Λίγο ακόμη και την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στους Ιταλούς θα την… πληρώναμε χρυσάφι.
Η αβελτηρία της κυβέρνησης να ανοίξει εγκαίρως το 2015 τη σιδηροδρομική γραμμή της Ειδομένης, την οποία είχαν καταλάβει οι πρόσφυγες καθώς συγκεντρώνονταν κατά χιλιάδες εκείνη την περίοδο στα κλειστά σύνορα με τα Σκόπια, δεν είχε μόνο κοινωνικό κόστος με τις τριτοκοσμικές συνθήκες διαβίωσης που μας έκαναν όλους να ντρεπόμαστε, αλλά δημιούργησε και έναν πολύ βαρύ λογαριασμό για τους φορολογούμενους.
Στις 70 ημέρες που διήρκεσε η κατάληψη της σιδηροδρομικής γραμμής με την κυβέρνηση να παραμένει επί δύο μήνες θεατής, εξαγωγείς, εισαγωγείς αλλά και η ίδια η ΤΡΑΙΝΟΣΕ κατέγραψαν ζημιές εκατομμυρίων ευρώ καθώς τα δρομολόγια των εμπορικών αμαξοστοιχιών ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθούν.
Εμπορεύματα σάπιζαν, παραγγελίες ακυρώνονταν, οι επιχειρηματίες έπρεπε να βρουν άλλες ακριβότερες διαδρομές για να κάνουν τη δουλειά τους και η κυβέρνηση κώφευε στις συνεχείς εκκλήσεις τους να βρει τρόπο να απελευθερώσει τις γραμμές και να μεταφέρει τους χιλιάδες πρόσφυγες σε οργανωμένες δομές.
Την κυβερνητική αδράνεια αυτή εκείνης της περιόδου, καλείται σήμερα να την πληρώσει από την τσέπη του ο φορολογούμενος καθώς όπως μάθαμε χθες το υπουργείο Μεταφορών του κ. Σπίρτζη ενέκρινε αποζημίωση 12 εκατ. ευρώ υπέρ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Πριν πει κανείς ότι τα λεφτά αυτά είναι λίγα, ας σκεφτεί πρώτα ότι αντιστοιχούν σχεδόν στο 30% του τιμήματος που έχουν συμφωνήσει να πληρώσουν οι Ιταλοί της Ferroviedello Stato Italiane για να εξαγοράσουν την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Από τη στιγμή που οι Ιταλοί θα βρουν στα ταμεία της εταιρείας 12 εκατ. ευρώ, στην πραγματικότητα είναι σαν να πληρώνουν για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ τίμημα 33 εκατ. ευρώ αντί 45 εκατ. ευρώ.
Είναι που είναι ψίχουλα τα χρήματα που θα εισπράξει το Δημόσιο για την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας (σ.σ κάποτε χαρακτήριζαν ξεπούλημα τα 300 εκατ. ευρώ που αξίωνε η προηγούμενη κυβέρνηση) τώρα μπορούμε να λέμε ότι ευτυχώς που οι Ιταλοί δεν μας πήραν και το βόδι...
Β. Γ. (Φωτογραφία SOOC)
