Η ανοησία της αγέλης... (του Γιώργου Τζεδάκι)

Αρθρογραφία 25 Απριλίου 2021

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΖΕΔΑΚΙ

  • Δεν ξέρουμε αν θα επιτευχθεί η ανοσία της αγέλης, αλλά η… ανοησία της είναι δεδομένη.
  • Με την πανδημία να θερίζει η αγωνία μας δεν είναι αν θα παραμείνουμε υγιείς, αλλά ποιο κόλπο θα σκεφτούμε για να κάνουμε Πάσχα στο χωριό.
  • Και όταν το σούβλισμα θεωρείται πιο σημαντικό από την υγεία, τότε η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.
  • Από την άλλη, έχουμε τους μισούς νοσηλευτές στα νοσοκομεία να αρνούνται να εμβολιαστούν, παρότι χιλιάδες νοσούντες από τον κορονοϊό έχουν πεθάνει στα χέρια τους.
  • Είναι από τις περιπτώσεις που σηκώνεις τα χέρια ψηλά…
  • Όπως τα σηκώνεις, αλλά για το… μετάλλιο της ανοιχτής παλάμης αυτή τη φορά, σε αμόρφωτους και ημιμαθείς που η σταυροφορία τους κατά των εμβολιασμών γυρίζει την κοινωνία έναν αιώνα πίσω.
  • Τότε, που ακόμα κι ένας πυρετός ήταν θανατηφόρος.
  • Και ειλικρινά, απελπίζεσαι σκεπτόμενος ότι αυτοί οι άνθρωποι συναποφασίζουν για την τύχη αυτής της χώρας.
  • Μα καλά, πού μεγαλώνουν, τι ακούνε και βλέπουν, ποιες είναι οι παραστάσεις τους, ποιους συναναστρέφονται όλοι αυτοί;
  • Πώς γίνεται η κοινωνία να πηγαίνει μπροστά κι αυτοί να οπισθοδρομούν;
  • Αν και απ’ ότι φαίνεται, δεν πάει και πολύ μπροστά…
  • Και σα να μη μας έφταναν όλοι αυτοί, έχουμε και κάποιους άλλους που θεωρούν πως η αλλαγή ώρας της Ανάστασης αγγίζει τα όρια της αίρεσης!
  • Συμπίπτει, λέει, με το σαββατιάτικο εβραϊκό Πάσχα…
  • Πάτε καλά, μωρέ;
  • Μήπως και η Πρώτη Ανάσταση που γίνεται μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου είναι κι αυτή αιρετική;
  • Τώρα, γιατί υπάρχουν δύο Αναστάσεις, αφού ο Χριστούλης αναστήθηκε μια φορά, θα σας γελάσουμε…
  • Όπως και να έχει, δεν είναι δείγμα προόδου μιας κοινωνίας όταν η θρησκεία ανάγεται σε ρυθμιστή της ζωής μας.
  • Αν και κάποιοι θρησκόληπτοι πολύ θα ήθελαν να μας πισωγυρίσουν στα χρόνια των αιρέσεων ή του Μεσαίωνα.
  • Και όσο κάποιοι αδαείς προστρέχουν σε εικόνες θαυματουργές, όπως προ ημερών στο Βύρωνα, ο εκκλησιαστικός σκοταδισμός θα συνεχίσει να επιβιώνει…

www.presspublica.gr

Προβλήθηκε 1093 φορές

Η άδεια Αθήνα και τα άδεια όνειρα των παιδιών μας (Ελένη Καλογεροπούλου)

Την ημέρα της γιορτής του Πάσχα βρέθηκα όπως οι περισσότεροι γύρω από ένα οικογενειακό τραπέζι. Εκεί που μετά τον οβελία, ανάμεσα στα γλυκά που έχουν μείνει και στο τελευταίο τσίπουρο, γίνονται οι πιο σημαντικές συζητήσεις.