Μπροστά στις Εκλογές: Ας μιλήσουμε για πράγματα που μας πληγώνουν!

Αρθρογραφία 07 Μαϊου 2014

 

Η κοινωνία, ο πολιτισμός μας , έφθασε στη κατάκτηση να αντιμετωπίζει τον θάνατο και ιδιαίτερα τον θάνατο ενός παιδιού ως αδιανόητο λυπηρό γεγονός . Ιδιαίτερα ένας θάνατος παιδιού από παραλήψεις ή αμέλειες υπευθύνων οποιουδήποτε βαθμού , πέρα από το φυσικό γεγονός της απώλειας μιας ζωής με τις δραματικές συνέπειες που επέρχονται στο περιβάλλον του θύματος, προκαλεί την ανάγκη εντοπισμού και απόδοσης των ευθυνών όπου υπάρχουν .

 

Μια ακόμα κατάκτηση του πολιτικού πολιτισμού μας είναι η ανάθεση του έργου της απόδοσης των ποινικών ευθυνών στην θεσμοθετημένη Δικαιοσύνη.

 

Δυστυχώς, ο 13χρονος Παναγιώτης ,το τελευταίο παιδί ?θύμα προστέθηκε στην αλυσίδα των παιδιών που χάσανε την ζωή τους από αδυναμίες και παραλείψεις θεσμικών παραγόντων που είναι εντεταλμένοι να προστατεύουν το πολυτιμότερο αγαθό τη ζωή.

 

Το θέμα, δικαιολογημένα, έλαβε τις τεράστιες διαστάσεις που αναλογούν στο γεγονός. Τείνουν όμως να αποκρύψουν την ουσία των πολιτικών ευθυνών που δεν πρέπει να συγχέονται με τις ποινικές ευθύνες που έτσι ή αλλιώς συμφωνήσαμε να ασχολείται η Δικαιοσύνη. Ακόμα και η προσωποποίηση των πολιτικών ευθυνών είναι τακτική που οδηγεί στην απόκρυψη των πολιτικών επιλογών που ευθύνονται και προκαλούν τόσο δυσάρεστες συνέπειες όπως είναι ο θάνατος ενός παιδιού

 

Ιδιαίτερα , η τηλεοπτική αξιοποίηση τέτοιων λυπηρών γεγονότων για αύξηση της τηλεθέασης και η προσπάθεια των ΜΜΕ να αποδίδουν τέτοια γεγονότα σε πρόσωπα με ιδεολογικό συμβολισμό , αποτελεί σκοπούμενη προπαγανδιστική πολιτική που αποσκοπεί στην απόκρυψη των ευθυνών για τις εφαρμοζόμενες πολιτικές και εξυπηρετούν τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω τους. Η δικαιοσύνη θα διερευνήσει με ψυχραιμία το θάνατο του μικρού Παναγιώτη.

 

Δυστυχώς η απόδοση των πολιτικών ευθυνών δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου για να καταλήξει στα αναγκαία συμπεράσματα. Όταν μάλιστα βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο η πολιτική δεν διστάζει να δείξει πόσο σκληρή και αδίστακτη είναι!

 

Ας δούμε τη περίπτωση του αθώου θύματος , του μικρού Παναγιώτη που έχασε τη ζωή του στο Λούνα παρκ στο Δήμο Ελληνικού. Ο μικρός Παναγιώτης ας δώσει την ευκαιρία να είναι το τελευταίο θύμα μιας και ένα προηγούμενο παιδί ο 8χρονος που έχασε την ζωή του μέσα σε αθλητικές εγκαταστάσεις στο Δήμο Ηλιούπολης, δεν ήταν αρκετός να σταματήσει το κακό!!

 

Οι Δήμοι το πλησιέστερο προς τον Πολίτη επίπεδο της Δημοκρατίας είναι υπεύθυνοι για τα γεγονότα αυτά .Όμως τις δυνατότητές τους τις καθορίζει η Κεντρική Κυβέρνηση. Τα τελευταία χρόνια οι Δήμοι έχουν στερηθεί το 70 % των πόρων τους και είναι βέβαιο πως αυτή η στέρηση θα συνεχίσει για 30 και πλέον χρόνια. Ταυτόχρονα έχουν φορτωθεί ένα τεράστιο έργο νέων αρμοδιοτήτων που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν.

 

Η πίεση που ασκείται πάνω στους Δημάρχους είναι τέτοια που οι περισσότεροι από αυτούς διαχειρίζονται τα του Δήμου τους με μια υπεράνθρωπη προσπάθεια που τη διακρίνει η εμβαλωτική διάθεση.

 

Με τις περικοπές των πόρων των Δήμων πολλά έργα συντήρησης και επισκευών μεγάλων εγκαταστάσεων που συνδέονται άμεσα θέματα ασφάλειας θα βλέπομε να πολλαπλασιάζονται. Αρμοδιότητες , υπηρεσίες , ευθύνες που ανοίκουν στους Δήμους θα υπολειτουργούν στηριζόμενες στην «αυτοθυσία» των Δημάρχων και των υπηρεσιακών παραγόντων!

Ανεξάρτητα από την ιδεολογική τοποθέτηση των επικεφαλής των Δήμων, θέματα υπηρεσιών και δραστηριοτήτων των Δήμων ενέχουν κίνδυνους που δεν απορρέουν από τις προθέσεις , ούτε από άγνοια ή αμέλεια! Πίσω από αυτά, κατά μεγάλο μέρος, κρύβεται η αγωνία των Δήμων να συμβάλλουν στο επίπεδο ζωής των συνδημοτών τους.

 

Για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση «βγαίνουν ζητιανιά» , φιλάνε «κατουρημένες ποδιές» προσπαθούν να εξασφαλίσουν και την παραμικρή υποστήριξη για το Δήμο τους.

 

Για παράδειγμα στο Δήμο Ηλιούπολης, πριν λίγα χρόνια τώρα, έχασε τη ζωή του ένα άλλο παιδί, ο οκτάχρονος αθλητής Κωνσταντίνος, από πτώση της κατασκευής του τέρματος ?γκολπόστς στο κεφάλι του!

 

Για σένα έμμισθε προπαγανδιστή :

Ποιες οι διαφορές που σε κάνουν να βγαίνεις «εκτός εαυτού» με το δεύτερο περιστατικό και όχι με το προηγούμενο ?

Πόσο ασχολήθηκες με το κάθε παιδί?

Που είναι το πόρισμα του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης?

Αν είχες ασχοληθεί με τέτοια ένταση με τέτοιο πάθος στη ΠΡΩΤΗ περίπτωση της ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ ίσως είχαμε αποφύγει την Δεύτερη του Ελληνικού! Ο 13χρονος Παναγιώτης θα ζούσε!

 

Από το περιστατικό της Ηλιούπολης και με αφορμή εκείνο το γεγονός τι έγινε για την ασφάλεια των χώρων που συχνάζουν τα παιδιά? Βελτιώθηκαν οι χώροι ? Έχουν εκδοθεί άδειες καταλληλότητας ? Εγκαταστάθηκαν υπηρεσίες που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν έκτακτα γεγονότα ? Τι απαντάει το πόρισμα για εκείνη τη περίπτωση? ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΤΙΠΟΤΑ !

 

Το μόνο που έγινε , αναρτήθηκε σε κάθε είσοδο των χώρων αυτών μικρή πινακίδα που προειδοποιεί πως η παρουσία των μικρών παιδιών στο χώρο γίνεται με ευθύνη των συνοδών .

 

Τι υποδηλώνει μια τέτοια πινακίδα εκτός από αφελή προαποφασισμένη απολογητική γραμμή-κατάθεση των υπευθύνων για τους χώρους αυτούς? Η ανάρτηση της πινακίδας και μόνο η ανάρτηση, δεν υποδηλώνει την εγνωσμένη ύπαρξη κινδύνων στους χώρους αυτούς? Στρουθοκαμηλισμός αισχύστου είδους!

 

Ώρες ατέλειωτου τηλεοπτικού χρόνου , για το δράμα του μικρού παιδιού στο Ελληνικό. Υπουργοί , άγνωστοι «καθ ύλη» αρμόδιοι Δημόσιοι λειτουργοί, προτάσσοντας το δράμα της οικογένειας , βρήκαν την ευκαιρία να γίνουν «κάποιοι» και να αποπροσανατολίσουν το θέμα από τις πραγματικές του βάσεις.

 

Όλοι αυτοί που σήμερα οδύρονται και εντοπίζουν το πρόβλημα στις ευθύνες των σημερινών αρχών του Δήμου Ελληνικού αν έχουν τα πολιτικά κότσια , ας αναρτήσουν σε κάθε χώρο που συχνάζουν άνθρωποι και ιδιαίτερα παιδιά , ας αναρτήσουν μια πινακίδα που να δηλώνει ότι:

 

ΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΦΟΡΟ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ

Ο ΧΩΡΟΣ ΑΥΤΟΣ...................................................................................... ΤΟΥ............... ............................................................................................... ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΝΟΜΙΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠ ΑΡΙΘ???????.................ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ????????????????..

ΕΧΟΥΝ ΕΛΕΓΧΘΕΙ ΟΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΙ ΕΥΡΕΘΗΣΑΝ ΝΑ ΤΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΩΣ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ.

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ????????????

 

Με μια τέτοια απόφαση της πολιτείας :

-Τα μισά σχολεία της χώρας θα κλείσουν την ίδια στιγμή και θα χρειαστούν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για την επαναλειτουργία τους.

-Το 90% των παιδότοπων ? παιδικών χαρών , ιδιαίτερα στις υποβαθμισμένες περιοχές, θα κλείσουν αμέσως και θα χρειαστούν επίσης εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ για την επαναλειτουργία τους.

- Εκατοντάδες χιλιάδες ίσως και εκατομμύρια κίνδυνοι από καταστροφές , γηρασμένες κατασκευές , λακούβες , παρατημένες κακοτεχνίες κ.λ.π. ελλωχεύουν σε κάθε βήμα των πολιτών.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι από 5.500 Δήμους και Κοινότητες που είχαμε , οδηγηθήκαμε στους 325 Δήμους που και πάλι υπολειτουργούν. Σε λίγο θα μεταλλαχθούν σε φιλανθρωπικές Δομές!

 

Η λειτουργία των Δήμων εξασφαλίζεται με πλήθος εκπτώσεων αλλά και υπερπροσπαθειών των Δημοτικών Αρχών πάνω σε θέματα αρχών , αξιών και ευθυνών, που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές τους. Είναι οξύμωρο σχήμα η αναφορά σε εκπτώσεις και υπερπροσπάθεια? Όχι ! Είναι η πραγματικότητα που έχουν περιέλθει οι Δήμοι με τις ασκούμενες πολιτικές. Στηρίζονται πλέον στην ελεημοσύνη των πολιτών και φιλανθρωπικών ιδρυμάτων.

 

Δυστυχώς υπάρχουν Δημοτικοί Άρχοντες που συνειδητά υπηρετούν τις πολιτικές αυτές προκειμένου να χαρακτηριστούν «καλά παιδιά» από τους διαχειριστές του Κεντρικού Πολιτικού συστήματος. Σ αυτούς αν τους συμβεί το ατύχημα προσπερνιέται γρήγορα ? γρήγορα!

 

Υπάρχουν και τα κακά παιδιά, που διεκδικούν , αγωνίζονται, καταγγέλλουν , απαιτούν, πιστεύουν σε ένα Δήμο με αξιοπρέπεια, με δικαιώματα, με υποχρεώσεις. Σ? αυτούς αν τους συμβεί το ατύχημα , το σύστημα τους συνθλίβει.

Ιδιαίτερα αν είναι Δήμαρχοι που αγωνίζονται να αποκτήσουν οι Δημότες Χώρους κατάλληλους και επαρκείς για ψυχαγωγία, αθλητισμό, εκπαίδευση, όπως είναι το Αεροδρόμιο του Ελληνικού τόσο το χειρότερο γιαυτούς.

 

Λένε πως το Λούνα Πάρκ ήταν εγκατεστημένο σε μπαζωμένο ρέμα! Σε όλη την Αττική εκτός από ρέματα ξέμεινε ελεύθερος χώρος? Το ξεπούλημα του Ελληνικού δεν είναι μια χειροπιαστή απόδειξη, δεν είναι πολιτική επιλογή να περιοριστεί ο Δημόσιος χώρος?

 

Οι Πολίτες , όχι οι «Ιδιώτες» , όχι οι «Πελάτες», οφείλουν να είναι σε θέση να διακρίνουν τι οδηγεί σε ένα ατύχημα , τι κρύβεται πίσω από ένα ατύχημα και κυρίως πως, από ποιούς και γιατί αξιοποιείται ένα θλιβερό γεγονός!

 

Οι Πολίτες , όχι οι «Ιδιώτες», όχι οι «πελάτες» , με ψυχραιμία πρέπει να αποφασίζουν ποιους θα εμπιστευτούν για την υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών που έχουν ανάγκη αυτοί και τα παιδιά τους.

 

07.05.2014

baltas

Γιώργος Μπαλτάς

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Ηλιούπολης

με το Χρήστο Κοκοτίνη

 

Προβλήθηκε 372 φορές

Όλα ξεκινούν από μια Τελεία (Ποτέ δεν ξεχνάμε τους αγαπημένους μας δασκάλους. Κι αυτή είναι μια ιστορία για εκείνους.)

H Τελεία είναι η ιστορία μιας στοργικής δασκάλας που όχι απλώς εμπιστεύεται τις ικανότητες του παιδιού, αλλά το ενθαρρύνει, το υποστηρίζει και εκτιμά τη δουλειά του, όταν το παιδί δεν γνωρίζει από πού να αρχίσει, πιστεύει ότι δεν μπορεί και έχει άρνηση να το προσπαθήσει.