Τα επιγράμματα που ανοίγουν κάθε κεφάλαιο του βιβλίου είναι από το «Μικρό Ναυτίλο» του Οδυσσέα Ελύτη. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα και πώς συνδέονται με την εξέλιξη της υπόθεσης από κεφάλαιο σε κεφάλαιο;

Η συγκεκριμένη ποιητική συλλογή του μεγάλου μας ποιητή, είναι ένα συμπύκνωμα της ελληνικής ιστορίας. Κάθε φράση ακτινοβολεί ελληνικό φως και απηχεί όλες τις αλήθειες της ζωής, όπως πρέπει καθένας να τις βιώνει. Κάθε λέξη έχει σε μένα μια δύναμη ψυχικής ανύψωσης. Λειαίνει το φόβο μου, την αγωνία μου, κατευνάζει τους θυμούς μου, ενδυναμώνει το πείσμα μου για ζωή. Πιστεύω πως οι στίχοι του «μικρού Ναυτίλου» έχουν την ίδια επίδραση σε όλους τους αναγνώστες κι αυτή ακριβώς τη λειτουργία θα ήθελα να επιτελέσουν και στο βιβλίο μου. Να μαλακώσουν τις ψυχές σαν χάδι, σαν υπόσχεση γι’ αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει στο κάθε κεφάλαιο.

Είστε Πολιτικός Μηχανικός και έχετε μεγάλη πορεία στο συγκεκριμένο χώρο. Το γράψιμο και η συγγραφή βιβλίων ήταν πάντα στο μυαλό σας ή προέκυψε ως ανάγκη στην πορεία; Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά ανάμεσα σε αυτούς τους δύο χώρους που μοιάζουν τόσο διαφορετικοί;

Μοιάζουν, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Αντιθέτως, πιστεύω πως ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Ο τρόπος που δομώ τις ιστορίες μου έχει έναν ορθολογισμό επηρεασμένο από την επιστήμη που υπηρετώ εδώ και χρόνια. Με βοηθάει να μην χάνω το μέτρο και να μην χάνομαι μέσα στη μυθοπλασία. Εξάλλου, ως μηχανικός οικοδομώ κατοικίες όπου στεγάζεται η ζωή με όλα τα παρελκόμενά της. Ως συγγραφέας αποδομώ τον κόσμο και τον εαυτό μου για να τον πλάσω από την αρχή με τα δικά μου υλικά. Είναι ένας άλλος τρόπος δόμησης κι αυτός.

Άραγε καταφέρνουμε να αντιληφθούμε πώς βιώνουμε τη ζωή μας, μέσα στους έντονους ρυθμούς της καθημερινότητά μας;

Οι περισσότεροι σήμερα ζούμε παραδομένοι σε μια καθημερινότητα που καθορίζει με τις απαιτήσεις της τα πάντα. Ζούμε μια ζωή που προγραμματίστηκε από άλλους, που πήρε την πορεία της πολλές φορές δίχως εμείς να αντισταθούμε προβάλλοντας τις πραγματικές μας επιθυμίες. Κρατώντας απόσταση από τα όνειρά μας, καταλήγουμε κάποτε να βλέπουμε τη ζωή μας από την απέναντι όχθη, σαν να είναι ζωή κάποιου άλλου. Η βιωτή ζωή, η ζωή η ζώσα είναι το ζητούμενο, αυτό που φέρνει πληρότητα στον άνθρωπο και τον ανυψώνει διανοητικά και συναισθηματικά.

Στη σημερινή δύσκολη κοινωνικοοικονομική κατάσταση που βιώνουμε ως χώρα, η ανάγνωση, εκτός από τρόπος ψυχαγωγίας, μπορεί να λειτουργεί και ως θεραπεία / «βιβλιοθεραπεία»;

Η ανάγνωση ενός βιβλίου δεν είναι απλά μια ψυχαγωγική ενασχόληση. Είναι η μετάβαση σε πολλαπλούς κόσμους, σε πολλαπλούς τόπους που δεν μπορούμε στην πραγματική μας ζωή να πάμε. Τα φανταστικά αυτά ταξίδια μέσα από τα βιβλία μάς γεμίζουν εμπειρίες που δεν έχουμε τη δυνατότητα να τις αποκτήσουμε στην πραγματική μας ζωή, διευρύνουν τη σκέψη μας και αλλάζουν την οπτική μας γωνία. Θα έλεγα πως μέσα από το διάβασμα μπορεί να βρει κανείς απαντήσεις στα ερωτήματα που τον απασχολούν, ενέργεια και ενίσχυση για να λύσει τα προβλήματά του, παρηγοριά και δύναμη για να αποδεχτεί όσα δεν λύνονται. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, τα βιβλία πρέπει να γίνουν η πυξίδα ή η παραμυθία μας• και τα δυο απαραίτητα κατά περίπτωση.

Τι θα έχει βιώσει ο αναγνώστης του «Η Ζωή Απέναντι» όταν θα διαβάσει και την τελευταία λέξη του βιβλίου;

Το τι θα κρατήσει κάθε αναγνώστης εξαρτάται από τον ίδιο και την προσωπικότητά του. Με ενδιαφέρει πρώτα απ’ όλα να έχει κερδίσει αναγνωστική απόλαυση. Κλείνοντας το βιβλίο να τον ακολουθεί μια «επίγευση», η αίσθηση πως διάβασε κάτι ενδιαφέρον, κάτι που τον συγκίνησε, που τον άγγιξε, που τον έκανε να σκεφτεί. Έπειτα, ακόμα κι αν αργότερα δεν θυμάται την πλοκή ή τους ήρωες, να έχει την αίσθηση πως πέρασαν οι λέξεις από μέσα του και δόνησαν για λίγο τον πυρήνα της ύπαρξής του, πως μπήκε στη διαδικασία να αναζητήσει μέσα του τις απαντήσεις για τα ερωτήματα που η ιστορία μου του έθεσε . Πιστεύω πάντως πως το συγκεκριμένο είναι ένα βιβλίο που θα γεμίσει με πολλά συναισθήματα τους αναγνώστες που έζησαν εκείνη την εποχή και θα μάθει πολλά σ’ αυτούς που δεν την έζησαν. Επιπλέον, έχει έντονη πλοκή που μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και να περάσει καλά μαζί του.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Έχετε ήδη στο μυαλό σας το επόμενο βιβλίο σας;

Έχω ξεκινήσει να στήνω μια καινούρια ιστορία πίσω από την επίσημη Ιστορία του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Πάλι πίσω στο χρόνο δηλαδή. Για την ώρα είμαι στη φάση της έρευνας των ιστορικών στοιχείων και στο γενικό σχεδιασμό της μυθοπλασίας. Έχω πολλή δουλειά ακόμα μπροστά μου.

Σας ευχαριστώ πολύ,
Σοφία Δημοπούλου