Δυσάρεστη έκπληξη η απόφαση της διοίκησης Κωνσταντάτου να καταργήσει την αίθουσα χορού στο ισόγειο του Δημοτικού Ωδείου επί της οδού Κύπρου και να τη μετατρέψει σε αίθουσα συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου.
Υπήρχαν και άλλες λύσεις που θα μπορούσαν να εξεταστούν ώστε να αποφευχθεί η καταστροφή της ειδικά διαμορφωμένης για χορό αίθουσας (με ειδικό ξύλινο πάτωμα και καθρέπτες) η οποία αδιάλειπτα από το 2009 μέχρι και σήμερα φιλοξενεί τα Τμήματα Σύγχρονου Χορού, και εκθέσεις εικαστικών, κεντήματος μηχανής και άλλες πολιτιστικές δράσεις.
Στον ίδιο χώρο υπάρχει και το πλούσιο βεστιάριο του δήμου που εξυπηρετεί τα σχολεία και τα τμήματα του δήμου με ρούχα για διάφορες εκδηλώσεις αλλά και για το Καρναβάλι.
Η κατάργηση της αίθουσας προκαλεί συναισθηματική ένταση καθώς η ιστορία της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το Ωδείο στα σχέδια του οποίου προβλέφθηκε ? από την εποχή του αείμνηστου Γιώργου Μιχαλακέα - γιατί η μουσική ολοκληρώνεται όταν γίνεται έμπνευση για κίνηση.
Σίγουρα το δημοτικό συμβούλιο χρειάζεται έναν καλύτερο χώρο για να συνεδριάζει. Κατά πόσο όμως η κατάργηση μιας ειδικά διαμορφωμένης αίθουσας όπως αυτή, με ιστορία και χρηστικότητα, είναι η καλύτερη λύση;
Και πόσο το «βασάνισε» η διοίκηση Κωνσταντάτου πριν οριστικά καταλήξει σε αυτή την απόφαση; Για ποιους λόγους απέρριψε άλλες εναλλακτικές λύσεις όπως η ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα συνεδριάσεων δημοτικού συμβουλίου στο Ελληνικό ή το κτήριο του δήμου στο Ιμέρας;
Η επιλογή να καταστραφεί ένας όμορφος χώρος πολιτισμού που τόσο ανάγκη έχουν οι δημότες μας δεν είναι η σωστότερη και φέρνει το δημοτικό συμβούλιο που είναι όργανο διοίκησης του δήμου με σκοπό την ανάπτυξή του, στην άβολη θέση του αρνητή ενός δημιουργήματος που κάποιοι παλαιότεροι πάσχισαν να φτιάξουν για την ανάταση του πολιτισμού.
Δημοτική Συνεργασία
Ελληνικού-Αργυρούπολης
Ελληνικού-Αργυρούπολης
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΡΤΖΙΔΗΣ
