+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ? ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τ? ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
?δελφο? συλλειτουργο? κα? τ?κνα ?ν Κυρί? ?γαπητ?,
Χριστ?ς ?ν?στη!
?λοι ο? ?ρθόδοξοι πιστο? ?ορτ?ζομεν κα? ?φ?τος χαρμοσύνως τ?ν ?ν?στασιν το? Κυρ?ου ?μ?ν ?ησο? Χριστο? κα? ψ?λλομεν: «Θαν?του ?ορτ?ζομεν ν?κρωσιν, ?δου τ?ν καθα?ρεσιν, ?λλης βιοτ?ς τ?ς α?ωνίου ?παρχ?ν· κα? σκιρτ?ντες ?μνο?μεν τ?ν Α?τιον» (τροπάριον το? Κανόνος τ?ς ?ναστάσεως).
Κα? ?ν? ?με?ς χαρμοσύνως ?ορτ?ζομεν τ?ν ?ν?στασιν το? Κυρίου, ?ς πραγματικότητα ζω?ς κα? ?λπίδος, π?ριξ ?μ?ν, ?ν τ? κόσμ?, ?κο?ομεν τ?ς κραυγ?ς κα? τ?ς ?πειλ?ς το? θαν?του, τ?ς ?πο?ας ?κτοξε?ουν ?κ πολλ?ν σημε?ων τ?ς γ?ς ?κε?νοι ο? ?πο?οι πιστε?ουν ?τι δ?νανται ν? λ?σουν τ?ς διαφορ?ς τ?ν ?νθρ?πων δι? τ?ς θανατ?σεως τ?ν ?ντιπ?λων, γεγον?ς τ? ?πο?ον κα? ?ποτελε? τ?ν μεγαλυτέραν ?πόδειξιν τ?ς ?δυναμίας των.
Δι?τι, δι? τ?ς προκλήσεως το? θαν?του το? συνανθρώπου, δι? τ?ς ?κδικητικότητος κατ? το? ?τέρου, το? διαφορετικο?, δ?ν βελτι?νεται ? κ?σμος, ο?τε ?πιλ?ονται τ? προβλ?ματα τ?ν ?νθρ?πων. Ε?ναι, ?λλωστε, ?π? πάντων παραδεκτ?ν κα? ?ναγνωριζόμενον, ?διαιτέρως δ? ?π? τ?ν σκεπτομένων ?νθρώπων πάσης ?ποχ?ς, ?τι τ? κακ?ν νικ?ται δι? το? ?γαθο? κα? ο?δέποτε δι? το? κακο?.
Τ? προβλ?ματα ?πιλ?ονται ?ληθ?ς δι? τ?ς ?ναγνωρ?σεως κα? τ?ς τιμ?ς τ?ς ?ξίας το? προσώπου κα? δι? το? σεβασμο? τ?ν δικαιωμ?των του. Κα? ?ντιστρόφως, τ? παντ?ς ε?δους προβλήματα δημιουργο?νται κα? ?ξ?νονται ?κ τ?ς περιφρονήσεως το? ?νθρωπίνου προσώπου κα? τ?ς καταπατ?σεως τ?ν δικαίων α?το?, ?διαιτέρως το? ?δυνάτου, ? ?πο?ος πρέπει ν? δύναται ν? α?σθάνεται ?σφαλ?ς κα? ? ?σχυρ?ς ν? ε?ναι δίκαιος δι? ν? ?πάρξ? ε?ρήνη.
?λλ? ? Χριστ?ς ?ν?στη ?κ τ?ν νεκρ?ν κα? ?π?δειξε κα? μ? α?τ?ν τ?ν τρόπον τ?ν ?δυναμ?αν το? θαν?του ν? ?πικρατ?σ? κα? ν? ?πιφ?ρ? σταθερ?ν μεταβολ?ν ε?ς τ?ν κ?σμον. Α? δημιουργο?μεναι δι? το? θαν?του καταστ?σεις ε?ναι ?ναστρ?ψιμοι, διότι, παρ? τ? φαινόμενα, ε?ναι προσωριναί, δ?ν ?χουν ρίζαν κα? ?κμάδα, ?ν? ?οράτως παρ?ν ε?ναι ? πάντοτε νικήσας τ?ν θάνατον Χριστός.
?με?ς, ο? ?χοντες τ?ν ?λπίδα μας ε?ς Α?τόν, πιστε?ομεν ?τι τ? δικα?ωμα τ?ς ζω?ς ?ν?κει ε?ς ?λους το?ς ?νθρ?πους. ? Ζω? κα? ? ?ν?στασις προσφ?ρονται ?π? το? πατ?σαντος τ?ν θ?νατον κα? τ?ν ?σχύν α?το? ?π? τ?ν ?νθρώπων, ?ησο? Χριστο? κα? ε?ς Α?τ?ν μ?νον κα? ε?ς τ?ν διδασκαλ?αν Του ? ?νθρωπος πρ?πει ν? ?λπ?ζ?.
? πίστις ε?ς τ?ν Χριστ?ν ?δηγε? ε?ς τ?ν ?νάστασιν, ε?ς τ?ν ?νάστασιν πάντων ?μ?ν, ? πίστις κα? ? ?φαρμογ? τ?ς διδασκαλίας Του ε?ς τ?ν ζωήν μας ?δηγο?ν ε?ς τ?ν σωτηρίαν πάντων ?μ?ν, ?λλ? κα? ε?ς τ?ν ?ντιμετώπισιν τ?ν προβλημάτων μας ?ν τ? κόσμ?.
?δελφο? κα? τέκνα,
Τ? μήνυμα τ?ς ?ναστάσεως, ? ?πέρβασις α?τη τ?ς ?νθρωπίνης ?δυναμίας, ε?ναι τ? κήρυγμα τ?ς ζω?ς ?ναντι τ?ς φθορ?ς το? κόσμου κα? τ?ς περιπετείας τ?ν ?νθρωπίνων, κα? ε?ς α?τ? προσκαλο?μεν ?π? το? Ο?κουμενικο? Πατριαρχείου, ?με?ς ? ?λέ? Θεο? Προκαθήμενος τ?ς ?ν ?ληθεί? ?ρθοδόξου ?γάπης, πάντα ?νθρωπον ε?ς γν?σιν κα? βίωσιν, φρονο?ντες ?τι μόνον δι? α?το? θ? ?πανευρεθ? ? «κλαπε?σα» ?π? τ?ς ?νθρωπίνης συγχύσεως «?λπ?ς ?μ?ν» κα? το? κόσμου παντός.
Ε?θε τ? φ?ς τ?ς ?ναστ?σεως ν? φωτίζ? τ?ς καρδίας ?λων δι? ν? χα?ρωνται ?μο? μετ? τ?ν συνανθρ?πων των ?ν ?γάπ?, ε?ρήν? κα? ?μονοί? ?ν τ? Υ?? κα? Λόγ? το? Θεο?, ? ?πο?ος ε?ναι τ? Φ?ς το? κόσμου, ? ?λήθεια κα? ? Ζωή.
Α?τ? μόν?, τ? ?ναστάντι ?κ νεκρ?ν Κυρί? τ?ς δόξης, τ? «ζω?ς κυριεύοντι κα? θανάτου δεσπόζοντι», τ? ζ?ντι ε?ς το?ς α??νας κα? το?ς «?ν το?ς μνήμασι ζω?ν χαριζομέν?», ? δόξα κα? ? τιμ? κα? ? ε?χαριστία. ?μήν.
Φανάριον, ?γιον Πάσχα ,βιε΄
? ? Κωνσταντινουπόλεως
διάπυρος πρ?ς Χριστ?ν ?ναστάντα
ε?χέτης πάντων ?μ?ν
