Στη νέα συλλογή διηγημάτων του, Πετεινός νοτίων προαστίων, ο Στάμος Τσιτσώνης απομακρύνεται για λίγο από τη χρήση των μαθηματικών, ως συνδετικού κρίκου των ιστοριών του, αλλά διατηρεί την ίδια ισχυρή δομή και αφήνεται ξανά στην καλλιέργεια της πυκνής αφήγησης κρατώντας αμείωτο το χιούμορ, την ειρωνεία και την ανατροπή. Αυτή τη φορά συνδέει μεταξύ τους πρόσωπα και καταστάσεις, σαν σενάρια ταινιών μικρού μήκους, σε έναν κόσμο εξπρεσιονιστικό που συγγενεύει πολύ με τον δικό μας.

Ευτυχώς πέρασε ένα ακόμη λεπτό από τη ζωή μας. Τι ειρωνεία! Να χαίρεσαι που περνάει ο χρόνος, ο πολύτιμος υπολειπόμενος χρόνος σου, ο προσωπικός σου ανεπίστρεπτος χρόνος, και εσύ ευτυχής υπομένεις το ξόδεμά του καρτερώντας αφίξεις και αναχωρήσεις για συνηθισμένους, τετριμμένους προορισμούς.

…ο «Πετεινός» του κ. Τσιτσώνη λαλεί ευρηματικά, καλλίφωνα κι έξυπνα. Ανεξαρτήτως ξημερώματος. Μια αξιοπρόσεκτη περίπτωση μικρής φόρμας. Τα περισσότερα διηγήματα τα έβλεπα ήδη σαν σενάρια ταινιών μικρού μήκους. Είδος που λατρεύω. Και κατεπειγόντως ελληνικά με ένα ιδιότυπα «εγγράμματο» στοχασμό, που συνηγορεί στο να εξάψει το ενδιαφέρον μας για χίλιους δυο λόγους.

Γιάννης Ξανθούλης

Στα διηγήματα αυτά ο Στάμος Τσιτσώνης καταφέρνει να περιγράψει με ακρίβεια τη σύγκρουση του καλοπροαίρετου ανθρώπου με τις σκοτεινές ζώνες της κανονικότητάς του: και είναι τόσο εντυπωσιακή και γενναιόδωρη η συγγραφική του ακρίβεια που δίνει νόημα και στις πιο άδοξες εκδοχές του ανθρώπινου χαρακτήρα.

Γιάννης Σκαραγκάς