Έξω από το σπίτι του δημοσιογράφου και βουλευτή της ΝΔ, Μπάμπη Παπαδημητρίου βρέθηκαν απόψε μέλη της Αναρχικής Συλλογικότητας Ρουβίκωνας. Μάλιστα έδωσαν στη δημοσιότητα βίντεο από την παρέμβαση τους.(εδώ)
Αναλυτικά η επιστολή του Ρουβίκωνα για την παρέμβαση την οποία δημοσιεύει η ιστοσελίδα indymedia.org:
Η γνωστή φάμπρικα με δημοσιογράφους που εξαργυρώνουν τον εξευτελισμό του υποτιθέμενου «λειτουργήματός» τους με εκλόγιμες θέσεις υποψηφιότητας και τελικά βουλευτικό μισθό, βρίσκει στον Μπάμπη Παπαδημητρίου ένα από τα πιο εμβληματικά παραδείγματα.
Ο ρόλος του συγκεκριμένου δημοσιογράφου στο κανάλι ιδιοκτησίας Αλαφούζου, τον ΣΚΑΙ, σε όλη την διάρκεια της περιόδου των μνημονίων, του δημοψηφίσματος, έχει μείνει αξέχαστος. Μαζί με άλλες εμβληματικές περσόνες μιας στρατευμένης στις καθεστωτικές επιλογές δημοσιογραφίας (που θα ήταν υπερβολική ακόμα και για κρατικό κανάλι στρατιωτικής δικτατορίας στη Λατινική Αμερική) πρωταγωνίστησε στη συκοφάντηση, την υπονόμευση και τελικά την κατανίκηση των αγώνων και των προσδοκιών της κοινωνικής βάσης από το 2010 έως το 2015. Μέχρι που ήρθε ο Σύριζα και έβαλε τις τελικές υπογραφές σε αυτή την ήττα.
Ενας αντιδραστικός παράγοντας στην υπηρεσία του καθεστώτος είναι ο συγκεκριμένος βουλευτής. Και ως παράγοντας πρέπει να αντιμετωπίζεται ο καθένας σε αυτούς τους κύκλους, είτε μισθοδοτείται για δημοσιογραφικές, είτε για πολιτικές υπηρεσίες. Κρίσιμος μάλιστα παράγοντας. Ας είναι ξεκάθαρο ότι δε στοχοποιείται για τις απόψεις του, αλλά για τον ενεργό ρόλο που επέλεξε να παίζει ενάντια στη βάση. Και για τον αριβιστικό τρόπο που επέλεξε να το κάνει.
Θυμόμαστε πως υπερασπίστηκε το σύνολο των μνημονιακών μέτρων. Πως υπερασπίστηκε την καταστολή κοινωνικών αγώνων.
Δεν αντιμετωπίζεται ως πρώην δημοσιογράφος, αλλά ως πρώην και νυν μισθοφόρος.
Θυμόμαστε πως υπερασπίστηκε τις μνημονιακές πολιτικές. Θυμόμαστε πως υπερασπίστηκε στερεότυπα συλλογικής ευθύνης του «μαζί τα φάγαμε», αλλά και στερεότυπα «τεμπέληδων» και «βολεμένων», για όλο πρακτικά τον κόσμο της εργασίας. Πως υπερασπίστηκε εξόφθαλμα τα συμφέροντα και της αφηγήσεις του κυρίαρχου τότε στην Ελλάδα γερμανικού ιμπεριαλισμού.
Και ο ίδιος αυτός παράγοντας, μόλις προχθές, απέδωσε σε θεϊκή τιμωρία τους εκατοντάδες νεκρούς από τις πλημμύρες στη Γερμανία για τα όσα έπραξε τη μνημονιακή περίοδο και τα στερεότυπα που χρησιμοποίησε. Και δεν είναι σημαντική ούτε η θρησκόληπτη αναφορά, ούτε η έκκληση στο «εθνικό φιλότιμο», ούτε το απύθμενο θράσος. Αυτά είναι αλφαβήτα για κάθε δεξιό πολιτικό που θέλει να εκλεγεί. Στην πραγματικότητα τίποτα δεν είναι σημαντικό από όσα είπε ο Μπάμπης Παπαδημητρίου, που πλέον απολαμβάνει το προϊόν του κόπου στα στούντιο και θέλει πολύ να συνεχίσει να το κάνει και μετά τις επόμενες εκλογές.
Κάνει όμως trigger σε όλη τη βάση που είδε τη ζωή της να υποβαθμίζεται τόσο πολύ εκείνη την περίοδο. Κι ακόμα περισσότερο στα κομμάτια που τότε αγωνίστηκαν. Μας θυμίζει ότι αυτοί οι τύποι παίζουν ρόλο και αυτός ο ρόλος είναι διαρκής. Και σήμερα άλλοι/ες παίζουν το ρόλο που τότε έπαιζε ο Μπάμπης Παπαδημητρίου και αύριο αυτοί/ές θα βρουν το δρόμο τους στο κράτος και η φάμπρικα θα συνεχίσει.
Ας μη μας θεωρούν όμως χρυσόψαρα. Στον κοινωνικό πόλεμο που αυτοί δουλεύουν ως μισθοφόροι, η ιστορία δε ξεγράφεται. Και το θράσος μπορεί να οπισθοβολήσει.
Ας το έχουν υπόψη τους και οι επόμενοι υποψήφιοι κομμάτων που σήμερα κάνουν τη θητεία τους ως «δημοσιογράφοι». Αυτοί που σήμερα παίζουν το παιχνίδι του κράτους στην πανδημική κρίση. Αυτοί που ετοιμάζουν το έδαφος για τη νέα μνημονιακή περίοδο που έρχεται. Ας έχουν υπόψην τους πως το μισθοφοριλίκι έχει κινδύνους και ανοίγει λογαριασμούς με την κοινωνική βάση που αργούν πάρα πολύ να κλείσουν.
Ρουβίκωνας
