Υπογράφηκε στις 7/6 το Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ Κυβέρνησης και Lamda Development για το Ελληνικό.
Το κείμενο δεν έχει νομική ισχύ, αποτελεί συμφωνία «κυρίων» με την κυβέρνηση να δεσμεύεται για άλλη μια φορά ότι θα διασφαλίσει τα συμφέροντά της εταιρείας Λάτση, σε βάρος των συμφερόντων των κατοίκων της Αττικής και της έννομης τάξης.
Σε σχετικό ρεπορτάζ της Αυγής (8/6, συντάκτης Γ. Αγουρίδης) «η κυβέρνηση υποστηρίζει», κατά την έκφραση του συντάκτη, «ότι υπάρχουν βελτιωτικές αλλαγές στη σύμβαση».
Πέραν του ότι αυτά που συνεννοούνται κατ’ ιδίαν οι εμπλεκόμενοι δεν έχουν δεσμευτικό αντίκρισμα, τα όσα αναγράφονται στο εκτενές ρεπορτάζ της Αυγής δεν αποτελούν «βελτιώσεις» αλλά ανήκουν στις γνωστές «δημιουργικές ασάφειες» της επικοινωνιακής κυβερνητικής πολιτικής.
Η σύμβαση εκποίησης του Ελληνικού δεν βελτιώνεται με καθρεφτάκια σε ιθαγενείς. Πολύ απλά το σχέδιο αυτό δεν πρέπει να πραγματοποιηθεί για τους λόγους που περιγράφονται ολοκληρωμένα στο πρόσφατο εξώδικο των 40 πολιτών.
Ας δούμε αναλυτικά αυτά που παρουσιάζει το ρεπορτάζ.
· Αναφέρεται ότι οι συνολικοί χώροι πρασίνου προσεγγίζουν το 50% της επιφάνειας - εξ’ αυτών το πάρκο καλύπτει 2 εκατ. τ.μ. και ένας γειτνιάζων χώρος 300.000 τ.μ. Τα παραπάνω δεν αλλάζουν σε τίποτε τα μεγέθη του γνωστού σχεδίου Foster, το οποίο προφανώς δεν δομεί εξ ολοκλήρου τα 4 εκατ. τμ που μένουν μετά την αφαίρεση των 2 εκατ. τμ του πάρκου, όπως συμβαίνει άλλωστε και στο τελευταίο πολεοδομικό σχέδιο. Στα ήδη υπάρχοντα στο σχέδιο Foster 300.000 τ.μ. ελεύθερων χώρων μπορούν να «μεταφερθούν δημόσιες χρήσεις κτιρίων από το υπόλοιπο λεκανοπέδιο με σκοπό να δημιουργηθούν αντιστοίχου εμβαδού πνεύμονες πρασίνου σε κατοικημένες περιοχές του κέντρου». Αυτό μάλλον είναι αδύνατον να συμβεί εν τοις πράγμασι, σε κάθε περίπτωση πάντως η δυνατότητα αυτή δεν προσθέτει αλλά αφαιρεί πράσινο από την περιοχή, το οποίο μεταφέρεται αλλού.
· Τα περί «συνολικού οφέλους 2.415 δις €» είναι απολύτως ανυπόστατα. 3 πραγματογνωμοσύνες - μία του Τεχνικού Επιμελητηρίου και δύο που διέταξε ο Εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος κ. Δραγάτσης πιστοποιούν ότι η αξία του ακινήτου είναι πολλαπλάσια του καταβαλλόμενου τιμήματος παραχώρησης. Επιπλέον, εάν συνυπολογιστούν τα ποσά που πρέπει να καταβάλει το Ελληνικό Δημόσιο για να ικανοποιήσει συμβατικές υποχρεώσεις όπως προκύπτουν από το σχέδιο Foster, το τίμημα μηδενίζεται και το δημόσιο μένει με οικονομικά ελλείμματα.
Σε κάθε περίπτωση, το αρχικό ποσό του τιμήματος θα καταβληθεί κατ’ ευθείαν στους δανειστές και το Δημόσιο θα χρεωθεί με οικονομικές υποχρεώσεις εκατομμυρίων. Όσον αφορά τη δέσμευση για επενδύσεις και ιδιαίτερα άμεσες επενδύσεις για δημιουργία δημόσιων υποδομών κοινωφελούς χαρακτήρα, η κυβέρνηση προπαγανδίζει ότι «κατάφερε να αυξήσει (το ύψος της επένδυσης) κατά 1,5 δις € τουλάχιστον και σε ότι αφορά τα άμεσα έργα, δηλαδή αυτά που θα ολοκληρωθούν στην επόμενη πενταετία, κατά 1 δις €».
Όμως, οι δημόσιες υποδομές κοινωφελούς χαρακτήρα είναι υποδομές της εσωστρεφούς πόλης των 27.000 κατοίκων και εξυπηρετούν τις χρήσεις που θα πραγματοποιήσει η Lamda Development στο Ελληνικό. Είναι αναπόσπαστο τμήμα της επένδυσης και γίνονται προς εξυπηρέτηση των κατοικιών (μονοκατοικίες, πολυώροφα, ουρανοξύστες) των εμπορικών κέντρων και του λιανικού εμπορίου, των κτιρίων εκπαίδευσης, υγείας, παιδείας, πολιτισμού, του καζίνο και των ολυμπιακών εγκαταστάσεων που παραχωρούνται στην «επενδύτη».
· Όσον αφορά τη «δέσμευση» - προτεραιότητα στη δημιουργία του πάρκου, που αναφέρουν οι «κυβερνητικοί κύκλοι», όλοι γνωρίζουν ότι λόγω ρύπανσης από τις προηγούμενες χρήσεις του αεροδρομίου, αυτό πιθανότατα δεν θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί, πολύ περισσότερο εξ αρχής.
· Το σχέδιο Foster προβλέπει βάσει σχεδίων δόμηση 3 εκατ. τμ. Ο «επενδυτής» δεσμεύεται να μην ξεπεράσει τα 2,7 εκατ. τμ. Πέραν του ότι η «δέσμευση» δεν έχει νομική ισχύ, το πρόβλημα δεν είναι να μειωθεί το τερατώδες από πλευράς δόμησης σχέδιο κατά 10% αλλά να μην πραγματοποιηθεί καν, καταστρέφοντας τον σημαντικότερο οικολογικά, οικονομικά και κοινωνικά πόρο του λεκανοπεδίου.
· Είναι αδιανόητο οι ακτές να ιδιωτικοποιούνται και μάλιστα για 99 έτη. Η «δέσμευση» - παραχώρηση πρόσβασης στους νόμιμους δικαιούχους της δημόσιας έκτασης του Ελληνικού σε 1 χλμ ελεύθερης ακτής θυμίζει την παροιμία «εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι». Πολύ περισσότερο που σίγουρα υπάρχουν βλέψεις ανταποδοτικότητας καθώς στην πόλη της Lamda Development τίποτε δεν θα είναι δωρεάν.
Ελένη Πορτάλιου, μέλος της Πρωτοβουλίας Πολιτών κατά του Υπερταμείου Υφαρπαγής της Δημόσιας Περιουσίας και της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού