Μας πεθαίνουν κι εμείς αγωνιούμε για την Ανάσταση στο χωριό! (Γιώργος Τζεδάκις)

Αρθρογραφία 16 Απριλίου 2021

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΖΕΔΑΚΙ

  • Πάει, έχουμε παραφρονήσει!
  • Με δεκάδες νεκρούς και χιλιάδες κρούσματα κάθε μέρα και το πρόβλημα είναι αν θα κάνουμε Πάσχα στο χωριό;
  • Αλήθεια, έχει καταλάβει ο… σοφός λαός ότι για μας έτσι και αποδημήσουμε εις Κύριον δεν έχει ανάσταση;
  • Η χώρα θρηνεί πάνω από 9.000 νεκρούς από την πανδημία, στα νοσοκομεία νοσηλεύονται χιλιάδες και το μυαλό μας είναι στο σούβλισμα;
  • Ειλικρινά, μας ξεπερνάει!
  • Αντί να κοιτάμε να προστατευτούμε, αφού η κυβέρνηση μας έχει αφήσει στην τύχη μας, εμείς ζητάμε να πάμε σαν πρόβατα επί σφαγή.
  • Φαίνεται πως μετά από ένα χρόνο πανδημίας είναι πολλοί αυτοί που δεν έχουν καταλάβει τίποτα.
  • Όπως και πολλοί άλλοι, πιθανόν οι ίδιοι, που δεν κατάλαβαν τίποτα από τη δεκαετή μνημονιακή κρίση.
  • Και φυσικά, τρίβει τα χέρια της η κυβέρνηση.
  • Διότι, αντί ο κόσμος να εξεγείρεται που χιλιάδες νοσούντες από τον κορονοϊό πεθαίνουν αβοήθητοι στα νοσοκομεία, είναι έτοιμος να σταυρώσει την κυβέρνηση αν δεν τον αφήσει να κάνει Πάσχα στο χωριό.
  • Δηλαδή, δεν οργίζεται που το 70% όσων έχασαν τη ζωή τους νοσηλεύονταν εκτός ΜΕΘ και οργίζεται στη σκέψη και μόνο να μη σουβλίσει!
  • Κατά τ’ άλλα, είμαστε ο εξυπνότερος λαός του κόσμου…
  • Κι έχουμε και τους κυβερνώντες να είναι… ικανοποιημένοι με το πώς αντιμετωπίζουν την πανδημία.
  • Κι ενώ τα κρούσματα και οι νεκροί αυξάνονται κάθε μέρα μιλούν για σταθεροποίηση της κατάστασης.
  • Κι επειδή ούτε αυτοί δεν ξέρουν πόσες ΜΕΘ έχουμε, οι ανακοινώσεις τους αναφέρουν, πλέον, μόνο διασωληνωμένους.
  • Έτσι, γενικώς και αορίστως.
  • Αν είναι διασωληνωμένοι σε διάδρομο, σε δωμάτιο μαζί με καμιά δεκαριά άλλους ή σε… κυλικείο και όχι σε ΜΕΘ όπως θα έπρεπε, προφανώς, είναι γι’ αυτούς ασήμαντη λεπτομέρεια!
  • Όπως ασήμαντη είναι γι’ αυτούς και η ζωή μας.
  • Καλά τα παθαίνουμε, όμως.
  • Μας πεθαίνουν κι εμείς αγωνιούμε για την Ανάσταση στο χωριό!

www.presspublica.gr

Προβλήθηκε 728 φορές

Όλα ξεκινούν από μια Τελεία (Ποτέ δεν ξεχνάμε τους αγαπημένους μας δασκάλους. Κι αυτή είναι μια ιστορία για εκείνους.)

H Τελεία είναι η ιστορία μιας στοργικής δασκάλας που όχι απλώς εμπιστεύεται τις ικανότητες του παιδιού, αλλά το ενθαρρύνει, το υποστηρίζει και εκτιμά τη δουλειά του, όταν το παιδί δεν γνωρίζει από πού να αρχίσει, πιστεύει ότι δεν μπορεί και έχει άρνηση να το προσπαθήσει.