ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ
για την οικονομική ενίσχυση της συλλογικής κουζίνας και του ξυλουργείου
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013, 9:00μμ,
στην κατειλημμένη καφετέρια στο πάρκο Ασυρμάτου
Από τα τέλη Μαϊου διαμορφώνουμε το χώρο της εγκαταλελειμμένης καφετέριας στο πάρκο Ασυρμάτου για να λειτουργήσουμε συλλογική κουζίνα και ξυλουργείο. Με την ανιδιοτελή βοήθεια πολλών φίλων και γειτόνων έχουμε προχωρήσει αρκετά στις εργασίες, ώστε να μπορούμε από την επόμενη εβδομάδα να λειτουργήσουμε την κουζίνα.
Για αυτό το σκοπό, και με σε συνεργασία με τις άλλες 2 αυτοδιαχειριζόμενες κοινωνικές συλλογικότητες του πάρκου (την Ανοικτή συνέλευση για τη διεκδίκηση του Ασυρμάτου και το Αυτοδιαχειριζόμενο Ωδείο) διοργανώνουμε ρεμπέτικη βραδιά οικονομικής ενίσχυσης της συλλογικής κουζίνας και του ξυλουργείου.
Συλλογική κουζίνα: Από κοινού και όσο το δυνατόν περισσότεροι αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της τροφής, αναλαμβάνοντας ο καθένας/καθεμιά μας το μερτικό στις ευθύνες.
Η κουζίνα θα είναι κομμάτι της συνέλευσής μας και ανοικτή σε κάθε γείτονα που σέβεται τις αρχές πάνω στις οποίες λειτουργεί. Θα γίνει προσπάθεια για καθημερινή λειτουργία της.
Ξυλουργείο: Δημιουργία ενός ξυλουργικού εργαστηρίου που θα επιτρέπει όσο το δυνατόν περισσότερες ξυλουργικές εργασίες. Η υποδομή θα ανήκει στη συνέλευση συλλογικά και θα δίνεται ελεύθερα σε όσους επιθυμούν να στηρίξουν ανάλογες προσπάθειες τόσο στην περιοχή μας όσο και από άλλες γειτονιές. Και επειδή τα εργαλεία απαιτούν μία σχετική τεχνογνωσία στη χρήση τους, θα κανονίζουμε συγκεκριμένες ημέρες και ώρες που ξυλουργοί-μέλη της συνέλευσης θα είναι διαθέσιμοι για σχετικές εργασίες. Το μόνο που θα χρεώνεται, θα είναι οι πρώτες ύλες, εφόσον αυτό είναι αναγκαίο.
Και οι 2 δομές απευθύνονται σε όλες τις κοινότητες αγώνα των ?από τα κάτω?. Θεωρούμε ότι εμπλουτίζουν το δίκτυο υποδομών αλληλεγγύης που στήνονται σε πολλές γειτονιές, όπως τα μαθήματα που πραγματοποιεί η Ανοικτή Συνέλευση Κατοίκων σε σχολεία της περιοχής, το κοινωνικό φαρμακείο, ο προμηθευτικός συνεταιρισμός της ΑΣΚ, το αυτοδιαχειριζόμενο ωδείο και τα εργαστήρια του Ασύρματου, ο κοινωνικός χώρος για την υγεία στα Πετράλωνα, οι συλλογικές κουζίνες, κοκ.
Ξεκινήσαμε να στεγάζουμε αυτές τις δομές στο χώρο της καφετέριας του πάρκου του Ασυρμάτου. Θεωρούμε ότι με αυτόν τον τρόπο θα ενισχύσουμε τη δράση και τις προσπάθειες της ανοικτής συνέλευσης για τη διεκδίκηση του Ασυρμάτου, αλλά και την ίδια τη συνέλευση. Μοιραζόμαστε την αντίληψη του πάρκου ως κάτι ενιαίο, τόσο ως προς το πράσινο όσο και ως προς την αξιοποίηση των κτιριακών εγκαταστάσεων για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών από τους πολίτες - για τους πολίτες. Βλέπουμε άλλωστε σε τι κατάσταση φέρνουν τους δημόσιους χώρους οι επινοικιάσεις τους σε ιδιώτες και τα φεσωμένα επιχειρηματικά σχέδια.
Η Ανοικτή συνέλευση κατοίκων Μπραχαμίου, από την έναρξή της, εδώ και 4μισυ χρόνια, ανέπτυξε το λόγο και τη δράση της πάνω στην αναγκαιότητα της συλλογικότητας, να βρισκόμαστε δηλαδή πρόσωπο με πρόσωπο με τους γείτονές μας σε κοινές ανοικτές διαδικασίες και στην αναγκαιότητα να μην αφήνουμε τις υποθέσεις μας στα χέρια τρίτων αλλά αντιθέτως να τις κρατάμε στα δικά μας.
Μέχρι τώρα το συντριπτικά μεγαλύτερο βάρος είχε δοθεί σε κινήσεις αντίστασης: υπεράσπιση πάρκου Ασυρμάτου, εναντίωση σε χαράτσια της ΔΕΗ, αντίσταση σε αντεργατικά μέτρα, εναντίωση στην καταστολή και σε ρατσισμό, κοκ. Ήταν θέματα που αφορούσαν τον κάθε ένα και κάθε μία από εμάς. Μέσω της συλλογικής λειτουργίας νιώσαμε ότι η δύναμή μας πολλαπλασιάζεται και μπορούμε να έχουμε πρακτικά επιτυχή αποτελέσματα.
Έχουμε φτάσει όμως σε μία ιστορική στιγμή, όπου τα αποτελέσματα όλων αυτών των μέτρων και των μνημονίων βιώνονται από όλους μας και στο μικρόκοσμό μας. Αποτελούν καθημερινή απτή πραγματικότητα. Αποτελεί διαπίστωσή μας ότι η αντίσταση από μόνη της δεν αρκεί. Χρειάζονται δράσεις και δομές μέσω των οποίων θα μπορούμε να οργανώνουμε και να υλοποιούμε καλύτερα την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια. Μαζί με την απεργία, χρειάζεται και οικονομική ενίσχυση των απεργών μέσω ταμείων αλληλεγγύης. Μαζί με τις διαμαρτυρίες ενάντια στα μέτρα, χρειάζεται και έμπρακτη βοήθεια σε όσους από εμάς δεν μπορούν να καλύψουν βασικές ανάγκες σε ρουχισμό και τρόφιμα ή σε όσους πάνε οι εργολάβοι να κόψουν το ρεύμα. Μαζί με την αντίσταση στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και στις απολύσεις, χρειάζεται να ξαναδούμε πώς μπορούμε να συνεχίσουμε να είμαστε χρήσιμοι στην κοινότητά μας. Με λίγα λόγια παράλληλα με την αντίσταση, θέλουμε και μπορούμε να καλύψουμε και τις ανάγκες μας βασισμένοι στις ίδιες αρχές: μέσω συλλογικών, ισότιμων και ελεύθερων διαδικασιών.
Οι αρχές μας είναι:
Προσφορά και αλληλεγγύη: θεωρούμε καθήκον μας, ειδικά στις περιόδους, που ζούμε, να προσφέρουμε ο ένας στον άλλο και για αυτό κτίζουμε τις δομές μας πάνω στην αρχή της ελεύθερης προσφοράς. Δε σημαίνει ότι είμαστε φιλάνθρωποι που έχουν τα προβλήματα τους λυμένα. Αντιθέτως. Αντιστεκόμαστε στο υπάρχον σύστημα που μετράει τα πάντα, ακόμα και την ανθρώπινη αξία και τη φύση, σε χρήματα και που ορίζει το εάν εγώ ή ο γείτονάς μου είμαστε άξιοι με βάση το εάν υπάρχει ζήτηση για κάτι. Αντιπροτείνουμε ένα σύστημα στο οποίο η ικανότητά μας να καλύπτουμε τις ανάγκες μας και να προσφέρουμε στην κοινότητά μας δεν θα βασίζεται σε χρηματιστηριακούς δείκτες και στις νόρμες των αγορών. Μπορούμε να καλύψουμε βασικές ή μη ανάγκες (τροφή, ένδυση, έπιπλα, εκπαίδευση) μέσα από την ελεύθερη προσφορά του καθενός
Κοινοκτημοσύνη: Για όλα αυτά θα χρειαστούμε υποδομές. Θέλουμε αυτές να είναι εσαεί δημόσιο κτήμα. Να ανήκουν για πάντα σε όλους, και άρα σε κανέναν. Επιλέγουμε να τις αναπτύξουμε μέσα στα πλαίσια της κοινότητας μας και να τις διαχειριζόμαστε με τον ίδιο ισότιμο συλλογικό τρόπο που επιλέγουμε και για τις άλλες δράσεις μας.
Αίσθηση της κοινότητας και συλλογική διαχείριση: φυσικά για να πετύχουν όλα αυτά θα πρέπει συνεχώς να ενισχύουμε αυτό καθ' εαυτό το αίσθημα της κοινότητας. Θα πρέπει να έχουμε συνεχώς στο νου μας ότι μπορεί να είμαστε ?καταναλωτές? σε ένα αγαθό ή μία υπηρεσία, αλλά μπορούμε να είμαστε ?παραγωγοί? σε κάτι άλλο. Ότι η ανάθεση δεν χωράει σε τέτοια εγχειρήματα. Αυτή η συλλογική λειτουργία είναι η αντιπρότασή μας στην κυρίαρχη λογική της αυτονόμησης και κυριαρχίας της οικονομίας στα υπόλοιπα πεδία της δημόσιας ζωής.
Σε αυτά τα πλαίσια, έχουμε ήδη ξεκινήσει τη λειτουργία μίας σειράς από δομές. Τώρα ξεκινάμε ακόμα δύο.
Οραματιζόμαστε μια κοινότητα αγώνα που να αποτελεί ένα συνεχές πείραμα για το πώς μπορούμε να δούμε την πολιτική και την ενασχόληση με τα κοινά υπό άλλο πρίσμα. Πώς μπορούμε ισότιμα και ελεύθερα να αναλάβουμε δράση και να εκφράσουμε λόγο τόσο για δημοτικά τοπικά θέματα, όσο και για τα γενικά ?μεγάλα? ζητήματα.
Απέναντι στο καθεστώς που χρησιμοποιεί την εξαθλίωση και το φόβο για να πετύχει τη δουλοποίηση μας αντιτάσσουμε τη δημιουργικότητα, την αξιοπρέπεια, την πρωτοβουλία της άμεσης εμπλοκής στα κοινά, αξιοποιώντας τις ικανότητες και τις δεξιότητες μας, από τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητες του για τον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του. Για το σεβασμό και την ανάδειξη του διαφορετικού, για την ισότητα και τη δικαιοσύνη.
