Οι κληρονόμοι Νάστου, εδώ και δεκαετίες διεκδικούν με αγωγές τους ακίνητα που ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο και βρίσκονται στα διοικητικά όρια των Δήμων Ηλιούπολης, Αργυρούπολης και Αλίμου, συνολικής Έκτασης περίπου 495 στρεμμάτων.
Το μέγιστο μέρος αυτών των δημοσίων κτημάτων, βρίσκεται στην Ηλιούπολη. Μεγάλος αριθμός αυτών, έχει παραχωρηθεί από το Δημόσιο στους ανωτέρω Δήμους, για κοινωφελείς σκοπούς, και έχουν κατασκευαστεί σε πολλά από αυτά, κτήρια Δημόσιας ωφέλειας, όπως σχολεία Κ.ΑΠ.Η., Αθλητικά Κέντρα, ακόμη και Ολυμπιακών προδιαγραφών, παιδικές χαρές, ακόμη δε, στεγάζεται το πρώτο και μοναδικό στην Ελλάδα πλήρες Μουσείο της Εθνικής Αντίστασης. Το Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, το Κτήριο του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών και πολλά άλλα δημόσια κτήρια.
Τα κτήρια αυτά, όπως και πολλοί χώροι αναψυχής, λειτουργούν εδώ και δεκαετίες, εξυπηρετώντας τους κατοίκους της πόλης μας και αναβαθμίζοντας την ποιότητα της ζωής τους.
Αυτό που σήμερα είναι Ηλιούπολη, είναι συνυφασμένο με την ύπαρξη και διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της μεγάλης αυτής ακίνητης περιουσίας.
Τίποτα όμως δεν μας χαρίστηκε. Η επίσημη καταγραφή των ακινήτων αυτών, ως δημοσίων από τον τότε Υπουργό Οικονομικών Δημοσθενόπουλο, έγινε κατορθωτή εξ αιτίας των μεγάλων αγώνων των Δήμων και του λαού και των τριών ανωτέρω πόλεων, με προεξάρχοντα τον αείμνηστο Δήμαρχο και Δικηγόρο Δημήτρη Κιντή, που χάραξε τον δρόμο, αλλά και με τους αγώνες των εν συνεχεία Δημάρχων μέχρι και σήμερα.
Οι αγώνες όλων μας στο πλευρό του Ελληνικού Δημοσίου, γκρέμισαν τον «μύθο» της οικογένειας Νάστου, με αποτέλεσμα σήμερα, στην κοινή συνείδηση, τα ακίνητα αυτά, είναι και αποτελούν περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου προς χρήσην του Λαού και προς χάριν του Δημοσίου συμφέροντος.
Στο ζήτημα αυτό δεν υπάρχει καμία κομματική ή παραταξιακή αντιπαράθεση. ?Ολοι σαν μια γροθιά, υπερασπιζόμαστε την υπόθεση αυτή, και με όλα τα νόμιμα μέσα αντιπαρατασσόμαστε στις προκλητικές και απαράδεκτες διεκδικήσεις.
Ήδη έχουν εκδοθεί μνημιώδεις δικαστικές αποφάσεις, που έχουν αναγνωρίσει ότι οι κληρονόμοι Νάστου δεν στηρίζονται σε νόμιμα δικαιώματα. Ενδεικτικά αναφέρομαι στην υπ΄αριθμ. 4910/1977 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, που αναγράφει στο σκεπτικό της ότι οι δικαιοπάροχοι των κληρονόμων Νάστου, σφετερίστηκαν δημόσια γη, στηριζόμενοι σε ασύγγνωστη (ασυγχώρητη) αμέλεια οργάνων του Δημοσίου.
Επίσης, στην υπ΄αριθμ. 23/1997 απόφαση του μετέπειτα Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, κ. Γεωργίου Σανιδά, που εξαΰλωσε τους ισχυρισμούς των κληρονόμων Νάστου. Τέλος, στην πρόσφατη υπ΄αριθμ. 5309/2011 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που απέρριψε τους ισχυρισμούς τους, ως αβάσιμους και αναληθείς.
Με τις αποφάσεις αυτές αποδείχτηκε ότι οι κληρονόμοι Νάστου, καθώς και οι δικαιοπάροχοί τους, δεν είχαν ποτέ στην κυριότητά τους, έκταση 12.000 στρεμμάτων και πλέον, και ούτε θα μπορούσαν να έχουν, και ότι η ιδιοκτησία τους δεν θα μπορούσε να υπερβαίνει τα 500 στρέμματα.
Αποδείχτηκε δηλαδή περίτρανα ότι : οι μεν δικαιοπάροχοί τους καταπάτησαν δημόσια έκταση που υπερβαίνει τα 11.500 στρέμματα (!) και ότι οι ίδιοι στηρίζουν τα δήθεν δικαιώματά τους, στην καταπάτηση αυτή.
Ήδη οι κληρονόμοι Νάστου, μετά από μηνυτήριες αναφορές που υπέβαλλαν σε βάρος τους οι Δήμοι, είναι κατηγορούμενοι για απάτη σε βαθμό κακουργήματος, ενώπιον Δικαστηρίων και άλλων Αρχών, και κλήθηκαν να δικαστούν από το αρμόδιο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων.
Είμαστε βέβαιοι, γιατί έχουμε εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη, ότι θα λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους και θα αποδειχθεί η πρόθεσή τους να ενσωματώσουν στην περιουσία τους, περιουσία που δεν τους ανήκει και μάλιστα ακίνητη περιουσία που ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο.
Η προκλητικότητα διεκδίκησης Δημοσίων χώρων, ακόμα και Σχολείων, επιτείνει το απαράδεκτο της διεκδίκησης και διατρανώνει την απόφασή μας να αγωνιστούμε μέχρι το τέλος, υπερασπιζόμενοι τον Δημόσιο χαρακτήρα αυτής της γης, για μας, αλλά κυρίως για τις γενιές που έρχονται??.
Ο Δήμαρχος Ηλιούπολης
Βασίλης Βαλασόπουλος
