Η ΔΕΗ εξαναγκάζεται να παραχωρήσει, να παραδώσει, να εκχωρήσει 500.000 συνδρομητές στους ανταγωνιστές της!
Τά Πρασσεινάλογα!... του Στάθη (www.topontiki.gr)
Μάλιστα, 500.000 καλοπληρωτές συνδρομητές, ώστε οι ανταγωνιστές της πρώην επιχείρησης Κοινής Ωφέλειας, να παραλάβουν εμπόρευμα (τους 500.000 καλοπληρωτές) κάργα ασφαλές.
Αυτός λοιπόν είναι ο περιώνυμος ανταγωνισμός; Ένας ανταγωνισμός κατά διαταγήν και καθ’ υπαγόρευσιν; Έχουν άδικο ύστερα όλοι όσοι ισχυρίζονται ότι η λεγόμενη «ελεύθερη οικονομία» είναι η πιο διευθυνόμενη οικονομία από γενέσεως καπιταλισμού;
Επίσης, ο καταναλωτής ρεύματος που εκχωρείται από τη ΔΕΗ σε «τρίτους», τι είναι; βουβάλα; πρόβατο; όμηρος στην Μπαρμπαριά;
Σε αυτήν την περίπτωση ο δυστυχής εκχωρηθείς ούτε δικαίωμα αλλαγής φύλου δεν έχει, ώστε να μπορεί να επιλέγει ο ίδιος σε ποιον θα πληρώνει το νταβατζιλίκι του ανταγωνισμού.
Νταβατζιλίκι διότι ο προειρηθείς και δυσώνυμος ανταγωνισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά η διαδικασία μέσα από την οποία η μία εταιρεία τρώει την άλλη, ώσπου να μονοπωλήσει έναν κλάδο. Και όντως, μονοπώλια, τραστ και πολυεθνικές διαφεντεύουν σήμερα τους κλάδους παραγωγής.
Αν όμως ένα μονοπώλιο εδρεύει σε ένα προτεκτοράτο, αν από τη λειτουργία του προκύπτει κρατικό (κι αναλόγως του κράτους, κοινωνικό) όφελος, τότε η Ανωτάτη Διοίκησις επιστρατεύει τον ανταγωνισμό από την ανάποδη, ώστε η κυρίαρχη εταιρεία να διαμελισθεί, να κατακρεουργηθεί, να δοθεί βορά τοις κυσί, αρκεί αυτοί οι σκύλοι να ’ναι πελάτες του κράτους (των κρατικοδίαιτων).
Αλλά οι εν λόγω κύνες τη δουλειά τους κάνουν. Οι σμπίροι τους όμως (στον Τύπο, στα ΑΕΙ κ.α.) τι θρασύ καπνό φουμάρουν όταν μιλάνε για ανταγωνισμούς, επενδύσεις, επιχειρηματικότητα και τα συναφή παρόμοια. Πρόκειται για ευφημισμούς, για άθλια (καθότι αιματοβαμμένη) προπαγάνδα.
Αλλά και οι εν λόγω σμπίροι, τη δουλειά τους κάνουν. Οι νεόκοποι όμως στον νεοφιλελευθερισμό (κατά δήλωσίν τους πλέον) αριστεροί, τι ακριβώς κάνουν; Πλειστηριασμούς, περικοπές συντάξεων, ανασκολόπηση μισθών και άλλα λοιπά θεάρεστα όπως η καθυπόταξη της χώρας στην Ξενοκρατία, της κοινωνίας στην απελπισία και του μέλλοντος σε αφάνεια. Αυτά κάνουν!
Ενθυμούμαι το ανεπανάληπτο εκείνο του Ανδρέα για τις «βάσεις του θανάτου», ότι θα φύγουν σε «πέντε χρόνια και 17 μήνες»! Τώρα ο Τσίπρας (όπως ο κ. Σαμαράς ή ο κ. Καραμανλής) δίνει τη Σούδα στους Αμερικανούς (και άλλα τινά πολλά) για 99 έτη και όσους μήνες θέλουν.
Ενθυμούμαι τον κ. Σημίτη και τις νίκες που κατήγαγε κάθε φορά που πήγαινε ικέτης στα μακρινά σαντζάκια της Εσπερίας. Το ίδιο μονίμως νικητής τυγχάνει και ο Τσίπρας σε όλων των ειδών τις διαπραγματεύσεις και τις αξιολογήσεις. Απλώς κάθε φορά «αφήνει να του πάρει ο αέρας τη σημαία».
Όμως το πρόβλημα δεν είναι μόνον ότι η κατά δήλωσίν τους αριστεροί έχουν αλλάξει φύλο και πράττουν ως νεοφιλελεύθεροι, αλλά ότι αγγίζουν οι περισσότεροι (και ήδη εγκαταβιώνουν οι υπόλοιποι μέσα) εις τη γλίτσα – εκεί που η Αριστερά κρέμαγε και κρεμάει τ’ άρματα, ετούτοι δω κρεμάνε τα καρφιά των φόρων, ασχημονούν με τα επιδόματα των παιδιών με ειδικές ανάγκες, περιπαίζουν την εργασία και κάνουν πλειστηριασμούς σπιτιών. Κατά τα άλλα, κινούμενοι μεταξύ Σίας και Τασίας, υποβαθμίζουν με έξαλλη υστερία σοβαρά θέματα όπως τα ζητήματα του φύλου σε… ερωτήματα ηλικίας.
Θα ήταν να απορεί κανείς, αν δεν ήταν σε όλους μας φανερό ότι όλα αυτά τα γκροτέσκ είναι ο φερετζές του φόνου. (Σημείωση: έγραψα φερετζές και θυμήθηκα τα περί Τούρκων στη Θράκη. Την σχετική πανέξυπνη εισήγηση στον κ. Κοντονή – με εκείνον, άφρονα, ασμένως να την υιοθετεί – έκαμε η κυρία Γιαννακάκη!
Μα, χριστιανέ μου, και νερό να σου προσφέρει η κυρία Γιαννακάκη, εσύ πρέπει να το πας στο Χημείο του κράτους. Διότι ακόμα κι αν δεν πάθεις νίλα εσύ που θα το έχεις πιει, θα πάθει κάποιος άλλος χωρίς καν να το έχει πιει εκείνος…
