H aftodioikisi.gr  έλαβε και δημοσιεύει το κείμενο της Πρωτοβουλίας συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων (ΠΡΩΣΥΝΑΤ) αναφορικά με τη στάση του δημάρχου Ηλιούπολης Βασίλη Βαλασόπουλου, πρώην διευθυντή του πολιτικού γραφείου του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, που ως μέλος της προηγούμενης Διοίκησης του ΕΔΣΝΑ έκανε ότι μπορούσε για να υλοποιηθούν οι ΣΔΙΤ για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική. 

Το πλήρες κείμενο του άρθρου είναι το εξής: 

Το Φλεβάρη του 2013, μια σειρά από φορείς της Ηλιούπολης, σε συνεργασία και με την υποστήριξη της ΠΡΩΣΥΝΑΤ, προκάλεσαν συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης, στο οποίο παρουσίασαν ολοκληρωμένη πρόταση για ένα τοπικό σχέδιο διαχείρισης των απορριμμάτων, με τη λογική της αποκέντρωσης και πυρήνα την προδιαλογή και ανάκτηση των υλικών. Σε αντιδιαστολή με τη λογική της συγκεντρωτικής διαχείρισης σύμμεικτων απορριμμάτων και τα έργα ΣΔΙΤ, που είχε δρομολογήσει η προηγούμενη περιφερειακή αρχή του κ. Σγουρού. Η πρόταση συνάντησε ευρεία υποστήριξη και στο δημοτικό συμβούλιο, ενώ απέσπασε θετικά σχόλια από όλες τις πλευρές. Ουσιαστική παραφωνία ήταν ο τότε και νυν δήμαρχος κ. Βαλασόπουλος, ο οποίος υποστήριξε σθεναρά τα έργα ΣΔΙΤ -άρα, και το μοντέλο της συγκεντρωτικής διαχείρισης. Και ο οποίος, για το λόγο αυτό, απέτρεψε τη λήψη απόφασης, παραπέμποντάς την σε ένα νέο, έκτακτο δημοτικό συμβούλιο.

Πέρασαν δύο χρόνια από τότε, το έκτακτο δημοτικό συμβούλιο δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και η πρόταση των φορέων και της ΠΡΩΣΥΝΑΤ «καταχωνιάστηκε» στα συρτάρια. Την Πέμπτη 5/3/2015 το θέμα ξανάρθε στο δημοτικό συμβούλιο. Αυτήν τη φορά με πρωτοβουλία της παράταξης της αξιωματικής αντιπολίτευσης -φυσικά, όχι της δημοτικής αρχής-, που προέβαλε την ανάγκη κατάρτισης τοπικού σχεδίου διαχείρισης, σύμφωνα και με τη σχετική πρόσκληση της νέας περιφερειακής αρχής. Έχει σημασία να παρακολουθήσει κανείς την υποκριτική και παρελκυστική τακτική της δημοτικής αρχής, όπως αυτή εκφράστηκε από τον κ. Βαλασόπουλο.

Στην αρχή, προσπάθησε να αποτρέψει μια εκτεταμένη συζήτηση, ισχυριζόμενος ότι υπάρχει ευρεία συμφωνία στα τοπικά σχέδια διαχείρισης, αλλά και στην πρόταση των φορέων (αν μη τι άλλο, έχει ισχυρή μνήμη!). Συστήνοντας να ληφθεί μια αόριστη απόφαση για ανάθεση της εκπόνησης ενός τοπικού σχεδίου, αφού παραληφθεί ο οδηγός που έχει υποσχεθεί η περιφέρεια και σε συνδυασμό με τη διασφάλιση της χρηματοδότησής του. Η απόπειρα αυτή απέτυχε, αφού αντέδρασαν παρατάξεις της αντιπολίτευσης και η ΠΡΩΣΥΝΑΤ, ζητώντας ουσιαστική συζήτηση για το περιεχόμενο και την κατεύθυνση του τοπικού σχεδίου, για τον τρόπο και το χρονοδιάγραμμα της εκπόνησής του και για τη σχέση του με τον υπό αναθεώρηση περιφερειακό σχεδιασμό. Στο μεταξύ, το δημοτικό συμβούλιο είχε αρχίσει να εκφυλίζεται, αφού τα μισά, περίπου, μέλη του είχαν αποχωρήσει, δίνοντας σαφές δείγμα του ενδιαφέροντός τους για το θέμα.

Περισσότερη σημασία, όμως, από τις κινήσεις τακτικής, που στοχεύουν στην ανεξέλεγκτη και αδιαφανή διαχείριση του θέματος, έχει η ουσία της θέσης του κ. Βαλασόπουλου στην παρούσα συγκυρία, όπως αυτή εκφράστηκε από τον ίδιο και τον τεχνικό του σύμβουλο:

• Άφησε ασχολίαστη την ακύρωση των διαγωνισμών ΣΔΙΤ, για τα τέσσερα φαραωνικά εργοστάσια επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων, ενώ στο προηγούμενο θέμα της ημερήσιας διάταξης είχε αναπέμψει νέο ύμνο στις ΣΔΙΤ. Προφανώς, δεν άλλαξε η αντίληψή του μέσα σε μία ώρα.

• Θεώρησε αυτονόητη την ύπαρξη των τοπικών σχεδίων διαχείρισης (αυτών, δηλαδή, που κρατάει στο συρτάρι του τα τελευταία δύο χρόνια, τουλάχιστον). Κουβέντα δεν είπε, όμως, για το περιεχόμενό τους, ούτε για το περιεχόμενο του νέου περιφερειακού σχεδιασμού.

• Μίλησε με θερμά λόγια για την αποκέντρωση, για την ανακύκλωση και για την κομποστοποίηση. Ξέχασε να πει, όμως, ότι το 94% των απορριμμάτων του δήμου οδηγούνται για ταφή στη Φυλή, ότι η ανακύκλωση συσκευασιών είναι στο 1,5% και ότι την κομποστοποίηση (2,2%) των «πράσινων» του δήμου την έχει αναθέσει σε εργολάβο.

• Ξεκαθάρισε -στους απονήρευτους- ότι, όσο καλή και να είναι η ανακύκλωση, χρειάζεται και η ενεργειακή αξιοποίηση (διάβαζε: καύση), κάτι που κάνουν όλες οι προηγμένες χώρες του κόσμου.

• Ενημέρωσε ότι αυτήν την αντίληψη την επιβεβαίωσε με αυτά που άκουσε και στο πρόσφατο συνέδριο της περιφέρειας. Το οποίο παρακολούθησε, μαζί με τον τεχνικό του σύμβουλο, με προσήλωση (σε αντίθεση, λέμε εμείς, με κάποιους άλλους που το «σνομπάρισαν»).

Οι Ηλιουπολίτες θα μιλήσουν, το πιθανότερο, για την οβιδιακή και χαμαιλεόντεια μεταμόρφωση του κ. Βαλασόπουλου, που τη χρησιμοποιεί συχνά-πυκνά, όταν αισθάνεται ότι κινδυνεύει να χάσει τον έλεγχο των εξελίξεων ή όταν βρίσκεται «με την πλάτη στον τοίχο». Η αλήθεια είναι ότι, μαζί με αυτό, έχουμε να κάνουμε με μια γενικότερη στάση σημαντικής μερίδας αυτοδιοικητικών παραγόντων. Αυτών που συνδέθηκαν στενά και υπηρέτησαν συνειδητά το πρόσφατο μνημονιακό καθεστώς και που στο νέο πολιτικό περιβάλλον, χωρίς τους παραδοσιακούς τους πολιτικούς πάτρωνες, αναζητούν νέες ισορροπίες και νέες πολιτικές συμμαχίες. Χωρίς, ας το προσέξουμε αυτό, να έχουν εγκαταλείψει, στο ελάχιστο, τις συντηρητικές αντιλήψεις και πρακτικές τους.

Ειδικότερα στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων, αυτό φαίνεται πεντακάθαρα. Δεν ενδιαφέρονται και δε λένε κουβέντα για την αναθεώρηση του περιφερειακού σχεδιασμού, που θα πρέπει να σηματοδοτήσει τη ριζική αλλαγή της φιλοσοφίας του μοντέλου διαχείρισης: από το συγκεντρωτισμό, την καύση και την ιδιωτικοποίηση, στην αποκέντρωση με δημόσιο χαρακτήρα, στην προδιαλογή και στην ανάκτηση χρήσιμων υλικών. «Παίζουν» καθυστέρηση με την εκπόνηση των τοπικών σχεδίων, με αστείες δικαιολογίες και, όπου το κάνουν, προτείνουν επιδερμικές αλλαγές, υπονομεύοντάς τα στην πράξη. Συντηρούν την απαράδεκτη κατάσταση με τα λεγόμενα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης, ιδιαίτερα αυτό του μπλε κάδου. Βάζουν «από την πίσω» πόρτα την καύση και τους εργολάβους, μερικές φορές και με το μανδύα της τοπικής διαχείρισης (π.χ. Πειραιάς). Συνεχίζουν να σπαταλούν απίστευτα ποσά, από τα ανταποδοτικά τέλη των δημοτών, για να συμπιέζουν και να μεταφέρουν δεκάδες χιλιόμετρα μακριά σύμμεικτα σκουπίδια. Παίζοντας, επί δεκαετίες, «παιχνίδια» ζωής και θανάτου, στις πλάτες των πολιτών της Φυλής και όλης της Δυτικής Αττικής.

Στο σημείο αυτό είναι κρίσιμο να σημειωθούν οι μεγάλες ευθύνες που έχει επωμισθεί, με επιλογή της, η νέα περιφερειακή διοίκηση της Αττικής, μιλώντας για ένα νέο μοντέλο διαχείρισης, μακριά από τα μεγαλοεργολαβικά συμφέροντα. Ευθύνες που δεν εξαντλούνται στην ακύρωση των διαγωνισμών ΣΔΙΤ και στις οποίες δεν έχει ανταποκριθεί με επάρκεια, μέχρι στιγμής. Υπάρχουν σημαντικές παραλείψεις και καθυστερήσεις, που «στρώνουν» το έδαφος σε συμπεριφορές σαν τις παραπάνω και απαξιώνουν την αντίληψη της αποκεντρωμένης διαχείρισης. Την ίδια ώρα που η αντίληψη αυτή φαίνεται να αποκτά μια σημαντική απήχηση στην κοινωνία, μέσα από την επίμονη δουλειά πολλών χρόνων. Τι εμποδίζει, για παράδειγμα, την περιφέρεια να δώσει στους δήμους ένα χρηστικό οδηγό για την εκπόνηση των τοπικών σχεδίων σε συγκεκριμένη κατεύθυνση και να δημοσιοποιήσει τις βασικές αρχές του νέου περιφερειακού σχεδιασμού; Κάτι που μια κίνηση πολιτών, όπως η ΠΡΩΣΥΝΑΤ, το έχει κάνει εδώ και τρεις μήνες; Πότε, επιτέλους και με ποια διαδικασία θα ξεκινήσει η αναθεώρηση του περιφερειακού σχεδιασμού, η ολοκλήρωση του οποίου αποτελεί προϋπόθεση για να αρχίσει να εκταμιεύεται το μεγαλύτερο μέρος των διαθέσιμων χρηματοδοτήσεων; Γιατί δεν περιγράφεται με ακρίβεια ο περιορισμένος χρόνος ζωής της Φυλής και η αδυναμία παραλαβής και λειτουργίας του ΧΥΤΑ Γραμματικού, ώστε να καταδειχθεί η οριακότητα της κατάστασης και οι τεράστιες ευθύνες που αναλαμβάνουν οι δήμοι που αδιαφορούν για την τοπική διαχείριση των απορριμμάτων τους;

Αφήσαμε για το τέλος την αήθη συμπεριφορά του κ. Βαλασόπουλου, προς τον εκπρόσωπο της ΠΡΩΣΥΝΑΤ, που με το ζόρι κατάφερε να ολοκληρώσει την πρώτη του φράση, λέγοντας: «δεν είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι για το αποτέλεσμα της σημερινής συζήτησης, αν λάβουμε υπόψη την εμπειρία της αντίστοιχης συζήτησης του 2013, την εικόνα που παρουσιάζει το δημοτικό συμβούλιο και την ασάφεια των όσων λέγονται». Ακολούθησε μια βίαιη λεκτική επίθεση και σε προσωπικό επίπεδο από τον κ. Βαλασόπουλο, που σε ρόλο αυτόκλητου υπερασπιστή της τιμής του δημοτικού συμβουλίου απαίτησε από τον πρόεδρό του να αφαιρέσει το λόγο. Με τον τελευταίο να μην έχει κανένα πρόβλημα να υπακούσει πειθήνια.

Δεν πρόκειται να απαριθμήσουμε όλες τις απρέπειες που έγιναν. Ούτε να πούμε ότι εκπλαγήκαμε. Αντίθετα και επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά έχουμε, απέναντι, κυρίως, σε ότι εκπροσωπεί οτιδήποτε κινηματικό και πολιτικά αντιπαραθετικό και εξηγήσιμη, όταν προέρχεται από πρόσωπα που έχουν διαμορφώσει αντιλήψεις, προσωπικότητα και ήθος στους διαδρόμους μιας ανυπόληπτης και απαξιωμένης πολιτικής και κομματικής καμαρίλας. Αυτό που, κυρίως, θέλουμε να υπογραμμίσουμε είναι ότι φαινόμενα και συμπεριφορές αυτού του τύπου πρέπει να αντιμετωπίζουν τη χωρίς όρους καταδίκη, τη στιγμή που εκδηλώνονται και με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Κάτι που στην προκειμένη περίπτωση δεν υπήρξε, από τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου και τις παρατάξεις, που επέλεξαν να μείνουν μέχρι το τέλος της συνεδρίασης. Αν αυτό οφείλεται στη συχνότητα παρόμοιων περιστατικών, που οδηγεί να αντιμετωπίζονται σαν η «ατραξιόν» και σαν το «αλατοπίπερο» των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου, μάλλον πρόκειται για μια λαθεμένη προσέγγιση που θα πρέπει να αναθεωρηθεί.

Και, βεβαίως, θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα και ως προς τις πολιτικές και ως προς τις συμπεριφορές, αν σε αυτά τα ζητήματα ήταν μαζική και ενεργητική η συμμετοχή των πολιτών. Αλλά αυτή είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία, που έχει να κάνει με τις δικές μας ευθύνες και όχι των άλλων.

αναδημοσίευση από: http://www.aftodioikisi.gr/