Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για την ακύρωση του ισχύοντος Προεδρικού Διατάγματος (Π.Δ.) προστασίας του Υμηττού, λόγω της μη εκπόνησης Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), βρίσκεται μεν στα πλαίσια της ισχύουσας νομιμότητας, δημιουργεί ωστόσο νέους σοβαρούς κινδύνους για το οικοσύστημα του βουνού και το δημόσιο συμφέρον.

Το Π.Δ. (ΦΕΚ 187Δ’/16.6.2011) που καθόριζε μέχρι σήμερα το πλαίσιο προστασίας του Υμηττού επεκτείνοντας την Ζώνη Α’ απόλυτης προστασίας του βουνού, συνάντησε εξ’ αρχής τις έντονες αντιδράσεις εκατοντάδων αυθαιρετούχων - διεκδικητών - καταπατητών του βουνού, καθώς και κάποιων Δημάρχων όμορων δήμων οι οποίοι είχαν καταθέσει από το 2011 στο Συμβούλιο της Επικρατείας αιτήσεις ακύρωσης του Π.Δ. επικαλούμενοι προσχηματικά την «προστασία του περιβάλλοντος», διεκδικώντας όμως ουσιαστικά τη νομιμοποίηση περιοχών αυθαιρέτων, την προσθήκη νέων χρήσεων γης και, κυρίως, τη συρρίκνωση της Ζώνης Α’ απόλυτης προστασίας του βουνού.

Εν αναμονή της απόφασης του ΣτΕ και με δεδομένη την αναγκαιότητα ύπαρξης Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), σύμφωνα με την προδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου της 10/09/2015, ζητήσαμε από τον Οκτώβριο του 2015 επί υφυπουργίας Τσιρώνη από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) να λάβει τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να μη τεθεί σε κίνδυνο το ισχύον καθεστώς προστασίας του Υμηττού. Ακόμη, καλέσαμε τα εμπλεκόμενα όργανα και τις υπηρεσίες της πολιτείας, καθώς και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς - ιδιαίτερα τους όμορους στον Υμηττό Δήμους - να τοποθετηθούν στο θέμα που έχει ανακύψει και να αποτρέψουν οποιαδήποτε δυσμενή εξέλιξη.

Με καθυστέρηση δέκα (10) μηνών, τον Ιούλιο του 2016, το ΥΠΕΝ ανέθεσε σε ιδιώτη τη σύνταξη ΣΜΠΕ, η οποία μέχρι σήμερα, δύο (2) χρόνια μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, για άγνωστους, αλλά και «γνωστούς» λόγους, δεν έχει ολοκληρωθεί και δημοσιοποιηθεί. Σημειωτέον ότι η υπογραφείσα σύμβαση με τον μελετητή προέβλεπε συνολική διάρκεια εκπόνησης της ΣΜΠΕ τους τρεις (3) μήνες από την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης. Ας δοθεί μια απάντηση από τους αρμόδιους υπουργούς κ.κ. Γ. Σταθάκη & Σ. Φάμελλο, γιατί συνέβη αυτό.

Ακόμη, δεν έχουν ολοκληρωθεί και δεν έχουν αναρτηθεί οι δασικοί χάρτες για τον Υμηττό, ενώ έχουν παραδοθεί από τον μελετητή στις αρμόδιες υπηρεσίες από το 2012, και ενώ προωθείται η ουσιαστική νομιμοποίηση των λεγόμενων «οικιστικών πυκνώσεων», που αποτελούν παράνομους οικισμούς αυθαιρέτων κατοικιών εντός δασικών περιοχών.

Επισημαίνεται ότι, ενώ το Προεδρικό Διάταγμα του 2011 για την προστασία του Υμηττού προέβλεπε την καταγραφή όλων των υφιστάμενων αυθαιρέτων κτισμάτων, το 2013, με «φωτογραφική» ρύθμιση στο Ν. 4178 εξαιρέθηκαν από την κατεδάφιση για 10 χρόνια τα αυθαίρετα στον Υμηττό, ακόμη και οι βίλλες-αναψυκτήρια τύπου Μαγγίνα.

Σήμερα, ισχύει ακόμη αυτή η «ρύθμιση». Ας δοθεί μια απάντηση και γι’ αυτό…

Ένας ακόμη σοβαρός κίνδυνος που απειλεί τον Υμηττό προέχεται από το γεγονός της ολοκλήρωσης της διαδικασίας σύνταξης των Κτηματολογικών Πινάκων των όμορων Δήμων, στους οποίους περιλαμβάνονται και δημόσιες δασικές εκτάσειες στις παρυφές του Υμηττού, ενώ δεν υπάρχουν ακόμη εγκεκριμένοι δασικοί χάρτες.

Σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση 1203/2017 του Συμβουλίου της Επικρατείας, επειδή η διαδικασία του Κτηματολόγιου έχει προηγηθεί σε διάφορες περιοχές της χώρας χωρίς την κατάρτιση δασικών χαρτών, «...αφήνεται χωρίς πλήρη προστασία ο δασικός πλούτος της χώρας, ο οποίος αποτελεί πολύτιμο περιβαλλοντικό αγαθό και ιδίως, αποκόπτονται από τη δημόσια κτήση δασικού χαρακτήρα εκτάσεις και, μάλιστα, ευρισκόμενες πλησίον αστικών περιοχών, αφού τα εγγραφέντα φερόμενα ως δικαιώματα οποιουδήποτε τρίτου επ’ αυτών βαίνουν προς οριστικοποίηση, η δε αμφισβήτησή τους από το Δημόσιο, ακόμη κι αν ευδοκιμήσει, θα έχει μόνον ενοχικές συνέπειες».

Από όσα αναφέρονται παραπάνω προκύπτουν σοβαροί λόγοι ανησυχίας για το τι μέλλει γενέσθαι στον Υμηττό το επόμενο διάστημα, μετά δηλαδή την ακύρωση του Π.Δ. προστασίας του βουνού του 2011.

Οι θετικές διατάξεις του Π.Δ. που επέκτειναν την Ζώνη Α’ απόλυτης προστασίας του βουνού καταργώντας κάθε δόμηση και περιόριζαν τις χρήσεις γης στην Β’ Ζώνη, είναι προφανές ότι δεν άρεσαν σε κάποιους ιδιοκτήτες ή φερόμενους ως ιδιοκτήτες, διακατέχοντες ή διεκδικητές εκτάσεων δασικών ή γεωργικών που οι φερόμενες ως ιδιοκτησίες τους είχαν ενταχθεί στις Ζώνες προστασίας του βουνού, χάνοντας έτσι κάθε εμπορική και ανταλλακτική αξία.

Η κατάργηση του Π.Δ. προστασίας του Υμηττού δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον αλλά συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα.

Καλείται η κυβέρνηση να αναλάβει άμεσα τις ευθύνες της.

25/09/2017
ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ
Για επικοινωνία: [email protected]