Τι ακριβώς ενόχλησε, στο πρόσφατο άρθρο, για την επέτειο της απώλειας του ιδρυτή της παράταξης στην Ηλιούπολη;
Η δημοσιοποίηση των σκέψεων για τους συνειρμούς, που γέννησαν οι μαντολινάτες και η εκδρομή στο δάσος την ημέρα της επετείου;
Διορθώνω λοιπόν, την έκφραση που χρησιμοποίησα για το δάσος, παρασυρμένος από το απολιθωμένο δάσος της Κερασιάς στην βόρεια Εύβοια, που έχω επισκεφτεί. «Αρχέγονο» λοιπόν και όχι «απολιθωμένο».
Λάθος μου, που ανακάλυψα όταν «ευγενική» προτροπή με έκανε να ανατρέξω στο κείμενο της πρόσκλησης. Είναι αλήθεια πως ένα δεύτερο διάβασμα, μια πιο προσεκτική ματιά, πάντα βοηθάει.
Και το «γλυκό» ψεματάκι για την σεμνή αφιέρωση της μαντολινάτας στην μνήμη του, δεκτό. Η έγκαιρη βέβαια αφιέρωσή της και στην πρόσκληση, θα ενίσχυε την αίσθηση της μεταξύ μας ειλικρίνειας, την επιτυχία της εκδήλωσης και θα απέτρεπε τους «κακεντρεχείς» σχολιασμούς.
Υποθέτω, ακόμη, πως δεν ενόχλησαν τα θερμά μου λόγια για τον Κώστα.
…«Ήταν απλός και σαφής, χωρίς «ήξεις-αφήξεις», φωνακλάς κι απόλυτος, αλλά και “άκουγε” και “μάθαινε”! Με λογική και σύνεση, με ευγένεια και επιμονή, έχτισε και με αντιπάλους κλίμα συνεργασίας , που ακόμα κρατάει. Με συνέπεια λόγων και πράξεων. Σωστός λεβέντης! Και στο τσάμικο και στην ζωή».
Διαφωνεί κανείς ;;;
Ή μήπως οργίζονται κάποιοι, γιατί σήμερα εμφανώς πια, σπάνια συναντάς αυτά τα ανθρώπινα και πολιτικά χαρακτηριστικά ;
Ή μήπως την ενυπόγραφη δημόσια έκφρασή μου, θα την κάμψουν οι «αναμάρτητοι» κριτές πολιτικών και δημοτικών «ενσήμων προϋπηρεσίας»;
Ή μήπως νομίζουν, πως όποιος γράφει καλά λόγια για κάποιον, είναι δυνατόν να πιστεύει ότι μπορεί να ωφεληθεί προσωπικά ;
Τι ενόχλησε λοιπόν;
Η δηκτική και με εμφαντική υπερβολή παρατήρηση, ότι μόνο ο «πολιτισμός» τελικά λειτουργεί στην δημοτική κίνηση;
Που καλώς λειτουργεί και καλώς προσφέρει στην δημοτική κίνηση και στην τοπική κοινωνία, γι’ αυτό και η συμμετοχή μου στις εκδηλώσεις, στο μέτρο του δυνατού.
Μήπως ερέθισε η ερώτηση μου αν η «γλυκιά μέθη» και ο «ρεαλισμός» της κεντρικής διοίκησης, δυσκολεύει την διαχείριση των καθαρών μηνυμάτων, που εκπέμπει η ανάμνηση της εποχής Κονδύλη ;
Αν οι απαντήσεις είναι ναι, τότε υπάρχει η δυνατότητα της διάψευσής μου στην πράξη ή και ακόμα ο διάλογος, δημόσιος και ιδιωτικός, που μπορεί να δείξει ποιο είναι το λάθος και ποιος το κάνει !
Προσωπικά δεν είδα ποτέ τις διαδικασίες της δημοτικής κίνησης σαν χώρο πολιτικής ζύμωσης και διαμάχης. Η αυστηρή κριτική, ακόμη και η άδικη, τελικά δεν βλάπτει κι ας ερμηνεύεται και απορρίπτεται σαν πρόθεση αντιπολίτευσης.
Κοινό μυστικό είναι, ότι η δημοτική κίνηση κλυδωνίζεται!
Αλλά μην ψάχνετε στα λόγια μου τον «εχθρό» !
«Αυτός που σου λέει τα ελαττώματά σου δεν είναι απαραίτητα ο εχθρός σου.
Αυτός που σε κολακεύει δεν είναι απαραίτητα φίλος σου».
(Κινέζικο απόφθεγμα)
25 Οκτώβρη 2016
Θάνος Κατσώνης
