• mario_luigi
  • zisistattoo
  • kargas
  • kaloudis_garden
  • kolokitha
  • silence
  • geluk
  • ispecs
  • little_bees
  • george's_jewellery
  • home_repair
  • carbonoff
  • sexy_dolls
  • syntrivani
  • raxati
  • afetiria
  • solar_star
  • mikreskyklades
  • Iraklis_Tsims
  • artina bakery
  • kids_party
  • chrisalida
  • petshopcorner
  • dimi_fashion
  • goudis
  • booze
  • skoumis_metaforiki
  • gevseis
  • psinokaimetho
  • titans_ Ju_Jitsu_Club
  • Ηλεκτρικά Φασόης
  • jason cafe

Ως πότε, επί τέλους… (Ελευθέριος Ανευλαβής)

Αρθρογραφία 28 Νοεμβρίου 2022

Ελευθέριος Ανευλαβής

Ως πότε, ο αδικών θα αδικεί κι ο ρυπαρός θα ρυπαίνει, κι’ εσεις, οι τυφλοί μικροί ανίκανοι Κυβερνήτες, θα κρύβεστε πίσω από τους άνομους νόμους σας;

Ως πότε, οι διεφθαρμένοι, θα διαφθείρετε ότι αγγίζετε με το άνομο χέρι σας και θα βρωμίζετε με το ρυπαρό σας χνώτο τον αέρα.

Ως πότε, λαθρεπιβάτες της εξουσίας, θα ξεγελάτε τον λαό και θα αρμέγετε την ψήφο του;
«Ώρα νέα, χελιδών: κοίτα, νέα χελιδόνια». «Οι δ’ έβλεπον καγώ των κρεών έκλεπτον: αυτοί έβλεπαν κι εγώ έκλεβα το κρέας».

Ως πότε, πολιτικατζή, εσύ «ν’ αρπάζεις και να δωροδοκείσαι, ο δε λαός… σφιγμένος από την ανάγκη, τη μιζέρια να κρέμεται από σένα με το στόμα ανοιχτό: Συ μεν αρπάζης και δωροδοκείς… ο δε δήμος … υπ ανάγκης άμα και χρείας και μισθού προς σε κεχήνη» (Αριστοφάνης).

Ως πότε, θα μοστράρετε την φτιασιδωμένη φάτσα σας, με τα φκιασίδια της εσπερίας, οι σκουπιδάρχες της χωματερής των νεοελλήνων, που τη δημιουργήσατε από το περίσσευμα της σκουπιδοσύνης σας. Εσείς που καταντήσατε στάχτη έναν λαό « που είταν αιώνια φλόγα»
(Κώστας Βάρναλης).

Ως πότε, Εσείς οι αδιάντροποι γλωσσοχαλαστήδες θα μιλάτε, «σπασμένες λέξεις από ξένες γλώσσες» (Σεφέρης), και θα σκοτώνετε τη γλώσσα την ελληνική, που «ει θεοί διαλέγονται τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται: αν οι θεοί διαλέγονται χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων»; (Κικέρων)

Ως, πότε αμετανόητοι, θα σκοτεινιάζετε το φως και θ’ αμαυρώνετε το ελληνικό πρόσωπο, εκείνο το πρόσωπο, που αντίκριζε τη Δύση κατάματα και η Δύση το αντίκριζε με δέος και σεβασμό;

Και ζητούσαν οι άνθρωποι μιαν ανθρώπινη λαλιά.

Και τους δώσατε τη σιωπή της ενοχής σας.

Και ζητούσαν οι άνθρωποι μια ζεστή αγκαλιά.

Και τους δείξατε την εξορία του ανθρώπου.

Kαι ζητούσαν οι άνθρωποι το ανέσπερο φως.

Και τους τυφλώσατε με το εσπερινό, το σβησμένο φως, της Εσπερίας.

Και ζητούσαν οι άνθρωποι ένα όνειρο να πιαστούν, να πιστέψουν.

Και τους ρίξατε στον εφιάλτη μιας ζωής αβάσταχτης, χωρίς αύριο.

Και ζητούσαν οι άνθρωποι μια δουλειά τίμια για να ζήσουν.

Και τους στέλνατε στην ανέχεια, στο μεροδούλι μεροφάι, εσείς οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας.

Δεν αγαπήσατε παρά μόνο το χρήμα και την γκλαμουριά της αυλής του Αρταξέρξη.

Ποτέ δεν επιδιώξατε «Τον δύσκολο τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών»

Ανίκανοι, ανάξιοι, γυμνοσάλιαγκες, που γλείφοντας, έρποντας και με τα κέρατά σας, σκαρφαλώνετε στα έδρανα της εξουσίας, με τις έδρες σας λερωμένες.
«έρχεται κάθε σκατάς
θαρρούμε πως σωθήκαμε
Μα όταν φεύγει βλέπουμε
πως αποσκατωθήκαμε»
(Γ. Σουρής, ο αφορισμένος)

Κείνο το λείψανο, που έκρυψες στο υπόγειο του μεγάρου, Ανήξερε,
που καμώνεσαι πως δεν ξέρεις
«Άρχισε να βλασταίνει;
Πες μου θ’ ανθίσει εφέτος;» (Θωμάς Έλιοτ «Έρημη χώρα. Η Ταφή του Νεκρού»)
Ή μήπως βρώμισε κι η μπόχα ξεφεύγει, κι απ’ τα κλειστά παράθυρα, ακόμη;

Το Σκυλί της αλήθειας, με τα νύχια του το έχει ξεχώσει πάλι. Κι’ η ανύπαρχτη Πολιτεία και η Χαοχώρα όλη, βρώμισαν.
Κι ο Ανήξερος, που καμώνεται πως δεν ξέρει:

«Παραπάτησε και μπλουμ!
πέφτει σ’ ανοιχτό λαγούμι.
Χαχανίζει ν’ απορείς
και φωνάζει απανωτά:
—Δε λερώθ’κε ο Θοδωρής,
λερωθήκαν τα σκατά!» (Κ. Βάρναλης)

www.zougla.gr

ilioupoli www.ilioupoligiaolous.gr Ηλιούπολη Ηλιούπολη για όλους Ανευλαβής
Προβλήθηκε 579 φορές

Δείτε Επίσης: Αρθρογραφία

Δείτε τα Όλα
Όλα ξεκινούν από μια Τελεία (Ποτέ δεν ξεχνάμε τους αγαπημένους μας δασκάλους. Κι αυτή είναι μια ιστορία για εκείνους.)

Όλα ξεκινούν από μια Τελεία (Ποτέ δεν ξεχνάμε τους αγαπημένους μας δασκάλους. Κι αυτή είναι μια ιστορία για εκείνους.)

12 Σεπτεμβρίου 2024

H Τελεία είναι η ιστορία μιας στοργικής δασκάλας που όχι απλώς εμπιστεύεται τις ικανότητες του παιδιού, αλλά το ενθαρρύνει, το υποστηρίζει και εκτιμά τη δουλειά του, όταν το παιδί δεν γνωρίζει από πού να αρχίσει, πιστεύει ότι δεν μπορεί και έχει άρνηση να το προσπαθήσει.