Ελευθέριος Ανευλαβής (www.zougla.gr)

Δημοσίως, ελευθερίως, ανευλαβώς, συνεχώς καταγγέλλω το φακελάκι.

Με την απόφαση «υπ’ αριθ. 5, 20 Φεβρουαρίου 2008, του Πειθαρχικού Συμβουλίου του ΙΣΑ» κλήθηκα σε απολογία, κατηγορούμενος ότι:

«1) στις 20.1.2005 από τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών ΑΝΤΕΝΝΑ και MEGA και στις 26.1.2005 από το δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤΕΝΝΑ ανέφερε τη φράση «να τους κόψει τον κόλο» (τα έντονα στοιχεία δικά μου, η ορθογραφία του κατηγορητηρίου)… ξεχνώντας να πουν πώς η προτροπή απευθυνόταν στον Υπουργό Υγείας και αφορούσε τους γιατρούς που παίρνουν φακελάκια.

2) στις 7.5.2006 στην εκπομπή ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ… κατά την οποία διατυπώθηκαν κατηγορίες κατά Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων για χρήση ληγμένων υλικών αγγειοπλαστικής, αυτόκλητα με απαξιωτικές φράσεις ζητήσατε την άμεση απομάκρυνση από τη θέση του»

Οργισμένοι παρακολουθούμε τον ευτελισμό των λειτουργών της Ιατρικής στη χώρα μας, με όλες τις κυβερνήσεις ύποπτες για υπόθαλψη… «φακελακίου».

Ποιος, λοιπόν, φταίει για αυτήν την κατάντια;
Φταίνε οι φακελάκηδες γιατροί, (και δεν είναι λίγοι), που το παίρνουν, εκμεταλλευόμενοι την ανασφάλεια του αρρώστου και των συγγενών του, και «δικαιολογούν» τη δωροδοκία τους: Είτε με την θεωρία της επιλογής γιατρού από τον άρρωστο «θέλω να με χειρουργήσει αυτός και τον πληρώνω»

Είτε με την θεωρία της αναντιστοιχίας του μισθού τους προς την υψηλή ειδίκευσή τους και το επαγγελματικό τους status.

Πονηρό επιχείρημα το πρώτο. Αναίσχυντο το δεύτερο.
Δημόσιοι λειτουργοί, αμειβόμενοι από το κράτος, είναι οι γιατροί του ΕΣΥ.

Ο φακελάκιας, πέραν του ότι είναι επίορκος και αναίσχυντος, εκμεταλλεύεται την υλικοτεχνική υποδομή και το ανθρώπινο δυναμικό του Δημόσιου Νοσοκομείου, προς ίδιον όφελος. Αυτό, δεν είναι απλώς διαφθορά. Είναι ο ορισμός της διαφθοράς.

Φταίνε οι άρρωστοι και οι συγγενείς, που δίνουν το φακελάκι, πέφτοντας θύματα της καλλιεργούμενης ανασφάλειας, από τα σαΐνια.

Η αρρώστια, είναι γεγονός, πως αναστατώνει την προσωπική, την οικογενειακή και την επαγγελματική ζωή του αρρώστου. Το απρόσωπο σύγχρονο νοσοκομείο, απανθρωποποιεί αρρώστους και γιατρούς: Οι άρρωστοι χάνουν την ανθρώπινη ταυτότητά τους: Γίνονται η «περίπτωση στο τρίτο κρεβάτι του θαλάμου 338»
Οι γιατροί χάνουν την ανθρωπιά τους: το «παίζουν» τεχνοκράτες με θεϊκές τάσεις!.

Μέσα στο ψυχρό περιβάλλον του Νοσοκομείου, ο άρρωστος, ολοκληρωτικά αδύναμος, αναζητεί ασφάλεια, προσοχή, ενδιαφέρον. Και για να τα βρει, καταφεύγει στο μόνο μέσο που του φαίνεται ότι ανοίγει πόρτες και καρδιές (;). Στο χρήμα. Στο λάδωμα. Στο φακελάκι.

Αγνοεί, όμως, ο άρρωστος και ο συγγενής, ότι ο γιατρός, έτσι κι αλλιώς, θα τον αντιμετωπίσει, με την επάρκεια των γνώσεων που διαθέτει, είτε λαδωθεί, είτε όχι.

Δηλαδή, δεν θα γίνει καλύτερος γιατρός, επειδή λαδώθηκε. Βρωμερότερος θα γίνει, από το λάδωμα. Πιθανότατα, δε, δεν είναι και καλός γιατρός, αφού λαδώνεται.

Ο φακελάκιας, μπορεί να έχει φήμη. «ιητροί φήμη μεν πολλοί», όμως «έργω πάγχυ βαιοί: κατά το έργο ελάχιστοι» φωνάζει ο Ιπποκράτης

Δεν υπάρχουν επιβαλλόμενες λύσεις σε θέματα ηθικής τάξεως. Οι γιατροί που παίρνουν φακελάκι δεν διαφέρουν από γκαρσόνια λαϊκού «κωλάδικου», που παίρνουν μπαξίσι (το ποσόν διαφέρει), υποσχόμενοι καλό τραπέζι και άμεση εξυπηρέτηση στους πελάτες τους.

Και ως τέτοιοι, αυτοί οι γιατροί, το γνωρίζουν, ούτε της εκτιμήσεως των συναδέλφων τους χαίρουν, ούτε των αρρώστων τους. Κι ας τους λαδώνουν, αυτοί.

Το φακελάκι ανθεί και τρέφεται από:

Την απληστία ορισμένων γιατρών, οι οποίοι θεώρησαν ότι στο ΕΣΥ μπορούν να γίνουν πλούσιοι

Την υποκρισία της πολιτείας, η οποία κάνει τα στραβά μάτια, συμψηφίζοντας το φακελάκι με τις απαράδεκτα χαμηλές αμοιβές των γιατρών.

Την έλλειψη εμπιστοσύνης των αρρώστων και των συγγενών τους, προς τον γιατρό, που νομίζουν ότι θα την «αγοράσουν» με το φακελάκι•

Οι αμοιβές των γιατρών είναι, όντως, εξευτελιστικές, για την επένδυση, που έχει κάνει η πολιτεία σε αυτούς:
11 χρόνια σπουδών: 6 χρόνια πανεπιστήμιο, 5 χρόνια λήψη ειδικότητας, που για κανέναν άλλον επιστήμονα δεν απαιτείται.

Δείγμα της σημασίας, που αποδίδει η πολιτεία στον γιατρό.
Και αναγκάζονται πολλοί, και ορισμένοι προθύμως, να καταφεύγουν σε αλλότρια μέσα συμπλήρωσης (και υπεραναπλήρωσης) του εισοδήματός των, ενώ η πολιτεία κάνει πως δεν βλέπει. Έτσι, και οι (φακελάκηδες) γιατροί βολεύονται, μερικοί παραβολεύονται, και η πολιτεία «σφυρίζει κλέφτικα» και «ποιείται την νήσσαν»

Κύριε Υπουργέ, το φακελάκι θα αντιμετωπισθεί, (για κατάργηση αισιοδοξώ, μα πάντοτε θα υπάρχουν και βουλιμικοί γιατροί), με την εφαρμογή του πόθεν, αλλά κυρίως του πώς έσχες, σε όλους του μόνιμους γιατρούς του ΕΣΥ, από την πρόσληψή τους στο ΕΣΥ, μέχρι σήμερα. Έτσι θα μπορέσετε και ο λαός και εσείς να διαπιστώσετε:

Πόσοι γιατροί, ποιοι και πώς πλούτισαν με τον… μισθό του ΕΣΥ.

Κύριε Υπουργέ, σύντροφε Πολάκη, κόψτε τον κώλο των φακελάκηδων!