Γνωστό το φαινόμενο εδώ και χρόνια. Όταν τολμήσεις να ασκήσεις κριτική κατηγορείσαι αυτόματα ότι ανήκεις στους απέναντι.
Αφορμή για αυτό το κείμενο αποτέλεσε ο χαρακτηρισμός ενός τοπικού παράγοντα της πόλης μας προς το πρόσωπό μου. Ο παράγοντας αυτός με αποκάλεσε (πολλάκις) λαϊκιστή, επειδή έκανα το λάθος να εκφράσω τη γνώμη μου για τις ευθύνες της δημοτικής αρχής σε μια νεροποντή 1,5 ώρας που μετέτρεψε την πόλη μας σε μαγευτική Βενετία, με κάδους να συνοδεύουν αυτοκίνητα, τοίχους να ξηλώνονται και άλλες ομορφιές που σε κάποιον πολυταξιδεμένο θυμίζουν Λαχόρη, Ισλαμαμπάντ και Μανίλα.
Ας αφήσουμε στην άκρη όμως αυτό τον χαρακτηρισμό, άλλωστε δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να σου επιτίθενται χωρίς επιχειρήματα και με την κάλυψη πάντα του πόστου που έχουν χάρη στις ψήφους του κυρίαρχου Ηλιουπολίτικου λαού.
Περισσότερο εντύπωση μου έκαναν τα σχόλια συνδημοτών που μίλησαν για πολιτικοποίηση, εκμετάλλευση της πλημμύρας για κομματικούς λόγους και άλλα όμορφα.
Είδα δηλαδή με θλίψη ότι ένα μεγάλο κομμάτι των δημοτών αυτής της πόλης κινείται με την λογική «Ή με εμάς ή με τους άλλους». Όποιος πει τη γνώμη του ή τονίσει τα κακώς κείμενα στιγματίζεται άμεσα ως Συριζαίος. Παλιότερα θα στιγματιζόταν ως κάτι άλλο, γιατί σίγουρα το’χει αυτό το κουσούρι ο λαός μας να βάζει ταμπέλες.
Δυστυχώς είναι ίδιον του έλληνα να χωρίζεται σε στρατόπεδα. Βενιζελικοί-Αντιβενιζελικοί, Πασόκοι-Νεοδημοκράτες, Μνημονιακοί-Αντιμνημονιακοί, Μενουμευρωπούληδες-οπαδοί του Όχι. Μια ζωή πρέπει να είσαι με κάποιον. Επιβάλλεται. Και αν εκφράσεις μια αντίθετη γνώμη κατευθείαν ανήκεις στους άλλους. Δηλαδή το μυαλό ορισμένων αδυνατεί να συλλάβει το αυτονόητο, ότι υπάρχουν και άνθρωποι που απλά εκφέρουν την άποψή τους και δεν ανήκουν πουθενά.
Προσωπικά είμαι κύριος του εαυτού μου, εργάζομαι εκτός Ηλιούπολης και δεν έχω ανάγκη να γίνω αρεστός, όπως προφανώς νιώθουν πολλοί συμπολίτες μου, οι οποίοι έχουν τους λόγους τους να παίρνουν το μέρος κάποιου. Αυτή η προσωπική ελευθερία και η εν γένει απέχθεια μου για την εξουσία (σε οποιαδήποτε μορφή) μου δίνει το δικαίωμα να λέω, να γράφω και να εκφράζω την άποψή μου αν κάτι δεν μου αρέσει. Αυτό σύμφωνα με την κοσμοθεωρία της δημοτικής αρχής με κάνει Συριζαίο και πρέπει οπωσδήποτε να ανήκω σε κάποιον πολιτικό χώρο για να νιώσουν δικαιωμένοι.
Κύριοι της δημοτικής αρχής και αγαπητοί συνδημότες, δεν είναι κακό να μην ανήκεις πουθενά. Δεν είναι κακό να μην ζεις με το φόβο που έχει ποτίσει την κοινωνία μας μέχρι τα εσώψυχά της. Δεν είναι κακό να λες την άποψή σου. Δεν είναι κακό να μην γουστάρεις την εξουσία. Δεν είναι κακό να είσαι διαφορετικός. Δεν είναι κακό να μην θες να είσαι ούτε με τους μεν ούτε με τους δε. Γενικά δεν είναι κακό να είσαι ο εαυτός σου.
Καλό φθινόπωρο!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
