Η μυκητίαση στα γεννητικά όργανα προκαλείται συνήθως από τον μύκητα κάντιντα (Candida Albicans) και μπορεί να επηρεάσει τόσο τις γυναίκες (όπου εμφανίζεται και συχνότερα), όσο και τους άντρες.

Η καντιντίαση, όπως είναι επίσης γνωστή η πάθηση, είναι μια μυκητιασική λοίμωξη που εκδηλώνεται συχνόντερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, εξαιτίας της ζέστης και της υγρασίας από τον ιδρώτα και τα μπάνια στη θάλασσα, συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη του μύκητα κάντιντα.

Μια συνήθης παρανόηση είναι ότι η μυκητίαση στα γεννητικά όργανα είναι ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο μύκητας πολύ συχνά ζει ήδη στον οργανισμό πολλών ανθρώπων (στο δέρμα ή στο έντερο), αλλά παραμένει αδρανής.

Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο:
- Γενικά οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς
- Οι έγκυες γυναίκες ή εκείνες που παίρνουν αντισυλληπτικά χάπια
- Άτομα με καρκίνο
- Άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα
- Άτομα που ακολουθούν κάποια φαρμακευτική αγωγή με αντιβίωση
- Άτομα με διαβήτη

Συμπτώματα μυκητίασης στα γεννητικά όργανα για τις γυναίκες:
- Πολύ έντονη φαγούρα στην κολπική περιοχή
- Πόνος και ερυθρότητα στην περιοχή του κόλπου
- Κολπικές εκκρίσεις με μια λευκή, πολύ παχύρρευστη ουσία. Επίσης και η εσωτερική επένδυση του κόλπου μπορεί να έχει λευκά υπολείμματα αυτής της ουσίας.
- Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή
- Η επιδερμίδα στην περιοχή είναι πολύ πιο ευαίσθητη και μπορεί να έχει μικρές ραγάδες/σχισίματα

Συμπτώματα μυκητίασης στα γεννητικά όργανα για τους άνδρες:
Γύρω από τη βάλανο (κεφάλι του πέους):
- Κόκκινο δέρμα
- Πρήξιμο
- Ερεθισμός και πόνος
- Φαγούρα
- Δυσοσμία
- Δυσκολία να τραβηχτεί προς τα πίσω το δέρμα/πετσάκι (μερική φίμωση)

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό, στην κλινική εικόνα του ασθενούς και σε συμπληρωματικές εξετάσεις. Η άμεση συλλογή υλικού από τον κόλπο, το αιδοίο ή το πέος και η εξέτασή του κάτω από το μικροσκόπιο, μπορούν να τεκμηριώσουν τη μόλυνση από κάντιτα. Επίσης είναι χρήσιμο να αποστέλλονται δείγματα στο εργαστήριο για καλλιέργειες.

Η θεραπεία στις γυναίκες περιλαμβάνει πλύσιμο με αντισηπτικό σκεύασμα και καλό στέγνωμα. Στη συνέχεια τοποθετούνται κρέμες με δράση κατά των μυκήτων που περιέχουν μικοναζόλη, τερκοναζόλη, τιοκοναζόλη, κλοτριμαζόλη ή άλλα φάρμακα κατά των μυκήτων.

Στους άνδρες χρειάζεται πλύσιμο με αντισηπτικό σαπούνι του άκρου του πέους και καλό στέγνωμα. Στη συνέχεια μπορούν να τοποθετηθούν ανάλογες αντιμυκητιακές κρέμες.

Σε ορισμένες ομάδες ασθενών μπορεί να είναι αναγκαίο να χορηγηθούν αντιμυκητιακά φάρμακα από το στόμα όπως η κετοκοναζόλη, φλουκοναζόλη και η ιτρακοναζόλη.

Σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς ή αυτούς που παίρνουν χημειοθεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητο να λαμβάνουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα προληπτικά αντιμυκητιακά φάρμακα.

Σε γυναίκες που παίρνουν αντισυλληπτικά, κάποτε παρατηρείται επιδείνωση της καντιτίασης. Στις περιπτώσεις αυτές, συνήθως συστήνεται η διακοπή των αντισυλληπτικών για μερικούς μήνες.

http://www.aragma.gr/