Η γη είναι επίπεδη! Ο εξυπνότερος λαός του κόσμου σε νέες περιπέτειες (του Θανάση Μαυρίδη)

Αρθρογραφία 10 Ιουνίου 2017

Του Θανάση Μαυρίδη

Μέχρι πριν λίγες μέρες πίστευα ότι τη παλεύουμε. Ότι θα βρούμε τρόπο να βγούμε από το σκοτεινό τούνελ της ύφεσης για να αντικρίσουμε και πάλι το φως του ήλιου. Ώσπου πληροφορήθηκα ότι υπάρχει ομάδα συμπολιτών μας που πιστεύει ότι η γη είναι επίπεδη! Κι έχει κάνει και ομάδα στο facebook με 6.876 μέλη. Όχι ρε γαμώτο! Όχι πάλι!

Υπάρχει ενεργή ομάδα συμπολιτών μας που πιστεύει ότι η γη δεν είναι στρογγυλή. Ότι οι χιλιάδες πιλότοι των αεροπλάνων εκβιάζονται από μία παγκόσμια μυστική οργάνωση για να μην πουν την αλήθεια. Ότι αν πάμε στη άκρη του κόσμου θα πέσουμε στο άπειρο και θα χαθούμε στο Διάστημα!

Θα μου πείτε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχουν εκατοντάδες περίεργες θρησκείες, κάποιες από τις οποίες πιστεύουν στα UFO και κάποιες άλλες έχουν θεοποιήσει μέχρι και ήρωες των κόμικς. Σύμφωνοι! Έχουμε και στην Ελλάδα ένα «παράδοξο», ας μην το κάνουμε και «θέμα». Αλλά είμαστε σίγουροι γι αυτό; Μόνο ένα έχουμε;

Θα έχετε παρακολουθήσει γκάλοπ στον δρόμο από τηλεοπτικούς σταθμούς στα οποία οι άνθρωποι αδυνατούν να απαντήσουν σε σχετικά εύκολες ερωτήσεις. Για παράδειγμα, νέοι άνθρωποι δεν ξέρουν τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου. Άλλοι δεν μπορούν να μετρήσουν πόσα εκατομμύρια «κρύβονται» μέσα σε ένα δισεκατομμύριο. Και τα λοιπά και τα λοιπά. Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιόμαστε αν οι οπαδοί της επίπεδης γης είναι η εξαίρεση…

Υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα Παιδείας, το οποίο και δεν φαίνεται να απασχολεί και ιδιαίτερα την πολιτική και πνευματική μας ηγεσία. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει μία επιτροπή που να ερευνά από ποιο σχολείο βγήκαν οι 6.876 συμπολίτες μας που πιστεύουν ότι η γη είναι επίπεδη.

Κι ότι τα βίντεο που δείχνουν έναν ωραίο γαλάζιο και στρογγυλό πλανήτη είναι έργο μιας παρακρατικής οργάνωσης, σαν να λέμε από τους άνδρες με τα μαύρα. Κι αφού βρουν τα σχολεία, να ψάξουν να βρουν ποιοι δάσκαλοι και καθηγητές δίδαξαν αυτούς τους ανθρώπους και σε όσους βρίσκονται εν ζωή να τους επιβληθεί στέρηση ενός μισθού ή μιας σύνταξης.

Δε μπορεί οι οπαδοί της επίπεδης γης να έχουν πάρει απολυτήριο δημοτικού. Για γυμνασίου να μην κάνουμε λόγο! Κάποιος πρέπει να πληρώσει! Δεν μπορεί να μην υπάρχει ένας υπεύθυνος για τόση αγραμματοσύνη…

Μην πάμε μακριά! Εδώ υπήρχαν Έλληνες που πίστευαν ότι κάποιος Σώρρας πούλησε την τεχνολογία του Θεού Απόλλωνα στον Ομπάμα και ότι έτσι έχει κερδίσει τρισεκατομμύρια ευρώ!

Κι ότι θα τους τα έδινε για να εξοφλήσουν τράπεζες, εφορίες και τα βερεσέδια στον μπακάλη. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι οπαδοί της επίπεδης γης είναι μία πιο «αθώα» περίπτωση. Εντάξει, αυτοί είναι συνωμοσιολόγοι. Οι άλλοι ήταν και συνωμοσιολόγοι και αφελείς…

Υπάρχει ελπίδα σε μία χώρα που οι μεγάλες μάζες των ανθρώπων πιστεύουν την πρώτη χαζομάρα που θα τους πλασάρει κάποιος;

Έρευνες λένε ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού πιστεύει σε εξωφρενικές θεωρίες. Πως είναι δυνατόν να μιλάμε για την κοινή λογική σε έναν λαό που έχει πάρει διαζύγιο μαζί της; Τι πιθανότητες έχει αυτός ο λαός να ξεφύγει από την κακή του μοίρα;

Και τι κάνουμε για να καλύψουμε τα κενά μας στην Παιδεία; Παραδίδουμε τα Πανεπιστήμια στις κομματικές νεολαίες, κάνουμε νόμο για να επαναφέρουμε όλες εκείνες τις παθογένειες που διέλυσαν επί σειρά δεκαετιών ό,τι καλό υπήρχε στα σχολεία και στα Πανεπιστήμιά μας. Δεν θέλουμε το καλύτερο.

Το απέδειξε η κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου. Η συναίνεση που είχε ανακαλυφθεί στις 255 ψήφους του νόμου Διαμαντοπούλου πνίγηκε στο στενό της αμάθειας. Κι έτσι είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα μέλη της «επίπεδης γης» ή κάποιας άλλης ανάλογης ομάδας θα αυξηθούν.

Και που ξέρει κανείς; Μπορεί να φτιάξουν και κόμμα! Και γιατί όχι; Μπορεί και να γίνουν και κυβέρνηση. Οι άλλοι, δηλαδή, που έγιναν και οι οποίοι πίστευαν ότι μας ψεκάζουν, ήσαν καλύτεροι και πήραν τόσα υπουργεία;

Πηγή: liberal.gr 

Προβλήθηκε 1879 φορές

Όλα ξεκινούν από μια Τελεία (Ποτέ δεν ξεχνάμε τους αγαπημένους μας δασκάλους. Κι αυτή είναι μια ιστορία για εκείνους.)

H Τελεία είναι η ιστορία μιας στοργικής δασκάλας που όχι απλώς εμπιστεύεται τις ικανότητες του παιδιού, αλλά το ενθαρρύνει, το υποστηρίζει και εκτιμά τη δουλειά του, όταν το παιδί δεν γνωρίζει από πού να αρχίσει, πιστεύει ότι δεν μπορεί και έχει άρνηση να το προσπαθήσει.