Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι στην άκρη του υπάρχει φως, εμείς συνεχίζουμε σε μια κατηφορική πορεία προς τα έγκατα.
Φως μόνο στα όνειρα και τις υποσχέσεις αναξιόπιστων και καθημερινά εκτεθειμένων στο ψέμα την αμετροέπεια την αναλγησία ταγών του συστήματος.
Ενός συστήματος που
καθημερινά λειτουργεί με εκδικητική μανία πάνω στις ζωές μας.
Μας πνίγουν με το νέφος, ντύνουν με πουλόβερ δέντρα, την ίδια ώρα που δίπλα σε αυτά άνθρωποι κρυώνουν και πεθαίνουν σε χαλάσματα παγωμένοι.
Στερούν το φαγητό αλλά διοργανώνουν γεύματα αγάπης μπροστά σε κάμερες.
Κατάσχουν σπίτια, αλλά υπόσχονται "υπνωτήρια".
Κατάσχουν μισθούς αλλά ανακοινώνουν ότι έρχεται η ανάπτυξη.
Εισπράττουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σαν μισθούς, αλλά - χωρίς να ντρέπονται - μιλάνε για την "μάνα τους που .. δεν έχει".
Χαρίζουν την περιουσία του Ελληνικού λαού σε φίλους και χορηγούς και κατηγορούν τους νοικοκυραίους γιατί "αυτοί τα φάγανε".
Ζούνε μέσα στην χλιδή με κρατικό χρήμα και ευαγγελίζονται το .. "ιδιωτικό κράτος".
Ζητάνε συναίνεση.. και οι λέξεις που βγαίνουν από το στόμα τους έχουν περίσσευμα μίσους και χυδαιότητας.
Χωρίζουν τον λαό ενώ μιλάνε για "εθνική προσπάθεια.
Η Αριστερά κινείται και οφείλει να κινείται στον αντίποδα.
Τα πράγματα αλλάζουν, αυτοί το ξέρουν και αυτό τους κάνει καθημερινά όλο και πιο επικίνδυνους.
Η συμμετοχή όλων μας δεν είναι πλέον υποχρέωση.
Είναι προαπαιτούμενο επιβίωσης.
Γ.Δ.Π.
από: http://kinisienergoipolites.blogspot.gr/
