Αυξανόμαστε & πληθυνόμαστε

Έχω καιρό να γράψω στο ημερολόγιο, αλλά κάθε μέρα διαβάζω τις ιστορίες των "συναδέλφων".

Απ΄ ότι βλέπω, αυξανόμαστε και πληθυνόμαστε. Προσωπικά πλέον το έχω πάρει απόφαση ότι δεν θα βρω δουλειά ποτέ ξανά, τουλάχιστον μια φυσιολογική δουλειά, και προσπαθώ να αντιμετωπίζω την όλη φάση με γέλιο. Γελάω όσο περισσότερο μπορώ και παίρνω τα πάντα στην πλάκα πλέον. Κυρίως τις όποιες συνεντεύξεις μου τυχαίνουν.

Τις προάλλες πήγα για 5η φορά σε δικηγορικό γραφείο απ' αυτά τα κοράκια που τρομοκρατούν τον κόσμο για εισπράξεις. Στην αρχή μου είπαν για άλλη θέση, μετα για τηλέφωνα, μετά αντι για 8ωρο -όπως μου είπαν στην αρχή- για 10ωρο καθημερινό, συν όλα τα Σαββατα και όλ' αυτα με τον βασικό μισθό. Να πω εδώ ότι έχω προϋπηρεσία 6 χρόνια ως executive assistant με πτυχίο, 2 ξένες γλώσσες, υπολογιστές, και προσπαθώ να τελειώσω ενα μεταπτυχιακό.

Μιλάμε για τελείως ανοργάνωτη εταιρεία. Ούτε ξέρανε ποιος κάνει τι ούτε τίποτα. Εγω το μονο που δεν πρόκειται να κάνω είναι να δουλέψω στα τηλέφωνα, και ειδικά σε εισπρακτική, γι' αυτό και δεν ασχολήθηκα περαιτέρω.

Εχουν όμως πολύ πλάκα οι εργοδότες. Κοράκια και εκμεταλλευτές οι περισσότεροι. Ευχαριστώ τον Θεό που δεν έχω υποχρεώσεις οικογενειακές και μπορώ και τα βγάζω πέρα ακόμα. Όσο αντέξω, βέβαια. Ακόμα 30 είμαι. Ελπίζω μέχρι τα 40 να έχω βρει κάτι. Πλέον η λύση του εξωτερικού φαντάζει πιο κοντά απο ποτέ. Ή η επιστροφή στο τόπο καταγωγής μου. όχι ότι έχω κάτι να κάνω εκεί, αφού ούτε χωράφια έχω ούτε μαγαζί ούτε τίποτα. Αλλά θα έχω την ησυχία μου και την ηρεμία μου.

Την ελπίδα μου πάντως δεν τη χάνω, όχι μόνο για μένα αλλά και για την Ελλάδα γενικά και για όλους τους "συναδέλφους" μου. Όποιος "συνάδελφος" χρειάζεται κάποιον να μιλήσει, να ξεσπάσει, να πει 2 κουβέντες τελοσπάντων, δίνω το mail μου για περαιτέρω επικοινωνία [email protected].

Να 'στε όλοι καλά αδέρφια και κουράγιο!
panos

imerologioanergou.gr