Ο Γιάννης Καλαμίτσης (Πειραιάς 31 Οκτωβρίου 1939 - Μελίσσια Αττικής 3 Νοεμβρίου 2013) ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας της επιθεώρησης, στιχουργός και παραγωγός του ραδιοφώνου.
Γεννήθηκε στον Πειραιά. Ακολούθησε αρχικά, το επάγγελμα του πατέρα του που ήταν έμπορος υφασμάτων και γυναικείων ενδυμάτων. Ξεκίνησε να σπουδάζει αρχιτεκτονική στον Καναδά αλλά εγκατέλειψε τον κλάδο. Έκανε διάφορες εργασίες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Συνεργάστηκε με πολύ γνωστούς καλλιτέχνες και έγραψε επιθεωρήσεις και στίχους που είχαν μεγάλη επιτυχία. Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με το ποδόσφαιρο (δήλωνε φίλος της Προοδευτικής), τη ζωγραφική, την οινοποιία και την ξυλουργική.
Διατηρούσε από το 1990 πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή (06:00 με 08:00) με τίτλο Πρωινές χειρηλασίες με μεγάλη ακροαματικότητα (αρχικά στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 σήμερα Easy 97.2, από το φθινόπωρο του 2006 στη ΝΕΤ 105.8 σήμερα ΕΡΑ Πρώτο Πρόγραμμα και ΕΔΡ και από το 2009 στον Real FM 97.8).
Το καλοκαίρι του 2013 η εκπομπή του μετακινήθηκε στο πρωινό 7-10 του Σαββατοκύριακου, όπου κι αναδείχθηκε ως μια από τις εκπομπές με τις μεγαλύτερες ακροαματικότητες της πρωινής ζώνης. Αποσύρθηκε οριστικά από το ραδιόφωνο το φθινόπωρο του 2013.
Στη ραδιοφωνική εκπομπή του ενσωμάτωνε στοιχεία επιθεωρησιακά (με μια εμπνευσμένη και κοινώς αποδεκτή ελευθεροστομία) γράφοντας καθημερινώς καινούριες σκωπτικές παρλάτες και τραγούδια (ανάλογα με την επικαιρότητα).
Από το Σεπτέμβριο του 2010 έγραφε τακτικά χρονογραφήματα στην εφημερίδα Real News. Υπήρξε επίσης ενεργός στην τηλεόραση, καθώς από τις 8 Νοεμβρίου 2008 συμπαρουσίαζε με το γεωπόνο Χρήστο Μαρλαντή την εκπομπή οικολογικού ενδιαφέροντος "Μην πατάτε το πράσινο" στην ΕΤ1 "με θέμα τα φυτά, τα δέντρα, τα χόρτα και γενικώς, με ό,τι? πρασινίζει τον χώρο μας και το περιβάλλον!"
Ο Γιάννης Καλαμίτσης έγραψε πάνω από 400 τραγούδια, μερικά από τα οποία θεωρούνται στιχουργικά διαμάντια του ελληνικού ρεπερτορίου ("Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι", "Θα σ' αγαπώ", "Χώμα Ελληνικό" κτλ). Κάποια εξ' αυτών έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς συνθέτες (Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Σπανός, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Χρήστος Νικολόπουλος, Κώστας Τουρνάς, Χρήστος Δάντης, Γιώργος Χατζηνάσιος).
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
Πέθανε στο Σισμανόγλειο όπου νοσηλευόταν με αιματολογικό πρόβλημα, στις 3 Νοεμβρίου 2013
ΟΛΗ ΝΥΧΤΑ ΕΒΡΕΧΕ.
(του Γιάννη Καλαμίτση - real.gr - 11.03.2013)
Και συνέχισε να βρέχει μέχρι και το μεσημέρι της ημέρας που είχε ξημερώσει. Από το μεσημέρι και μετά σταμάτησε η βροχή και άρχισε ο αέρας.
Οταν φυσάει τόσο δυνατά, με οχτώ και εννιά μποφόρ, το σπίτι τρίζει και ακούγονται διάφοροι θόρυβοι. Κάτι χτυπούσε. Προσπαθούσα να καταλάβω από πού προερχόταν αυτός ο θόρυβος. Κοίταξα ένα ένα όλα τα παραθυρόφυλλα και μία μία όλες τις πόρτες. Ηταν όλα καλά κλεισμένα. Αλλά το χτύπημα συνεχιζόταν. Μπορεί να ήταν και ιδέα μου, επειδή, τον τελευταίο καιρό, ακούω συνεχώς θορύβους.
Εχω ακούσει να λένε για την «μπότα του κατακτητή». Ζουν ακόμη πολλοί Ελληνες που έζησαν την Κατοχή και τη θυμούνται. Αλλά και πολλοί σύγχρονοι, μικρότεροι σε ηλικία, συμπατριώτες μας χρησιμοποιούν αυτή τη φράση, ειδικά τώρα που μιλάμε για την τρόικα και τις επισκέψεις των ελεγκτών της. Τι θόρυβο να κάνει η μπότα του κατακτητή; Λέτε να ήταν αυτό το ντούκου ντούκου που άκουγα, αφού δεν χτυπούσε κανένα παραθυρόφυλλο;
Οταν πλησιάζει η καταστροφή, τι θόρυβο κάνει; Οταν απομακρύνονται νησίδες, που εμείς τις λέμε Ιμια και οι Συριζαίοι συμφωνούν με τους Τούρκους και τις λένε «Καρντάκ», τι θόρυβο κάνουν; Είναι τόσο δυνατός ώστε να τον ακούν όλοι οι Ελληνες ή συλλαμβάνεται μόνον από λίγα αφτιά και γι? αυτό οι περισσότεροι κοιμούνται ανέμελοι.
Τον ύπνο του δικαίου, λένε... Αυτοί που κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, ροχαλίζουν κιόλας; Κάνουν θόρυβο; Ρωτώ, επειδή πολύ ροχαλητό νομίζω πως ακούω και πρέπει να είναι από τους εφησυχασμένους συμπατριώτες μου. Κι εγώ λέω πως δεν γίνεται να ακούς να μιλούν για δύο εκατομμύρια ανέργους που δεν θα ξαναβρούν ποτέ δουλειά, να ακούς για διακόσιες πενήντα χιλιάδες Ελληνες που περιμένουν από κάποιες οργανώσεις και την Εκκλησία ένα πιάτο φαΐ κάθε ημέρα κι εσύ να νομίζεις πως κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου!
Δεν είναι δυνατόν να ακούς για είκοσι ή τριάντα χιλιάδες άστεγους που κοιμούνται στα πεζοδρόμια κι εσύ να νομίζεις πως κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου και να ροχαλίζεις κιόλας!
Ελληνες κρυώνουν, παγώνουν, ανάβουν τζάκια και μαγκάλια, πεθαίνουν από το κρύο ή τις αναθυμιάσεις, κι εσύ κοιμάσαι και ροχαλίζεις.
Ακούω τον θόρυβο που κάνει το ροχαλητό σου τώρα που κοιμάσαι, ανέμελος, τον ύπνο του αδίκου.
