Γράφει ο Δημήτρης Καπετανόπουλος

Πόσες φορές ο καθένας από μας δεν έχει «googλάρει» κάποια πληροφορία, ένα γεγονός, ένα ιστορικό στοιχείο για το οποίο ήθελε να μάθει λεπτομέρειες.

Συμβάντα, αντικείμενα, αναλύσεις, όλα μπορούν να βρεθούν μπροστά μας με ένα και μόνο «κλίκ».

Επακόλουθο λοιπόν είναι να αρχίζει να «ξεφτίζει» η ανάγκη μας να επισκεφθούμε κάποιο μουσείο προκειμένου να δούμε πράγματα, να μάθουμε για καταστάσεις, να μορφωθούμε σχετικά με το παρελθόν, το παρόν και ίσως και το μέλλον. Σωστό η λάθος;

Το Ethe Magazine του EleftherosTypos.gr έψαξε και σας δίνει την απάντηση..

Η διάδοση της τεχνολογίας και του ίντερνετ, η εποχή της ευρυζωνικότητας, όχι μόνο δεν έχει λειτουργήσει αρνητικά στην επισκεψιμότητα των μουσείων, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα μπορεί και να λειτουργεί βοηθητικά.

Εικόνες στο ίντερνετ, θεματικές ημέρες (που διαφημίζονται από το ίντερνετ), εφαρμογές, φαίνεται να «κεντρίζουν» το ενδιαφέρον του κόσμου παρά να τον «χορταίνουν» με πληροφορίες.
Ρωτήσαμε δύο μεγάλα μουσεία της Αθήνας για του λόγου το αληθές

Μουσείο Λαϊκής Τέχνης

Το μουσείο Λαϊκής Τέχνης είναι αρκετά ενδεικτικό της γενικής τάσης των πολιτών να επισκέπτονται τα μουσεία ή όχι. Και αυτό διότι εδώ και ένα χρόνο το κεντρικό κτίριο του Μουσείου είναι κλειστό (μετακομίζει στο Μοναστηράκι στη οικοδομικό τετράγωνο Άρεως – Βρυσακίου – Κλάδου και Αδριανού)

Ανοιχτά πλέον είναι τα τρία άλλα κτήρια, αυτό της οδού Πανός 22, όπου στεγάζεται η μόνιμη έκθεση του Μουσείου «Άνθρωποι και Εργαλεία: Όψεις της Εργασίας στην Προβιομηχανική Κοινωνία, το Λουτρό των Αέρηδων και το Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων – Συλλογή Φοίβου Ανωγειανάκη.

Κι όμως, η επισκεψιμότητά του δεν έχει μειωθεί, παρά και την οικονομική κρίση. Αυτό οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι του Μουσείου έχουν φροντίσει ώστε να έχει παρουσία στο Ίντερνετ όχι μόνο με την δημιουργία ιστοσελίδας (http://www.melt.gr) αλλά και με προώθηση των όποιων εκδηλώσεων διοργανώνονται προκειμένου να είναι ευρύτερα γνωστές.

Επίσης, πάντα τα Μουσεία αποτελούσαν πόλο έλξης για εκπαιδευτικά προγράμματα σχολείων, πανεπιστημίων και ΤΕΙ, κάτι που φαίνεται να μην έχει αλλάξει και το ίδιο συμβαίνει και με το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης.

Αν συνυπολογίσει κανείς και την πολύ χαμηλή είσοδο (2 ευρώ γενική είσοδος- δωρεάν για φοιτητές και άνω των 65), αλλά και τις μέρες ελεύθερη είσοδο, τότε μπορούμε να καταλάβουμε και το γιατί διατηρεί τους «δείκτες» επισκεψιμότητάς του.

Πολεμικό Μουσείο

Το Πολεμικό Μουσείο είναι άλλος ένας δείκτης «βαρόμετρο» για το κατά πόσο ο κόσμος αρκείται στις πληροφορίες που βλέπει στην οθόνη του υπολογιστή του η επισκέπτεται ένα Μουσείο.

Αυτό διότι το αντικείμενο των εκθέσεων του Πολεμικού Μουσείου, είναι κάτι για το οποίο υπάρχουν δεκάδες -ίσως και εκατοντάδες- χιλιάδες πληροφορίες… από παντού.

Με μια απλή αναζήτηση μπορεί κανείς να δει όπλα, άρματα, αεροπλάνα, που και πότε συνέβησαν ιστορικές μάχες, τις συνθήκες στις οποίες έγιναν.

Παρ’ όλα αυτά, όχι μόνο δεν έχει μειωθεί η επισκεψιμότητά του, αλλά έχει παρουσιάσει τεράστια αύξηση, μιας και η τεχνολογία και το διαδίκτυο είναι και πάλι…σύμμαχος.

Ακριβώς αυτό το αντικείμενο φαίνεται να «εξιτάρει» τους ενδιαφερόμενους που θέλουν να δουν από κοντά τα όσα προαναφέραμε, μέσα από έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο που δεν θα είναι απλά στη σειρά τυφέκια και όλμοι, αλλά θα έχουν στηθεί ολόκληρες σκηνές μάχης, θα υπάρχουν χαρακώματα, ομοιώματα στρατιωτών την ώρα της εφόδου και άλλα πολλά.

Καλό «teaser» επίσης φαίνεται να είναι και η επίσημη ιστοσελίδα του Πολεμικού Μουσείου (http://www.warmuseum.gr/), στην οποία ο επισκέπτης εκτός από πληροφορίες για τη λειτουργία και τα ωράρια, βρίσκει διάφορες εφαρμογές που μπορεί να «κατεβάσει» και να τον ξεναγήσουν στο μουσείο, ενδιαφέροντα 3D βίντεο με μάχες, ακόμα και παιχνίδια, ώστε η γνωριμία με τα εκθέματα να γίνει ακόμα πιο «διασκεδαστική» και να κεντρίσει περισσότερο το ενδιαφέρον του επισκέπτη.

Στην ιστοσελίδα του Πολεμικού Μουσείου μπορεί κανείς να βρει ακόμα και 3D ξενάγηση, όπου μπορεί κάποιος να δει πολλά από τα εκθέματα που υπάρχουν και στην πραγματικότητα, χωρισμένα ανά κατηγορίες και ανά τις αίθουσες του κτιρίου. Με ένα «κλίκ» πάνω σε κάθε έκθεμα εμφανίζονται οι πληροφορίες γι αυτό.

Η αύξηση στους επισκέπτες οφείλεται και στο ότι το Μουσείο τα τελευταία χρόνια κάνει μια σημαντική προσπάθεια εξωστρέφειας, ώστε να ξεφύγει από τα στενά πλαίσια του πολέμου, καθώς θέλει να έχει και στοιχεία πολιτιστικά. Αυτός είναι και ο λόγος που στους τοίχους του

θα δει κανείς πολλούς και σημαντικούς πίνακες ζωγραφικής, αγάλματα, και πολλά άλλα.

Και εδώ το εισιτήριο δεν είναι απαγορευτικό, καθώς είναι 4 ευρώ γενική είσοδος, μειωμένο 2 ευρώ, από το Νοέμβρη έως το τέλος Μαρτίου, κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα η είσοδος είναι ελεύθερη.

Συμπέρασμα

Τα μουσεία φαίνεται να αντέχουν τόσο στην οικονομική κρίση όσο και στο…«google images», μιας και η διάδοση της τεχνολογίας δεν είναι εχθρός τους αλλά σύμμαχος στην προσπάθειά τους να κεντρίσουν το ενδιαφέρον ακόμα περισσότερου κόσμου.

Φαίνεται να γίνεται συνεχώς προσπάθεια να προσαρμοστούν στα τεχνολογικά δεδομένα της εποχής, ώστε να όπου «μπαίνει» το διαδίκτυο να έχουν και αυτά πρόσβαση.

Εξάλλου, είναι εντελώς διαφορετικό ένα από «σερφάρισμα» στο ίντερνετ για την αλίευση κάποιας πληροφορίας, από το να επισκεφτείς ένα μουσείο και να ζήσεις μια ολοκληρωμένη εμπειρία, να μπεις σε ένα περιβάλλον διαφορετικό και απόλυτα συνδεδεμένο και προσαρμοσμένο πάνω σε όσα παρατηρείς.

Μόνο και μόνο η εικόνα ενός Μουσείου, μέσα και έξω, προκαλεί ένα δέος που σίγουρα δε μπορεί να το νιώσει κάποιος από την καρέκλα ενός υπολογιστή ή από την οθόνη του κινητού του καθώς πηγαίνει στη δουλειά του.

Για παράδειγμα, το Λουτρό των Αέρηδων του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης είναι κάτι μοναδικό ακόμα και σαν κτίριο από μόνο του, καθώς είναι το μόνο από τα δημόσια λουτρά της Αθήνας που σώζεται έως σήμερα.

Μην ξεχνάμε επίσης πως βασική «πηγή» επισκεπτών είναι οι τουρίστες, καθώς τα Μουσεία είναι ο Νο1 τρόπος να έρθεις σε επαφή με την ιστορία και τον πολιτισμό μιας άγνωστης για σένα χώρας.

Το Μουσείο είναι στην ουσία ένας «πολυκύτταρος οργανισμός», που οι εμπειρίες που προσφέρει φαίνεται πως όσο και αν το διαδίκτυο γίνει δεύτερη φύση μας, θα προσελκύουν για πολύ καιρό ακόμα τους πάσης φύσεως φιλομαθείς.

Πηγή: eleftherostypos.gr