Πρέπει πολύ να πασχίσεις για να ξεφύγεις «από των σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινή ανοησία» (Κ. Καβάφης).
Πρέπει πολύ να πασχίσεις για να αντέξεις την παχυλή ανοησία και την πολτώδη απρέπεια των Ελλήνων πολιτικών του συστήματος.
Ως σύστημα νοείται όλο ανεξαιρέτως το πλέγμα των κομμάτων της σημερινής Βουλής. Άπαντες εξυπηρετούν το σύστημα.
Μεγαλύτερη προσπάθεια χρειάζεται σήμερα που εντολοδόχος των ξένων είναι η μνημονιακή «Αριστερά», με άλλα λόγια η φιλελευθερόφρων «προοδευτική» κυβέρνηση που ανήκει στη Δύση και πιστά εξυπηρετεί το ίδιον όφελος. Και, μέσω του συμφέροντος της κοινοπραξίας «Τσίπρας – Σταθάκης – Δραγασάκης και Σία», υπηρετεί, κατά τον καλύτερο μέχρι σήμερα τρόπο, τα κτηνώδη συμφέροντα των ξένων και εγχώριων καπιταλιστικών οίκων και οικογενειών.
Πριν προχωρήσουμε, θεωρούμε απαραίτητο να προσπαθήσουμε να ορίσουμε κάποιες έννοιες, για να μην εμφιλοχωρήσουν παρεξηγήσεις.
Ας δούμε, λοιπόν :
1) Τι εστί ανοησία;
Ανοησία είναι η βλακεία, η κουταμάρα, ο λόγος ο ασυλλόγιστος. Είναι η κακοσμία της σκέψης και της πράξης, η αναπηρία της διατύπωσης λόγω εκτεταμένης μωρότητος. Είναι η σαχλαμάρα που εγγυάται την απρέπεια, η έλλειψη επίγνωσης που φιλοτεχνεί την αστοχασιά, η θρασύτητα, που χαρακτηρίζει τον πνευματικά ανοχύρωτο άνθρωπο.
2) Τι εστί απρέπεια;
Απρέπεια είναι η ανάρμοστη και αγενής συμπεριφορά. Η προκλητική, που οφείλεται σε μόνιμη ή παροδική αποσύνδεση του ανθρώπου απ’ τους κανόνες του ήθους και του μέτρου. Η ασυλλόγιστη εκφορά του λόγου, η απόσχιση του ανθρώπου από την αιδώ, η πρώτη εξαδέλφη της ελαφρότητας και του θράσους.
Να σημειωθεί ότι η ανοησία και η απρέπεια μπορούν να χαρακτηρίσουν και κάποιον μη ανόητο ή μη απρεπή. Αντιστρόφως, ο φύσει και θέσει ανόητος και απρεπής είναι καταδικασμένος να διαπράττει ανοησίες και απρέπειες.
Περαιτέρω, η ανοησία και η απρέπεια μεγεθύνονται, όταν ο λόγος είναι αποφθεγματικός.
Η ανάλυση τυγχάνει αναγκαία, προκειμένου να εξεταστούν διατυπωμένες απόψεις δύο «προθύμων» βουλευτών, που, μαζί με τους υπόλοιπους ανανήψαντες «αριστερούς» συναδέλφους τους, εργάζονται πλέον ως στυλοβάτες του αιματοβαμμένου Ναού, που θεμελίωσαν ξένοι μνημονιακοί αρχιτέκτονες.
Απόψεις «θεόπεφτες» και «συρμαλένιες».
Ας τις ακούσουμε :
Α) Είπε η κ. Αφροδίτη Θεοπεφτάτου, βουλευτής Κεφαλληνίας ΣΥΡΙΖΑ (Αlpha 989) :
«Δύσκολα συμβαίνει να πίνεις και να καπνίζεις πολύ και να πίνεις πολλούς καφέδες, πρέπει, δηλαδή, να συμπίπτουν πάρα πολλά πράγματα για να επιβαρυνθεί ένα νοικοκυριό».
Εννοεί ότι το κτηνώδες πολυνομοσχέδιο που ψηφίζει χωρίς καν να το διαβάσει, αφορά μόνο τους πότες, τους καπνιστές, τους καφεπότες και τους ξενύχτηδες.
Β) Είπε ο κυρ Νίκος Συρμαλένιος, βουλευτής Κυκλάδων ΣΥΡΙΖΑ (Βουλή) :
«Διαφωνώ με την αύξηση του Φ.Π.Α. στα νησιά. Αλλά θα ψηφίσω για να μη γίνει το χατήρι της Νέας Δημοκρατίας που ουρλιάζει».
«Τιτάνας» γηπέδου!
Ω, έπος βαρύ των ελαφρών!
Ω, βάθος απροσμέτρητο των αβαθών!
Ω, νοί (κλητ. πληθ. του «νούς») των ανοήτων!
Στάσιμα ύδατα («στεκάμενα νερά», όπως έλεγε ο Σεφέρης)!
Άδιψος πηλός!
Τολμούν να εκφέρουν λόγο με το βάρος φελλού.
Έλεγε ο Μαρκ Τουαίν :
«Είναι καλύτερα να κλείνει κάποιος το στόμα του κι οι άλλοι ν’ αμφιβάλλουν για τη βλακεία του, παρά να το ανοίγει και να εξαφανίζεται πάσα περί τούτου αμφιβολία».
Πολιτικοί «σημαντικοί», που δε σημαίνουν παρά ως κύμβαλα. Δεν είναι οι μόνοι!
Εκλέχτηκαν με την ψήφο του λαού!
Ενός λαού, που γνωρίζει να διαλέγει τη φέτα, το σαλάμι και τα φρούτα του.
Ενώ δεν ξέρει να διακρίνει τους απρεπείς και τους ανόητους.
Και τους ψηφίζει.
Και τους μπάζει στο σπίτι του!
Νίκος Καραβέλος
([email protected])
