H χώρα έχει χρεοκοπήσει από το 2009. Το ξέρουν όλοι εκτός από εμάς. Το ωραίο είναι πως έρχεται, πριν το καλοκαίρι, η επισημοποίηση αυτού του γεγονότος και σε εμάς τους καθυστερημένους.
Άντε γιατί προσωπικά βαρέθηκα να συζητάμε κάθε μήνα για τη… διάσωση της Ελλάδας.
Οπως και στον ανεπανάληπτο μονόλογο του Θανάση Βέγγου από το «Βλέμμα του Οδυσσέα», έτσι και τώρα: «Η Ελλάδα πεθαίνει……Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα, γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο.»
Τίποτε άλλο δεν έμεινε.
Και σε όποιον σκοπεύει να πέφτει από τα σύννεφα το επόμενο διάστημα, να θυμάται μόνο αυτό.
Είχαμε 6,5 ολόκληρα χρόνια να αντιδράσουμε, να το αποφύγουμε, να καθίσουμε στο σκαμνί όλους τους βενιζέλους και όλα τα παιδιά της Siemens για την χρεοκοπία του 2009.
Η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2009, άρα υπάρχουν ευθύνες γι’ αυτό, που φυσικά ούτε αποδόθηκαν ούτε θα αποδοθούν.
Μάλλον, για να το πω πιο σωστά, το 2009 βρέθηκαν οι ελληνικές τράπεζες με πακτωλό χρεών και τοξικών πακέτων στα χέρια τους.
Βρέθηκαν επίσης να απειλούνται δεκάδες ευρωπαϊκά κράτη από αυτό, καθώς είχαν στα χέρια τους τοξικά ομόλογα του ελληνικού κράτους.
Αυτό δεν συνέβη γιατί η Ελλάδα ήταν κακομαθημένη, αλλά γιατί μόλις είχε σκάσει άλλη μια φούσκα της παγκόσμιας οικονομικής κατάρρευσης του 2007.
Οι μόνοι που το συνειδητοποίησαν, σε ολόκληρη πολιτισμένη Ευρώπη, ήταν τελικά οι Ισλανδοί.
Αρνήθηκαν τα πακέτα διάσωσης, αρνήθηκαν να συζητήσουν με το ΔΝΤ ή την ΕΕ, ενώ επέλεξαν να αποφασίσουν οι ίδιοι για τα επόμενα βήματα τους.
‘Εκλεισαν τα αυτιά τους στις τρομοκρατικές απειλές Αγγλίας και Ολλανδίας και χωρίς να συζητήσουν -ούτε κατά διάνοια- την κατατρόπωση του καπιταλισμού, κατάφεραν να φερθούν πιο έξυπνα απ’ όλους τους άλλους μαζί.
Ενώ εμείς, τόσοι έντιμοι σε αυτή τη χώρα και δεν βρέθηκε ένας -έστω ένας- να οδηγήσει έναν πολιτικό ή έναν τραπεζίτη στη φυλακή, όπως έκαναν οι Ισλανδοί.
Είχαμε 6,5 ολόκληρα χρόνια να αλλάξουμε συνείδηση και να κάνουμε το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο: να βγάλουμε τη γλώσσα μας στους δανειστές και στις αγορές και να τα κάνουμε όλα πουτάνα.
Αντιθέτως, βγάλαμε τα μάτια μας.
Και τώρα η αλήθεια θα μας ισοπεδώσει (αδυσώπητη η άτιμη).
Τώρα, πουλάκια μου, θα συνωμοτήσει το σύμπαν εναντίον μας.
Θα πέσουν απάνω μας δανειστές, Ευρωπαίοι και πρόσφυγες.
Γιατί πάντοτε τη νύφη την πληρώνουν οι ήσυχοι, στο τέλος της ιστορίας.
Έμαθα και για την «παραίτηση» του Φαμπρ.
Σύντομα δεν θα υπάρχει χώρα, αλλά οι καλλιτέχνες στην κοσμάρα τους μην και χάσουν την μάσα.
Τους εύχομαι καλή σταδιοδρομία σε μια διαλυμένη χώρα.
Και δεν είναι μόνο αυτοί.
‘Ολοι κοίταξαν να σώσουν τα συμφέροντα τους, πάση θυσία των άλλων, πάντα.
Οι αγρότες πού είναι τώρα;
Πήρε ένα μπουκάλι τσίπουρο ο Μπούτας και αυτό ήταν.
Σκιστήκαμε όλα τα χρόνια να διαφυλάξουμε την όποια μάσα μας, αλλά το ωραίο είναι πως σύντομα δεν θα απομείνει τίποτα για να μασουλάμε.
Εκεί που κάνεις τα πάντα να σώσεις τον γάιδαρο, κάτι παθαίνει ο έρμος και ψοφάει.
Αλλά όταν, καμάρια μου, πέφτουν κορμιά γύρω σας, τότε κάποια μέρα θα έρθουν και για σένα, φως μου.
Στο μεταξύ, τίγκα στον πατριωτισμό οι ‘Ελληνες, και η πατρίδα θα πάει άκλαφτη.
Να χαρώ και το περίφημο κίνημα.
24ωρες απεργίες του κώλου και στις κυβερνήσεις να διαδέχονται οι (νεο)πασόκοι τους (νεο)δημοκράτες και το ανάποδο.
Πανό βουτηγμένα στη φορμόλη και τα ίδια ξύλινα συνθήματα από τους ίδιους ξύλινους εργατοπατέρες.
Και τα όποια υγιή κομμάτια απέμειναν, ξοδεύονται ανάμεσα στις μπύρες και στις κοσμοθεωρίες -μέσα και εγώ σε αυτούς.
Οι υπόλοιποι, οι πλέον ευκολόπιστοι της υπόθεσης, αλλά εκείνοι που το παίζουν πάντα προδομένοι.
‘Αμοιροι, άπραγοι, ανένδοτοι και απορούν που όλα προχωρούν χωρίς τη συγκατάθεσή τους.
Κανείς δεν λέει πια να ξεκουνήσει και εγώ βαρέθηκα τη μίζερη μου φύση και τα ίδια και τα ίδια.
Αυτή τελικά είναι η Ελλάδα σήμερα.
‘Ισως αυτή ήταν πάντα και εκείνη η άλλη, «η Ελλάδα που αντιστέκεται», να ζούσε τελικά μόνο στη φαντασία μας.
Να κάνουμε πάντως καθημερινά τον σταυρό μας, μην και τη χάσουμε αυτή την Ελλάδα.
Το άλλο ωραίο της υπόθεσης είναι πως ακόμα και την μέρα που θα επισημοποιηθεί η χρεοκοπία, οι ‘Ελληνες θα κάνουν πως δεν το βλέπουν.
‘Ηθελα κάποτε να πιστεύω ότι αυτό ήταν υγεία, αλλά μάλλον κάτι άλλο είναι.
Μην χαλάσω όμως την ζαχαρένια μου πάλι.
Είμαστε αυτό που είμαστε και ο καθένας έκανε τις επιλογές του και θα κληθεί να ζήσει με τις συνέπειες αυτών των επιλογών.
Τουλάχιστον απ’ ότι φαίνεται, η χειροβομβίδα θα απασφαλίσει στα χέρια του Κούλη.
Να προλάβει το αγόρι μας να γίνει πρωθυπουργός του προτεκτοράτου, κρίμα δεν είναι να μην προλάβει;
Όχι τίποτε άλλο, αλλά να μπει και το μητσοτακέικο στο πάνθεον των οικογενειών που είδαν πάνω από δυο γενιές τους να εκλέγονται πρωθυπουργοί, πάντα με την αξία τους.
Κατά τ’ άλλα, στα παπάκια μου για τις διαρροές του Wikileaks σήμερα.
Εξάλλου, η εγχείρηση πέτυχε, απλά ο ασθενής απεβίωσε.
Με εκτίμηση
Άρης
logiosermis
