Στον δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης ο δήμαρχος θέλει τους εκπαιδευτικούς πολιτικά σιωπηλούς και συγκεντρωμένους στο εκπαιδευτικό τους έργο.

Με τον όρο εκπαιδευτικό έργο εννοεί προφανώς τα διαγωνίσματα και τις διδασκαλίες τύπου: «Αν αφήσουμε να πέσουν από τον 3ο όροφο ταυτόχρονα ένα μήλο κι ένα μολύβι, ποιο θα φτάσει πρώτο στο έδαφος».

Ως εκεί. Για τα υπόλοιπα φροντίζει ο ίδιος. Δηλαδή προσυπογράφει το ξεπούλημα του Ελληνικού, σκέφτεται να ξηλώσει το ιστορικό γήπεδο των Σουρμένων και να φυτέψει στη θέση του σταθμό διαχείρισης απορριμμάτων, σπρώχνει όσο μπορεί τον διωγμό των προσφύγων από το παλιό αεροδρόμιο, υποδαυλίζει φοβικά ένστικτα στις γειτονικές συνοικίες με κάθε ευκαιρία και με λίγα λόγια νοικοκυρεύει τον δήμο μέρα τη μέρα και μας τακτοποιεί όλους μια χαρά.

Ακόμα τώρα τελευταία επεξεργάζεται την ιδέα να τοποθετήσει σε όλα τα σχολεία του δήμου κάμερες που θα λειτουργούν όταν αυτά είναι κλειστά ως απάντηση σε κάθε επίδοξο καταπατητή και κλέφτη.

Αλλά πολιτικές συζητήσεις για το θέμα δε θέλει! Ως εκ τούτου απαγορεύει τη διάθεση σχολικής αίθουσας Κυριακή απόγευμα για τη διοργάνωση συζήτησης με θέμα: «Κάμερες στα σχολεία: παιδαγωγική και νομική προσέγγιση» από την Παράταξη της Μείζονος Αντιπολίτευσης.

Αν κάποιος τώρα-δάσκαλος-κάνει το σφάλμα να πει πως κάτι από όλα αυτά (ή και όλα μαζί) δεν του αρέσει, μαύρο φίδι που τον έφαγε! Τον κατηγορεί ότι σκόπιμα καταστρέφει και γενικώς βανδαλίζει το σχολείο του, αναρτά στοχοποιημένες απειλές ότι θα τον ξεμπροστιάσει στους γονείς των μαθητών του και του "συνιστά" να περιορίζεται στα παιδαγωγικά του καθήκοντα…δηλαδή στο μολύβι και το μήλο.

Όλα αυτά δημόσια και ανοιχτά, ακόμα και μέσα από την επίσημη σελίδα του δήμου! Τι λες, συνάδελφε; Σε αφορά;

Νάση Πετριτσοπούλου, Δασκάλα