Η άγνωστη γερμανική οφειλή στην Ελλάδα - 75 εκατομμύρια ευρώ
οφειλή για τη ναζιστική μεταφορά Ελλήνων Εβραίων…
Την ώρα που η "Νέα Κρήτη" επαναφέρει το φάκελο των γερμανικών αποζημιώσεων-επανορθώσεων και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου με νέα στοιχεία, την ίδια ώρα μία από τις κορυφαίες γερμανικές ΜΚΟ ανά το κόσμο, ενάντια στη λήθη των ναζιστικών θηριωδιών, με την επωνυμία "Το τρένο της μνήμης", προχωράει σε μία συγκλονιστική αποκάλυψη για Έλληνες πολίτες εβραϊκής προέλευσης που προκαλεί σοκ.
Στόχος της γερμανικής ΜΚΟ και των χιλιάδων μελών της ανά την Γερμανία είναι, όπως σημειώνουν στη ιστοσελίδα τους, «η ρήξη με τη βαρβαρότητα αυτών των προγόνων (σ.σ. ναζιστική Γερμανία). Αυτό περιλαμβάνει, όπως σημειώνουν, «την αναγνώριση και την εκπλήρωση όλων των χρεών που άφησε η χώρα μας. Όποιος αρνείται να αποζημιώσει τα θύματα δε μιλάει στο όνομά μας. Αποδοκιμάζουμε τα νομικά τεχνάσματα με τα οποία η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας αντιμετωπίζει τα δίκαια αιτήματα αποζημιώσεων».
Η γερμανική ΜΚΟ βασικά ασχολείται με τους εκτοπισμούς την περίοδο του ναζιστικού καθεστώτος και το ρόλο της τότε κρατικής σιδηροδρομικής εταιρείας. Με τα τρένα, δηλαδή, που μετέφεραν τους μελλοθάνατους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης (εξόντωσης). Διάλεξε έναν πρωτότυπο τρόπο για να κρατήσει ζωντανή τη μνήμη.
Πρώτη φορά το 2007 μετέτρεψε μια ιστορική μηχανή και λίγα βαγόνια σε κινούμενο μουσείο. Ξεκίνησε από τη Φρανκφούρτη και έκανε λιγοήμερες στάσεις σε σταθμούς, στους οποίους στο παρελθόν ξεκινούσαν μεταφορές για τα στρατόπεδα εξόντωσης. Μουσειακά και εκπαιδευτικά κάνουν τέτοιες διαδρομές μνήμης προς διάφορα στρατόπεδα.
Η γερμανική ΜΚΟ μετά από επιστολή της προς τον πρόεδρο Εβραϊκής Κοινότητας Θεσσαλονίκης Δαβίδ Σαλτιέλ, χθες το απόγευμα, έδωσε στη δημοσιότητα ένα δελτίο Τύπου, με συγκλονιστικές αποκαλύψεις, για μία "άγνωστη οφειλή" της Γερμανίας προς Έλληνες Εβραίους πολίτες, η οποία σήμερα ανέρχεται σε ύψος 75 εκατομμυρίων ευρώ, πέραν όλων των άλλων ελληνικών διεκδικήσεων.
Αποκάλυψη σοκ...
Η γερμανική ΜΚΟ αποκαλύπτει πως, ανάμεσα στις άλλες φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν την περίοδο της γερμανικής κατοχής και στην Ελλάδα από το ναζιστικό καθεστώς, με κορυφαία όχι μόνο για τους Εβραίους, αλλά και για τους κομμουνιστές, Ρομά, Σλαβόφωνους, ανάπηρους και άλλες "ειδικά χαρακτηρισμένες κατηγορίες πληθυσμών", ήταν αυτή των μαζικών εκτοπισμών σε στρατόπεδα εξόντωσης και καταναγκαστικής εργασίας.
Μία πτυχή αυτής της φρικαλέας στην παγκόσμια ιστορία υπόθεσης ήταν και η επιβολή καταβολής του αντιτίμου του εισιτηρίου (!!!) από τα ίδια τα θύματα, για τη μεταφορά τους κατά εκατομμύρια προς την εξόντωση στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Στα περίπου 3 εκατομμύρια ανθρώπων σε όλη την Ευρώπη που μεταφέρθηκαν διά της σιδηροδρομική οδού στα στρατόπεδα επέβαλαν οι θύτες και... τέλη.
Για το μηχανισμό και το οικονομικό μέγεθος της κεφαλαιοποίησης του εγκλήματος αυτού η γερμανική ΜΚΟ έχει συντάξει και σχετική έκθεση.
Ειδικότερα, τώρα για την Ελλάδα, η γερμανική ΜΚΟ "Το τρένο της μνήμης" εντόπισε τη μαρτυρία του επιζώντα από το Άουσβιτς Owadjah Baruch, βάσει της οποίας και στη Θεσσαλονίκη επιβλήθηκαν - εν μέρει με σκοπό να παραπλανήσουν τους εκτοπισθέντες σχετικά με τη φύση των εκτοπισμών αλλά και εν μέρει για να είναι επικερδής η συμμετοχή στη δολοφονική μεταφορά τους, από την τότε κρατική εταιρεία σιδηροδρόμων Deutsche Reichsbahn.
Από τα "εισιτήρια των δρομολογίων θανάτου με τρένα", που έβαζαν οι θύτες να τους πληρώνουν τα θύματα, η ΜΚΟ υποστηρίζει ότι επωφελήθηκε ως ιδιοκτήτης τότε της Deutsche Reichsbahn το γερμανικό Reich, ποσά που δεν τα επέστρεψε ποτέ.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, βάσει των στοιχείων που διαθέτουν και των αποτελεσμάτων της έκθεσης που συνέταξαν, φαίνεται πως κάθε άτομο στην κατοχική Θεσσαλονίκη κατέβαλε, για τον εκτοπισμό του και τελικά την εξόντωσή του, μόνο από τη Θεσσαλονίκη στο Άουσβιτς ένα ποσό που ισοδυναμούσε τότε με 33,00 "ράιχσμαρκ" ανά άτομο.
Η αξία αυτή σήμερα, 72 χρόνια μετά το έγκλημα, συμπεριλαμβανομένου ενός ελάχιστου επιτοκίου (2,5%), ανέρχεται στο ποσό των 1.256,00 ευρώ ανά άτομο.
Για ένα μέρος των εκτοπισμένων που κατέληξε στο γερμανικό στρατόπεδο εξόντωσης Τρεμπλίνκα, το ποσό ανά άτομο ανέρχεται στα 1.615,00 ευρώ, αφού το δρομολόγιο "θανάτου" ήταν μεγαλύτερο. Λαμβάνοντας υπ' όψιν το μεγάλο αριθμό των θυμάτων της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης, το συνολικό ποσό που δεν έχει αποπληρωθεί και παρακρατείται από τους "κληρονόμους των θυτών" ανέρχεται στο ύψος των τουλάχιστον 64.000.000.00 ευρώ.
Άλλα 11 εκατομμύρια ευρώ, όμως, αφορούν ανάλογους εκτοπισμούς εκτός Θεσσαλονίκης, όπως Ιωάννινα, Κέρκυρα και Ρόδο.
Από ιστορική σκοπιά, οφειλέτης φέρεται να είναι η σημερινή εταιρεία σιδηροδρόμων, η γερμανική Bahn AG, ως "διάδοχος" του γερμανικού οργανισμού σιδηροδρόμων επί Χίτλερ, Reichsbahn. Από νομικής πλευράς, οφειλέτης είναι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.
Το κείμενο της γερμανικής οργάνωσης… «Ντρεπόμαστε»
Η "Νέα Κρήτη" παραθέτει αυτούσιο και το σχετικό κείμενο δελτίο Τύπου με ημερομηνία 14-02-2015 της γερμανικής ΜΚΟ "Το τρένο της μνήμης" στο πρωτότυπό του, όπου μεταξύ άλλων σημειώνεται:
«Συνένοχος στη δολοφονία περισσοτέρων από 50.000 εκτοπισθέντων, η γερμανική κρατική εταιρεία σιδηροδρόμων Deutsche Bahn, οφείλει σε Έλληνες-θύματα 75 εκατομμύρια ευρώ. Το Βερολίνο αρνείται να πληρώσει αυτό το χρέος...
Υπόχρεοι ως οφειλέτες του ποσού των 75 εκατομμυρίων είναι η γερμανική κρατική εταιρεία σιδηροδρόμων Bahn AG και ο ιδιοκτήτης της, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας»...
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Οργάνωσης, οι αξιώσεις μόνο των 48.000 εκτοπισθέντων Εβραίων της Θεσσαλονίκης ανέρχεται στα 64 εκατομμύρια ευρώ. Ο εκτοπισμός τους έλαβε χώρα μεταξύ Μάρτιου και Αύγουστου 1943.
Σε μια μεγάλη επιχείρηση, ο συνεργός στους δολοφονικούς εκτοπισμούς Deutsche Reichsbahn έκανε 19 μεταφορές με κάθε φορά περίπου 30 κλειδωμένα φορτηγά βαγόνια. Ανά άτομο έπρεπε να καταβληθούν 33 ράιχσμαρκ. Οι εκτοπισθέντες δολοφονήθηκαν αμέσως μετά την άφιξή τους στο Άουσβιτς με αέριο. Μόνο λίγοι απέφυγαν το θάνατο επειδή χρησιμοποιήθηκαν ως σκλάβοι.
Επιπλέον δολοφονικές επιχειρήσεις αφορούσαν στις εβραϊκές κοινότητες των Ιωαννίνων και στα νησιά Κέρκυρα και Ρόδο. Μετά τη μεταφορά τους με πλοία και φορτηγά ανέλαβε η γερμανική Reichsbahn την εκτόπιση περίπου 10.000 ατόμων, τους οποίους επίσης μετέφερε στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της μη κυβερνητικής οργάνωσης "Τρένο της μνήμης", η σημερινή αξία του ποσού που εξαναγκάστηκαν να πληρώσουν αυτοί οι μελλοθάνατοι ανέρχεται στα 11 εκατομμύρια ευρώ (συμπερ. επιτόκιο 2,5% από το τέλος του πολέμου).
Τόσο η γερμανική Bahn AG, ως ιστορικός διάδοχος της Reichsbahn, όσο και ο από νομικής άποψης οφειλέτης (η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας) αρνούνται να επιστρέψουν στους λίγους επιζώντες τα έσοδα (κέρδος) από τη βοήθεια για τη δολοφονία.
Επίσης, το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών παρακρατεί τα επιπλέον εκατομμύρια λύτρα που πήρε εκβιαστικά από την εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης. Μια αντίστοιχη αγωγή της κοινότητας ενάντια στο Βερολίνο, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το Δεκεμβρίου 2014, απορρίφθηκε λόγω «μη αρμοδιότητας».
Σε μια πρόσφατη επιστολή της οργάνωσης "Τρένο της μνήμης" προς τον πρόεδρο της εβραϊκής κοινότητας Θεσσαλονίκης Δαβίδ Σαλτιέλ αναφέρεται: «Ντρεπόμαστε για την πεισματική άρνηση των κληρονόμων των θυτών να μην καλύψει τις υλικές συνέπειες των εγκλημάτων. (...) Όποιος αρνείται να αποζημιώσει τα θύματα δε μιλάει στο όνομά μας. Αποδοκιμάζουμε τα νομικά τεχνάσματα με τα οποία η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας αντιμετωπίζει τα δίκαια αιτήματα της κοινότητάς σας».
Το "Τρένο της μνήμης" καλεί τη γερμανική κοινωνία των πολιτών «να πάρει δημόσια θέση υπέρ των Ελλήνων θυμάτων και να απαιτήσει την άνευ όρων αποπληρωμή του χρέους».
Πηγή: NEA KRHTH και http://www.kessariani-vironas.gr/
