείς ότι τα δικά του παιδιά φοιτούν απερίσπαστα σε ένα καλό ιδιωτικό σχολείο.

Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης: 600.000 ευρώ. Ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος: 400.000 ευρώ. Ο κ. Στουρνάρας (πάντα μετρημένος) μόνο 200.000 ευρώ.

Της άλλης θα της πάρουν το σπίτι, 67 τετραγωνικά, για 60.000 ευρώ αυτόν τον Γενάρη, «ας πρόσεχε» που έλεγε και ο κ. Σημίτης για όσους ο ίδιος παγίδευσε στη μεγάλη κομπίνα του χρηματιστηρίου.

Να λαϊκίσω κι άλλο; «να σκίσω τα μνημόνια με έναν νόμο κι ένα άρθρο;» - εγώ πάντα σοβαρός άνθρωπος ήμουν, εσύ είσαι χαϊβάνι που με πίστεψες. Εγώ είμαι κωλοτούμπας εσύ το ‘χεις ρίξει στην ευέλικτη εργασία και χορεύεις στο τηγάνι σαν αρκούδι για 450 ευρώ!

Και να ευχαριστείς τον Θεό που έχεις δουλειά - δουλεία, διότι άλλοι δεν έχουν ούτε αυτό. Και μη μιλάς! Μάλιστα, κοίταξε γύρω σου, και φρόντισε να γίνεις σαν εκείνους τους φτωχοδιαβόλους που επαινούν τον χασάπη τους.

Τους ανόητους που πάντα πιστεύουν ότι εκείνους ο Πολύφημος θα τους φάει τελευταίους.

Όμως, φίλοι μου θέλω να λαϊκίσω κι άλλο. Θέλω να σκουπίσω τα δάκρυα του (αίφνης) απόκληρου με το μαντηλάκι του Κατρούγκαλου, θέλω να δώσω τη σινιέ τσάντα της κυρίας Υπουργού (3.000 ευρώ) μέρισμα σε δέκα μανάδες που δεν έχουν να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ – άχθος αρούρης γίνατε, αρουραίοι της εξουσίας γίνατε, τρωκτικά που κατατρώνε τις ζωές των ανθρώπων γίνατε.

Τσίπρας, Κούλης, Φώφη, Λεβέντης, Σταύρος, για μπαίγνιο τους έχετε τους ανθρώπους, για σκλάβους τους πολίτες, τους εμπαίζετε με μερίσματα, τους ξεσκίζετε τους μισθούς, ατιμάζετε τις συντάξεις των γερόντων, αρπάζετε τα σπίτια των οικογενειών, τους γδέρνετε με φόρους αβάσταχτους, αφήνετε παιδάκια να πεινούν, εξοστρακίζετε στην ξένη συμπατριώτες μας, και με πρώτη ευκαιρία μας λέτε «λαϊκιστές»!

Προσπαθείτε να κάνετε τους εργαζόμενους ενοχικούς – δεν δίνετε δίφραγκο για τους Έλληνες, παρά μόνον για να τους το παίρνετε κι αυτό. Ένας ξένος είναι για σας ο ελληνικός λαός, ένα γομάρι που κουβαλάει τις ψήφους που υπεξαιρείτε και εξαργυρώνετε.

Ένας ξένος είναι για σας ο Έλληνας, ένας ηττημένος που πρέπει να παραδεχθεί μέσα του την ήττα του οριστικώς, κι άθυρμα πια στα χέρια σας να δουλεύει μεροδούλι - μεροφάϊ για να τρώτε εσείς, τα πρώην λιγούρια, «μάγουλο μοσχαριού με τρούφα».

Κι αν βρεθεί κάποιος ευήθης να μας πει ότι αυτά τα παχυλά (και άλλα τέτοια) δάνεια είναι «εξυπηρετούμενα», με τα δικά μας λεφτά εξυπηρετούνται. Όπως απ’ το υστέρημά μας φτιάχνεται το πλεόνασμά τους, έτσι και από τη λεηλασία της δικής μας ζωής ζουν ζωή χαρισάμενη τα παράσιτα, οι ουτιδανοί και οι κάθε είδους ανήθικοι εξυπνάκηδες που κονομάνε απ’ τον αργό θάνατο της χώρας. Ναι, τον θάνατο… 

www.topontiki.gr