Ένας από τους λίγους πνεύμονες πρασίνου της Αττικής, το βουνό του Υμηττού, βρίσκεται πάλι στο στόχαστρο όσων τον αντιμετωπίζουν ως πεδίο κερδοφορίας και εύκολη λεία για εκμετάλλευση που τη βαφτίζουν αξιοποίηση και ανάπτυξη.
Ούτε λόγος για προστασία και ανάδειξη του δασικού χαρακτήρα του βουνού, αναδάσωση των καμένων εκτάσεων, φύλαξη, καθαρισμό, συντήρηση.
Οι επιταγές της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. είναι ξεκάθαρες. Αρπαγή της δημόσιας γης και όλου του δημόσιου πλούτου. Δάση, παραλίες, ακόμα και προστατευόμενες περιοχές προορίζονται προς εκμετάλλευσή τους μέσω του ΤΑΙΠΕΔ και του νέου Υπερταμείου και παραδίδονται σε ξένους και ντόπιους «επενδυτές», προκειμένου να αποπληρωθεί το «δημόσιο» χρέος, έχουν ανοίξει την όρεξη σε όλα τα κοράκια.
Αποτέλεσμά αυτών των ορέξεων και οι εμπρησμοί σε κρίσιμες περιοχές του Υμηττού, τις οποίες επιβουλεύονται για τσιμεντοποίηση.
Συχνοί εμπρησμοί, που δεν αποτελούν μακρινό παρελθόν και κόστισαν εκατοντάδες στρέμματα καμένου δάσους και ανθρώπινες ζωές με πιο πρόσφατο το 2015.
Κατασκευαστικές εταιρείες εποφθαλμιούν ξανά τον Υμηττό για νέους ιδιωτικούς αυτοκινητόδρομους γρήγορης πρόσβασης από το χώρο της επένδυσης του Λάτση στο Ελληνικό προς το Αεροδρόμιο, στα πρότυπα της Αττικής Οδού.
Άλλες εταιρείες χρησιμοποιούν ήδη τον Υμηττό ως δωρεάν χώρο για εγκατάσταση ιδιωτικών σχολείων, για εναπόθεση μπάζων και αποβλήτων, λειτουργία λατομείων, για στάθμευση των μηχανημάτων τους, για εγκατάσταση κεραιών, για αποθήκευση. Και δεν τους φτάνουν αυτά, θέλουν επιπλέον να επεκτείνουν τις επιχειρηματικές τους δράσεις πάνω στο βουνό.
Ιδιώτες καταπατητές, που χρησιμοποίησαν τις τρύπες των Π.Δ. της δήθεν προστασίας του Υμηττού και έκτισαν «αναψυκτήρια», άλλοι οικοπεδοφάγοι και οικοδομικοί συνεταιρισμοί απαιτούν τη νομιμοποίηση των καταπατήσεων και των αυθαιρέτων κτισμάτων τους και την επέκταση του σχεδίου πόλης στο βουνό με επίφαση τα λεγόμενα ανοικτά οικοδομικά τετράγωνα.
Ενώ, συνεχίζουν να επιχειρούν αυθαίρετες οικοδομικές εργασίες σε καμένες και αναδασωτέες εκτάσεις.
Η εκκλησία θεωρεί ότι της ανήκει όλος ο Υμηττός και δηλώνει στο κτηματολόγιο χιλιάδες στρέμματα ως ιδιοκτησία της.
Ο στρατός και η αεροπορία, εκτός από το ότι συνεχίζουν τη λειτουργία των στρατοπέδων, επεκτείνουν ανεξέλεγκτα τις εγκαταστάσεις τους, στήνουν νέα προκάτ κτίρια ακόμα και αυτή την εποχή, μεταφέρουν διάφορες υπηρεσίες τους.
Δεν γκρεμίζουν το σούπερ μάρκετ, το βενζινάδικο, το πολυκατάστημα, το καφενείο, το σκελετό των κτιρίων που προόριζαν για κατοικίες αξιωματικών.
Οργανισμοί, όπως η ΔΕΗ, στο όνομα του δημόσιου συμφέροντος, χρησιμοποιούν τον Υμηττό ως χώρο για τις εγκαταστάσεις τους και την ανεξέλεγκτη και τζάμπα επέκτασή τους, όπως το Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης στην Ηλιούπολη.
Οι δήμοι γύρω από την Αττική, εδώ και χρόνια στο όνομα των κοινωφελών εγκαταστάσεων, φόρτωσαν τον Υμηττό με γήπεδα, χώρους για πολιτιστικές εκδηλώσεις, σχολεία, παιδικούς σταθμούς, σταθμούς μεταφόρτωσης απορριμμάτων, πάρκινγκ, συνεργεία, νεκροταφεία και κάθε είδους υπηρεσίες.
Με μια κοντόφθαλμη οπτική χρησιμοποίησαν τον Υμηττό ως δωρεάν και εύκολο χώρο για διάφορες εγκαταστάσεις στο όνομα της εξυπηρέτησης των λαϊκών αναγκών, αντί να επιμένουν στην αναζήτηση και απαλλοτρίωση χώρων μέσα στον αστικό ιστό για την ικανοποίησή τους.
Συνεχίζουν και αυτή την περίοδο να προωθούν σχέδια για κατασκευή σταθμών μεταφόρτωσης, νεκροταφείων κ.α. και ένταξη στο γενικό πολεοδομικό σχέδιο ιδιοκτησιών που έχουν «εκκρεμότητες» ως δασικές και βρίσκονται στις ζώνες προστασίας.
Ενδεικτικό κρούσμα η προσφυγή δήμων γύρω από τον Υμηττό και πολλών ιδιωτών, στο Συμβούλιο της Επικρατείας το 2013 (η απόφαση αναμένεται) για την ακύρωση του τελευταίου Π.Δ. 187/ 2011 για την «προστασία» του Υμηττού, με πρόσχημα τη μη ύπαρξη σχετικής περιβαλλοντικής μελέτης.
Στόχος τους η ανεξέλεγκτη επέκταση στο βουνό της αυθαίρετης δόμησης ιδιωτικών συμφερόντων (δεκάδες αυθαίρετοι οικισμοί, δήθεν γεωργικές αποθήκες που έγιναν βίλλες, επιχειρηματικές εγκαταστάσεις μέσα στο δάσος –π.χ. ιατρικό κέντρο στη Βούλα), αλλά και κοινωφελών δημοτικών χρήσεων (νεκροταφεία, σταθμοί μεταφόρτωσης απορριμμάτων, κλπ). Αρχικός δικηγόρος μεγάλου μέρους όσων προσέφυγαν, ήταν και η εταιρεία του Κατρούγκαλου.
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στα ίδια χνάρια των προηγούμενων κυβερνήσεων, έρχεται να εξυπηρετήσει τις μεθοδεύσεις όλων των παραπάνω.
Προωθεί εντατικά τους νέους σχεδιασμούς για μια Αθήνα-Πόλη στήριξης της επιχειρηματικότητας και των ιδιωτικών συμφερόντων, αφιλόξενη για τους κατοίκους, αλλά φιλόξενη για τους «επενδυτές» και τον καταναλωτισμό, χρήσιμη για την ολιγαρχία του πλούτου, αλλά εχθρική για τους φτωχούς, τη νεολαία, τους άνεργους, τους εργαζόμενους.
Κανένας ελεύθερος δημόσιος χώρος χωρίς εμπορευματοποίηση, χωρίς αντίτιμο, χωρίς περιφράξεις κι ελεγχόμενη πρόσβαση.
Εξαγγέλλει το Σχέδιο «Νέα Αθήνα», που εκτός των άλλων προβλέπει την κατασκευή γηπέδου μέσα στον πυρήνα του Πάρκου Γουδή –Ιλισίων, το οποίο ανήκει στις ζώνες προστασίας του Υμηττού.
Ενώ, με τον τελευταίο νόμο για τους δασικούς χάρτες (4467/2017) που ψήφισε, επιτρέπει τη νομιμοποίηση των καταπατήσεων και την αλλαγή χρήσης των δασικών εκτάσεων και κυρίως των αναδασωτέων, αφήνοντας περιθώρια για νέες αυθαιρεσίες και οικιστικές επεκτάσεις στα βουνά, μαζί και στον Υμηττό.
Επιπλέον, σε ένα αλισβερίσι κυβέρνησης-δήμων ο Υπουργός περιβάλλοντος Φάμελλος ζητάει από τους δήμους να υποδείξουν ποιες περιοχές θεωρούν όρια των οικισμών και στη συνέχεια εξαιρεί από το νόμο για την καταγραφή των δασικών χαρτών αυτές ακριβώς τις περιοχές.
Μηχανισμοί του αστικού κράτους πιέζουν για εσπευσμένη και πιο βαθιά αναδιάρθρωση στην κατεύθυνση στήριξης της επιχειρηματικότητας. Χαρακτηριστική η δήλωση του Στασινού, προέδρου του ΤΕΕ, για την επιδιωκόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, που σχεδίαζαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με στόχο την ουσιαστική κατάργηση των άρθρων 24 και 117 για την προστασία των δασών.
Ο πρόεδρος του ΤΕΕ ζητάει ούτε λίγο ούτε πολύ, συνταγματική κατοχύρωση της προστασίας του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, της επιχειρηματικότητας και της βιώσιμης ανάπτυξης, με «ταυτόχρονη λύση της εμπλοκής του δασικού χαρακτήρα μιας έκτασης με το ιδιοκτησιακό καθεστώς».
Δηλαδή τα ιδιωτικά δάση (το 30% περίπου των δασών της χώρας, μεταξύ των οποίων μεγαλύτερος ιδιοκτήτης φέρεται η εκκλησία) να μπορούν να αλλάζουν χρήση και να μετατρέπονται σε επιχειρηματικές μονάδες.
Οι αποφάσεις του ΣτΕ όλο και συχνότερα παίρνουν το μέρος των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και των μνημονιακών κυβερνητικών επιλογών σε εφαρμογή και των αντιδασικών νόμων κι άλλων φαστ τρακ ρυθμίσεων που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια.
Ενδεικτική η απόφασή του ότι τα δάση δεν είναι κοινόχρηστα, αλλά αποτελούν ιδιωτική περιουσία του δημοσίου.
Πράξη που ανοίγει το δρόμο για την παράδοση όλων των δασών στο ΤΑΙΠΕΔ και από κει σε επενδυτές για 99 χρόνια.
Τα Ρυθμιστικά Σχέδια που έχουν υπογραφεί και τα νέα που προωθούνται υποτάσσονται στις αξίες της αγοράς και στους στόχους της οικονομικής και συνολικής αναδιάρθρωσης του συστήματος.
Η Περιφέρεια Αττικής με την περιφερειακή αρχή Δούρου ουσιαστικά συνδράμει και επαυξάνει αυτή την επιχείρηση, αφήνοντας να εξελίσσεται ανεμπόδιστα η καταστροφή του Υμηττού.
Αντιδασικές νομοθετικές ρυθμίσεις μνημονιακής και μη υποχρέωσης, ξηλώνουν μεθοδικά τη δασική προστασία. Εκτός από τον πρόσφατο νόμο για τους δασικούς χάρτες η κυβέρνηση με το Ν. 4407/16 παραχωρεί τα πρώην στρατόπεδα που είναι σε δασικές περιοχές στο ΤΑΙΠΕΔ για πώληση, δόμηση ή ενοικίαση. Με την Υπ. Απόφαση του 2016 εξαιρεί από την ανάρτηση των δασικών χαρτών τις περιοχές «οικιστικών πυκνώσεων»- αυθαίρετης δόμησης, κλπ.
Με το Ν. 4280/14 δημόσιες δασικές εκτάσεις παραδίδονται στα τουριστικά- ενεργειακά- μεταλλευτικά συμφέροντα. Με το Ν. 4178/13 επιτρέπεται νομιμοποίηση αυθαιρέτων. Στην ίδια κατεύθυνση και οι νόμοι 3208/2003, 3818/2010 3889/2010 και το ΠΔ 32/2016.
Τα προηγούμενα Προεδρικά Διατάγματα για την «προστασία» του Υμηττού και το τελευταίο (Π.Δ. 187/11), αυξομείωναν τις ζώνες προστασίας, κατοχύρωναν χρήσεις και εγκαταστάσεις που άφηναν «παραθυράκια» τα οποία άνοιγαν σαν κερκόπορτες από τους επιτήδειους και τους ίδιους τους κρατικούς φορείς για να οικοδομήσουν και να εκμεταλλευτούν τον Υμηττό.
Αποτέλεσμα τους η νομιμοποίηση των στρατιωτικών εγκαταστάσεων, των αυθαίρετων οικισμών, των «αναψυκτήριων», των σταθμών μεταφόρτωσης, αποθηκών, των δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων, των αθλητικών εγκαταστάσεων και της ανέγερσης νέων κτηρίων ως «βιοκλιματικών». Σήμερα, θέλουν να αλώσουν πλήρως τη Β΄ ζώνη, αυτή που έχει και το περισσότερο πράσινο.
Το μοντέλο των πόλεων και της Αθήνας, που σχεδιάζουν, δεν προβλέπει προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά εντατική εκμετάλλευση του χώρου και της φύσης για εμπορευματική χρήση.
Χωρίς «περιττά» δάση, πάρκα, ελεύθερους δημόσιους χώρους, που θεωρούνται φύρα.
Με επέκταση της οικοδόμησης σε ύψος και σε έκταση, ακόμα και εισχωρώντας μέσα σε δάση, με τσιμεντοποίηση και παράδοση κάθε ελεύθερου χώρου στην επιχειρηματικότητα, με περισσότερους και με ιδιωτικούς αυτοκινητόδρομους. Αλλά, σε αυτό το μοντέλο πόλεων δεν θα υπάρχει ανάσα, η ζωή και το μέλλον θα υπονομεύονται.
Ακόμα και όποιοι χώροι δημόσιοι και πρασίνου συνεχίζουν να υπάρχουν θα παραχωρούνται σε χορηγούς, επενδυτές, κ.α. για τη συντήρησή τους, αλλά και για να διαμορφώνονται σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες, ως συμπλήρωμα της επένδυσης.
Έτσι μπορεί να φυτεύουν και κανένα δέντρο, ως ψίχουλο – ελεημοσύνης προς την κοινωνία, πλασάροντας το προφίλ των φίλων του περιβάλλοντος, αλλά κυρίως για να νομιμοποιούνται στη κοινή γνώμη ως μεγάλοι ευεργέτες, απαραίτητοι πλέον τόσο για τη συντήρηση των δημόσιων χώρων όσο και για την κατασκευή νέων ( βλέπε Νιάρχος).
Με τη μνημονιακή επέλαση στα εργατικά κοινωνικά δικαιώματα και στις ελευθερίες και με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που θέλουν να επιβάλλουν, σαρώνοντας κάθε νομικό εμπόδιο προστασίας της φύσης, επιδιώκουν την πλήρη προσαρμογή κάθε δημόσιου χώρου και αγαθού στην ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση του κεφαλαίου. Ο Υμηττός είναι ένα από τα θηράματά τους. Δεν θα τους αφήσουμε !
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΑΖΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
Οι αγώνες των κατοίκων, των συλλογικοτήτων και των αριστερών, αντικαπιταλιστικών κινήσεων πόλης για την προστασία του Υμηττού, ήταν αυτοί που έκοψαν την όρεξη των καταπατητών, σταμάτησαν την ανέγερση στον Υμηττό ΧΥΤΑ, Συνοδικού Μεγάρου, παιδικών σταθμών, δημαρχιακού μεγάρου, σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων και την αποπεράτωση κατοικιών αξιωματικών.
Η εμπειρία του κινήματος των κατοίκων ενάντια στους αυτοκινητόδρομους στον Υμηττό και στην παράδοση του Ελληνικού στους ιδιώτες μας δίδαξε πολλά.
Απέναντι μας έχουμε τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, τις κυβερνήσεις που τα υπηρετούν, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, τα ΜΜΕ που ελέγχουν τις διαπλοκές και τους μηχανισμούς τους, κρατικούς και παρακρατικούς-φασιστικούς (Φιλαδέλφεια). Ισχυροί αντίπαλοι, όχι όμως άτρωτοι και ανυποχώρητοι όταν έχουν απέναντι τους ένα μαζικό και αποφασισμένο κίνημα.
Για να προστατεύσουμε τις ζωές μας και το περιβάλλον χρειάζεται να αντιπαρατεθούμε στις δήθεν αξίες τους για «ανάπτυξη» και αξιοποίηση, να αμφισβητήσουμε τους νόμους της αγοράς και των επενδυτών, να απορρίψουμε τα παραμύθια ότι τα έργα τους καλύπτουν λαϊκές ανάγκες και δημιουργούν θέσεις εργασίας.
Να αντιπαλέψουμε τις αντιλήψεις ότι δάση και δημόσιοι ελεύθεροι χώροι μπορούν να υπάρχουν μόνο αν εξασφαλίζεται η ανταποδοτική λειτουργία τους και ότι αλλιώς αποτελούν δυσβάστακτο κόστος. Να μην υποτάξουμε τις ανάγκες μας στα κέρδη τους.
Οι κοινωνικές ανάγκες δεν ικανοποιούνται με την τσιμεντοποίηση του βουνού, με περισσότερους κόμβους αυτοκινητόδρομους και σταθμούς σκουπιδιών πάνω του. Επαρκείς χώροι για σχολεία, παιδικούς σταθμούς, πολιτισμό, αθλητισμό και άλλες κοινωφελείς χρήσεις μπορούν να υπάρξουν μέσα στις πόλεις, να συντηρηθούν και να αξιοποιηθούν δημόσια και κενά κτίρια, να απαλλοτριωθούν εγκαταλελειμμένα.
Σωστή διαχείριση των απορριμμάτων, χωρίς να γίνεται σε βάρος του Υμηττού, μπορεί να υπάρξει με ολοκληρωμένο σχέδιο που ξεκινά από τη μείωση της παραγωγής σκουπιδιών, την επέκταση της ανακύκλωσης, τον κεντρικό σχεδιασμό και την αποκεντρωμένη διαλογή στην πηγή με σεβασμό στο περιβάλλον. Ασφαλής και γρήγορη μετακίνηση και αποσυμφόρηση των δρόμων γύρω από τον Υμηττό μπορεί να υπάρχει με νέα γραμμή του μετρό και όχι με νέους αυτοκινητόδρομους υπέργειους ή υπόγειους, κόμβους και σήραγγες.
Όσοι επιβουλεύονται τον Υμηττό παρουσιάζουν σαν μονόδρομο τις εξελίξεις στον Υμηττό. Επιδιώκουν να καθηλωθεί το κίνημα στα όρια της «διαβούλευσης» μαζί τους μόνο για βελτιωτικές προτάσεις και μικροδιορθώσεις πάνω στους σχεδιασμούς τους.
Αμφισβητούμε συνολικά το μοντέλο της ζωής, της πόλης και του φυσικού περιβάλλοντος που θέλουν να επιβάλλουν, με ανθρώπους σκλάβους, αποξενωμένους με πλαστικές ανάγκες και τυποποιημένη αναψυχή σε mall και πολυκέντρα των εταιρειών διασκέδασης. Δεν εκχωρούμε τους αγώνες μας σε δημοτικές αρχές, τεχνικούς συμβούλους, νομικά γραφεία. Δεν επαναπαυόμαστε. Οι δικές μας προτάσεις είναι αντιδιαμετρικά αντίθετες με τα δικά τους σχέδια.
Επιδιώκουμε ανθρώπινες πόλεις, με δημόσιους και ελεύθερους χώρους, σεβασμό στο περιβάλλον και στα δάση.
Απαιτούμε :
--Απόλυτη προστασία του Υμηττού. Αναδάσωση όλων των καμένων, αλλά και υποβαθμισμένων εκτάσεων. Καθαρισμός, δασοπροστασία, οργάνωση και στελέχωση της δασοπυρόσβεσης, αύξηση των κονδυλίων για την πυρόσβεση. Η πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της και να μην επαφίεται μόνο στο φιλότιμο των εθελοντών. Αντιπλημμυρικά, αντιδιαβρωτικά έργα για τη θωράκιση του Υμηττού. Συντήρηση και διάνοιξη νέων μονοπατιών, ώστε να αποτελέσει πόλο για αναψυχή και περιπάτους στο βουνό.
--Ο Υμηττός είναι δημόσιος και δασικός. Προστασία του δασικού του χαρακτήρα. Καμιά αμφισβήτηση του δημόσιου ιδιοκτησιακού του καθεστώτος. Κανένα πέρασμα στο ΤΑΙΠΕΔ και το Υπερταμείο για δήθεν αξιοποίηση Κατάργηση της ιδιοκτησίας ή της διεκδίκησης δασικών εκτάσεων από εκκλησία, τράπεζες, οικοδομικούς συνεταιρισμούς, καταπατητές και κάθε λογής ιδιωτικά συμφέροντα. Το δάσος δεν έχει ιδιοκτήτες.
--Κανένας αυτοκινητόδρομος στον Υμηττό, ούτε υπέργειος, ούτε υπόγειος, ούτε νέοι κόμβοι και σήραγγες. Δημόσια, δωρεάν ΜΜΜ για τις ανάγκες μετακίνησης. Επέκταση του μετρό αντί των σχεδίων για νέους αυτοκινητόδρομους στις περιοχές μας.
--Να απομακρυνθούν από το βουνό οι παράνομες, επικίνδυνες κι ασύμβατες με το χαρακτήρα του χρήσεις, τα στρατόπεδα, τα σούπερ μάρκετ, τα βενζινάδικα και όλες οι χρήσεις και οι εγκαταστάσεις του στρατού, των εταιρειών και των δήμων. Να γκρεμιστούν όλα τα κτίρια μέσα στο δάσος.
--Καμιά νέα χρήση στο χώρο του Υμηττού, επέκταση οικιστική, κτιριακή, εργοστασιακή, επιχειρηματική είτε από ιδιώτες (γήπεδο στο Γουδή, ιδιωτικά σχολεία, κλινικές) είτε από το δημόσιο, όποια και αν είναι η δικαιολογία (βιοκλιματικά κ.α.) δήθεν για κοινωφελή χρήση δηλαδή για σχολεία, αθλητισμό, νεκροταφεία, απόθεση σκουπιδιών, μπάζων, κ.α.). Ο Υμηττός είναι δάσος, δεν θα λεηλατηθεί, δεν θα γίνει φτηνό οικόπεδο για «αξιοποίηση».
--Καμία επέκταση της πόλης στον Υμηττό. Όχι σε ρυθμιστικά σχέδια για την πόλη της Αθήνας με τα κριτήρια της στήριξης της επιχειρηματικότητας και προσέλκυσης επενδυτών. Προστασία και διαφύλαξη του περιαστικού πρασίνου και των ελεύθερων χώρων. Οι δημόσιοι χώροι για τις ανάγκες των κατοίκων. Δάσος προσβάσιμα και προσιτά στους κατοίκους για αναψυχή και περίπατο.
--Όχι στην αναθεώρηση-αμφισβήτηση του άρθρου 24 και 117 του Συντάγματος και τη μνημονιακή λεηλασία του περιβάλλοντος του Υμηττού. Κανένα νομικό παράθυρο για εγκαταστάσεις οποιασδήποτε χρήσης ή λειτουργίας στο δάσος. Απόλυτη προστασία των δασικών οικοσυστημάτων του Υμηττού. Κατάργηση όλων των δασοκτόνων νόμων.
Ενάντια στη λεηλασία των ανθρώπων και της φύσης, τη φτώχεια και τους πολέμους, την καπιταλιστική βαρβαρότητα και το φάσμα μιας πρωτοφανέρωτης οικολογικής καταστροφής, υπερασπίζουμε τις ζωές μας, τη φύση και το μέλλον μας με αγώνες των κατοίκων, της νεολαίας, των λαϊκών στρωμάτων στις γειτονιές.
Ανατρέπουμε τους σχεδιασμούς της οικονομικής ολιγαρχίας, της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων, της Ε.Ε., και του ΔΝΤ για τη θυσία του δάσους και όλου του δημόσιου πλούτου και της γης στο βωμό του κέρδους.
Χρειάζεται ξεκινώντας από κάθε περιοχή, κάθε δήμο να συμβάλλουμε στη συγκρότηση ενός κινήματος προστασίας του Υμηττού με δημιουργία επιτροπών δράσης των κατοίκων. Όλοι οι μαζικοί φορείς και κάτοικοι να πάρουν θέση για τα προβλήματα του Υμηττού και να συμβάλλουν στην κοινή δράση. Οι επιτροπές με την ανεξάρτητη δράση και τις πρωτοβουλίες τους να αναδείξουν τα τοπικά προβλήματα και να αντιμετωπίσουν τις αυθαιρεσίες. Με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να προχωρήσει ο συντονισμός και οι συλλογικοί αγώνες των τοπικών επιτροπών.
Με πρωτοβουλίες αγώνα των κατοίκων σε κάθε γειτονιά
παίρνουμε στα χέρια μας την υπόθεση της υπεράσπισης του Υμηττού.
Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ
Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική
Ανυπότακτη Καισαριανή, Αριστερή Αντικαπιταλιστική Κίνηση
Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα
Αριστερή Πρωτοβουλία Γλυφάδας
Εκτός Πλάνου Αντικαπιταλιστική Κίνηση Ελληνικού Αργυρούπολης
Κίνημα στην Πόλη του Ζωγράφου
Μαχόμενη Αριστερή Δύναμη Ανατροπής Δάφνης - Υμηττού
ΜΑΧόμενη Ηλιούπολη
Φυσάει κόντρα στην Αγ. Παρασκευή
πηγή: http://www.kessariani-vironas.gr/
