Του Ιωάννη Παπαδάτου Δικηγόρου, 
Υποψήφιου Δημοτικού συμβούλου

με τη δημοτική κίνηση «ΗΛΙΟΥ ? πόλις, ανθρώπινη πόλη»

Βρισκόμαστε σε μια στιγμή της ιστορίας μας που οι γνωστοί τρόποι συγκρότησης έκφρασης και οργάνωσης της πολιτικής ζωής πλησιάζουν την ημερομηνία λήξης τους, αν ήδη δεν έληξαν. Η ελληνική κοινωνία ζει τη χειρότερη κρίση που γνώρισε μετά τον Β? Παγκόσμιο πόλεμο, πρωτοφανή σε βαρβαρότητα. Οι συνθήκες ζωής της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας αλλάζουν δραματικά. Η πατρίδα μας καταστρέφεται με ταχύτατους ρυθμούς. Τα λαϊκά στρώματα και η μεσαία τάξη έχασαν και εξακολουθούν να χάνουν εισοδήματα και δικαιώματα. Η οικονομία καταρρέει, η κοινωνία αποσυντίθεται, οι θεσμοί διαλύονται, ενώ η ανθρωπιστική κρίση χτυπάει την πόρτα μας. Είμαστε η πρώτη ιδιωτικοποιημένη χώρα στον κόσμο, με μετόχους τους πιστωτές και εργαζομένους όσους από τους Έλληνες έχουν απομείνει εδώ και  έχουν ακόμα εργασία.
Στην χώρα μας οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις μέχρι τώρα, αφού οικοδόμησαν ένα αντιαναπτυξιακό, πελατειακό, αντιπαραγωγικό και διεφθαρμένο πολιτικό μοντέλο, άνοιξαν την πόρτα στην τρόικα και ψήφισαν τα μνημόνια.
Η Αυτοδιοίκηση  μέσα σ? αυτό το σκηνικό χτυπιέται αλύπητα. Ένα οργανωμένο σχέδιο οδηγεί τους Δήμους σε αδυναμία λειτουργίας, στο να μην μπορούν να παίξουν τον αναπτυξιακό τους ρόλο, σε κατάρρευση των κοινωνικών τους δομών, σε συρρίκνωση των παρεχόμενων υπηρεσιών τους, στην απαξίωση και τελικά στο κλείσιμο. Με αυτά τα δεδομένα είναι εύκολο κάποιος να ερμηνεύσει γιατί επέβαλλαν τον «Καλλικράτη» το 2010, να καταλάβει γιατί ιδιωτικοποιούν ακόμα και τα κοινωνικά αγαθά και γιατί εκποιούν, αντί να αξιοποιούν την δημόσια ακόμα και την δημοτική περιουσία μέσω του γνωστού ΤΑΙΠΕΔ. Με εργαλεία τις περικοπές θεσμοθετημένων πόρων, το Παρατηρητήριο, την Επιτροπεία, τις απολύσεις των εργαζομένων και τις μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις, έχουν δημιουργήσει μια εφιαλτική εικόνα.
Για όλα αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μας, έχουν καθήκον και υποχρέωση, στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, οι υποψήφιοι Δήμαρχοι να τοποθετηθούν με σαφήνεια χωρίς να κρύβονται ή να υπεκφεύγουν. Κυρίως όμως πρέπει να πουν, τι έκαναν όλα αυτά τα χρόνια για να αντισταθούν ή να αποτρέψουν αυτή την κατάσταση. Θα πρέπει η παρούσα δημοτική αρχή να κάνει τον απολογισμό της και γιατί όχι την αυτοκριτική της. Δεν είναι δυνατόν σήμερα να εξακολουθούν να πολιτεύονται ως άλλοι μαθητευόμενοι μάγοι. Αυτοί που νομίζουν ότι είναι επαρκείς και προσοντούχοι, αυτοί που φαντασιώνονται μεγάλες ανατροπές και ριζικές τομές, αυτοί που αυτοπλασσάρονται ως εμπνευσμένοι αναμορφωτές και τολμηροί μεταρρυθμιστές, που δεν διστάζουν να συγκρουστούν με τις παθογένειες, αλλά στην ουσία κινούνται εικήκαι ως έτυχε, παίζοντας με το μέλλον των ανθρώπων. Αυτοί που στην πράξη αποδεικνύονται σκιτζήδες, εκκεντρικοί θορυβοποιοί, θιασώτες μιας φεϊσμπουκικής δημοκρατίας, αριστοτέχνες της τιποτολογίας. Αυτοί που κατάντησαν με την δράση τους, τις επιλογές τους, αλλά και τις απόψεις τους, την χώρα μας ένα απέραντο ερειπιώνα και την πόλη μας ειδικότερα να πνίγεται σε μια συλλογική κακοδιαθεσία στο ανικανοποίητο και σε μια θλίψη που πλανάται σαν αιθαλομίχλη στην ατμόσφαιρα. Οι κατά φαντασία «ευτυχισμένοι» που βαυκαλίζονται με την ευδαιμονία των Ηλιουπολιτών υποτίθεται λόγω των έργων τους και που έχουν καταντήσει την πόλη και ειδικότερα την αγορά της μια νεκρή ζώνη, αν όχι μια απέραντη φραπεδούπολη. Δεν μπορούν να πλασάρουν ως έργο τους, την υποτιθέμενη ανάπλαση της πόλης και την ελεημοσύνη προς τους πολίτες τους οποίους πρώτα κατέστρεψαν παντοιοτρόπως. Αυτοί που στην ουσία έχουν ως σύνθημά τους το ότι ο καλλίτερος τρόπος για να σερβίρεις ένα ψέμα είναι να το τυλίξεις με λίγη αλήθεια. Αυτοί που με κορωνίδα τον επικεφαλή τους πιστά εφαρμόζουν τη ρήση των αδερφών Μαρξ: «Αυτές είναι οι απόψεις μου? αλλά εάν δεν σας αρέσουν έχω και άλλες».
Μέσα σ? αυτό το γκρίζο σκηνικό οδεύουμε προς τις δημοτικές εκλογές του Μαΐου.
Η δημοτική κίνηση «Ηλίου Πόλις ? Ανθρώπινη Πόλη», δεν έχει σκοπό την διαχείριση των αδιεξόδων που μας έχουν οδηγήσει οι συγκεκριμένες πολιτικές και οι παλαιοκομματικές αντιλήψεις και πρακτικές, αλλά τη δημιουργία πολυποίκιλων δράσεων που θα απορρέουν από ένα συνεκτικό σχέδιο και θα εμπνέονται από ένα κοινό όραμα. Το όραμα ενός Δήμου συμμετοχικού, αμεσοδημοκρατικού, αλληλέγγυου, αγωνιστικού, σύγχρονου και ανοικτού στις ανάγκες της νέας γενιάς και της τοπικής κοινωνίας. Η «Ηλίου Πόλις ? Ανθρώπινη Πόλη» προτείνει ένα αξιόπιστο εναλλακτικό μοντέλο τοπικής διακυβέρνησης και κοινωνικής ανάπτυξης στο Δήμο μας και πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να υλοποιηθεί. Η  «Ηλίου Πόλις ? Ανθρώπινη Πόλη» θα δώσει τη μάχη για μια αυτοδιοίκηση που θα βάλει το νέο στην θέση του παλιού, το δημοκρατικό στη θέση του αυταρχικού, το ριζοσπαστικό στη θέση του γραφειοκρατικού, το άφθαρτο στη θέση του φθαρμένου, το έντιμο στη θέση του δήθεν «νόμιμου» που τόσο  έχει κοστίσει στο κύρος της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η «Ηλίου Πόλις ? Ανθρώπινη Πόλη» συσπειρώνει ένα ευρύτατο κοινωνικό και πολιτικό κόσμο με καθαρές θέσεις και στοχεύσεις. Ανεξάρτητα από συμφέροντα μεγάλα ή μικρά, από σκοπιμότητες, από ιδιοτέλειες, από παραγοντισμούς. Η  «Ηλίου Πόλις ? Ανθρώπινη Πόλη» τέλος εν όψει την εκλογών απευθύνει πρόσκληση για συζήτηση σε συμμετοχική και ενωτική δράση σε κάθε πολίτη και συλλογικότητα που θεωρεί τις θέσεις μας ως βάση διαλόγου. Ιδιαίτερα καλεί όλους τους νέους και νέες που βαρέθηκαν να ακούν για χαμένες ευκαιρίες που εγκαταλείπουν τον τόπο τους για να βρουν ελπίδα, που βλέπουν ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της «Δανιμαρκίας», να μπουν μπροστά σ? αυτή την προσπάθεια, επιλέγοντας οι ίδιοι τον τρόπο συμμετοχής τους.
Ο εναλλακτικός δρόμος που προτείνουμε, δεν περιμένουμε να δημιουργηθεί στο μέλλον από κάποιο Σωτήρα. Είναι άμεσα εφικτός. Είναι ο δικός μας δρόμος, υπόθεση όλων μας να τον δημιουργήσουμε και να τον περπατήσουμε. Είναι ένας δρόμος αναμφίβολα δύσκολος, όχι όμως αδιάβατος. Μπορούμε να τον διασχίσουμε με επιτυχία, χωρίς να χάσουμε την ψυχή μας, χωρίς να αποστούμε   τις αξίες και την ιστορία μας, με συλλογικότητα και ήθος. Πάνω απ? όλα να τον διασχίσουμε με θάρρος και εμπιστοσύνη στον κόσμο με την πεποίθηση ότι μπορούμε να νικήσουμε, με το δικό μας πρόγραμμα, τις δικές μας θέσεις και τη δική μας ηθική.
Γνωρίζοντας ότι το μέλλον ανήκει σ? αυτούς που το προετοιμάζουν, είμαστε βέβαιοι ότι το αύριο είναι δικό μας.
Οι βασικοί άξονες και προτάγματα για τα οποία παλεύουμε, αγωνιζόμαστε και θέλουμε να κάνουμε πράξη είναι: 
 Ποιότητα ζωής στην πόλη και όχι έργα βιτρίνας. 
Κατοχύρωση των δικαιωμάτων των κατοίκων της πόλης στην υγεία, την τροφή, το ρεύμα, το νερό, την κατοικία, το δημόσιο χώρο, τον πολιτισμό.
Δημοτική κοινωνική πολιτική, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση με αλληλεγγύη, με άμεση ενίσχυση των κοινωνικών δομών του Δήμου, ώστε κανένας συμπολίτης μας να μη νοιώσει μόνος του στην κρίση.
 Δημοτική Αρχή που θα στηρίζει και θα ενισχύει τις δημιουργικές δυνάμεις της πόλης,  θα βαδίζει σε κατεύθυνση ενίσχυσης της υγιούς οικονομικής δραστηριότητας της Ηλιούπολης και θα στηρίζει τους άνεργους, τους νέους και όλους όσους δοκιμάζονται σήμερα από το καθεστώς των μνημονίων.
 Δημοτική Αρχή που αναζητά τον έλεγχο και θα οργανώνει τη συμμετοχή για μια Ηλιούπολη της δημοκρατίας.
Και κάτι τελευταίο για να κάνουμε πράξη το χρέος μας για τη νίκη. Υπάρχουν οι φίλοι που φοβούνται να μην λερωθούν πολιτικά και εγκλωβίζονται στην αυταρέσκεια της ακινησίας και της ιδεολογικής καθαρότητας. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που ανακατεύονται με τα πίτουρα και «προφανώς» τους τρώνε οι κότες. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο σίγουρα λανθασμένες αντιλήψεις, υπάρχει και ο τρίτος δρόμος. Ιδού λαμπρό πεδίο για την «Ηλίου πόλις ? Ανθρώπινη Πόλη» να παίξει τον ρόλο που χρειάζεται αυτή τη στιγμή, ώστε η πόλη μας να αλλάξει πορεία.