Τoυ ΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗ*
Σε πρόσφατο post στο διαδίκτυο με τίτλο "Προς Δραχμιστές" ο αναπλ. υπουργός Οικονομικών κ. Μάρδας προσπαθεί να δικαιολογήσει την αποδοχή του τρίτου επαχθούς και κατάπτυστου μνημονίου από τον πρωθυπουργο και την κυβέρνηση καθώς και να απαντήσει στην κριτική των διαφωνούντων εντός Σύριζα.
Επειδή το βασικό δίλημμα στο οποίο απάντησε η ελληνική κυβέρνηση το βράδυ της Κυριακής 12 Ιουλίου ήταν ευρώ η εθνικό νόμισμα, στην πραγματικότητα υποταγή η ρήξη, επιλέγοντας την υποταγή, η επιχειρηματολογία του κ. Μαρδα επικεντρώθηκε σε αυτό το θέμα. Αυτό είναι ένα θετικό των τελευταίων πέντε δραματικών μηνών, αφού διαλυθήκαν και οι τελευταίες αυταπάτες για το τι είναι η ΕΕ.
Άρα η συζήτηση δεν μπορεί να περιστρέφεται πλέον γύρω από αερολογίες περί "διαπραγμάτευσης" και "αμοιβαία επωφελών λύσεων" αναγκαστικά πρέπει να θέτει και να περιγράφει πραγματικές λύσεις που συνεπάγονται ρήξεις.
Από τη σκοπιά των ζητημάτων οικονομικής πολιτικής που αναδεικνύει η μετάβαση σε νέο νόμισμα ο υπουργός δεν τα πηγαίνει και τόσο άσχημα. Θέτει το ζήτημα του κατά πόσον η Ελλάδα διαθέτει επαρκή αποθεματικά σε συνάλλαγμα και χρυσό ώστε να στηρίξει την ισοτιμία ενός νέου νομίσματος και συνακόλουθα να ελέγξει τις τιμές των εισαγομένων προϊόντων, αποφεύγοντας τον υπερπληθωρισμο και ίσως τη νομισματική κατάρρευση.
Η λογική είναι ότι σε μια χώρα με ανταγωνιστικό μειονέκτημα, όπως η Ελλάδα, η απουσία διαθέσιμων θα σημάνει διαρκή υποτίμηση του νέου νομίσματος διαρκή αύξηση των τιμών εισαγομένων εμπορευμάτων π.χ. του πετρελαίου και συνακόλουθα πληθωρισμό.
Όμως, εκεί ακριβώς τα βρίσκει μπαστούνια ο κ. Μάρδας.
Σήμερα στην Ελλάδα κυκλοφορούν περίπου 35 δισ. σε νομίσματα ευρώ διαφόρων ονομαστικών αξιών, με απλά λόγια τα ευρώ που βρίσκονται στις τσέπες μας, επιπλέον υπάρχουν αποθησαυρισμένα σε θυρίδες και στρώματα περί τα 25 δισ. σύμφωνα με δικούς μου υπολογισμούς (σύμφωνα με υπολογισμούς άλλων 45 δισ.), ενώ υπάρχουν και τα αποθεματικά της Τράπεζας της Ελλάδας σε ευρώ, άλλα νομίσματα και πολύτιμα μέταλλα.
Δεδομένου ότι οι συνολικές εισαγωγές της χώρας είναι 46 δισ. είναι προφανές ότι η χώρα διαθέτει επαρκή διαθέσιμα για μετάβαση σε εθνικό νόμισμα. Μάλιστα το σενάριο που σκιαγραφούμε είναι ιδιαίτερα αρνητικό αφού δεν περιλαμβάνει σημαντικές συναλλαγματικές εισροές από εξαγωγές, τουρισμό κλπ.
Διαπιστώνοντας ότι οι ισχυρισμοί του κ. Τσίπρα και οι δικοί του για ανεπαρκή αποθεματικά δεν ευσταθουν, ο κ. Μάρθας, χάνει τη σοβαρότητα η/ και την ψυχραιμία του καταφεύγοντας σε ακατάσχετη κινδυνολογία.
Σκέφθηκε λοιπόν να ισχυρισθεί ότι σε περίπτωση μετάβασης της χώρας σε εθνικό νόμισμα η ΕΚΤ θα ακυρώσει τη νομισματική βάση της χώρας, δηλαδή το σύνολο των διαθεσίμων μας σε ευρώ. Επειδή όμως τα χρήματα βρίσκονται στη τσέπη μας ως επί το πλειστον και άρα είναι δύσκολο να βρεθούν από την ΕΚΤ, τι σκέφθηκε ο αθεόφοβος.
Η ΕΚΤ θα ακυρώσει ΟΛΑ τα ευρώ που βρίσκονται σε κυκλοφορία είτε ανήκουν σε πολίτες, επιχειρήσεις, κράτη και κεντρικές τράπεζες, θα εκδώσει νέα και μετά θα επιστρέψει το ισόποσο σε όλους τους άλλους εκτός από τους κατοίκους της ελληνικής επικράτειας !!!!
Ευτυχώς που δεν είναι στην ΕΚΤ ο κ. Μαρδας διότι θα προκαλούσε τη μεγαλύτερη νομισματική κρίση στην ιστορία, αφού θα κατέρρεε κάθε εμπιστοσύνη στο ευρώ με την ενέργεια ακύρωσης της νομισματικής βάσης, δηλαδή των χρημάτων που είναι στη τσέπη του κόσμου.
Την πρακτική μιας κεντρικής τράπεζας να αθετεί τις υποχρεώσεις της, διότι κ. Μαρδα τα τραπεζογραμμάτια σε κυκλοφορία είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ της εκδίδουσας κεντρικής τράπεζας προς τον φέροντα το χαρτονόμισμα Αμερικανό, Κινέζο, Έλληνα, Τούρκο και πάει λέγοντας, δεν την έχουμε γνωρίσει ακόμη στη νομισματική ιστορία και από αυτή τη σκοπιά γράφεται ιστορία. Το ότι
αναγκάζονται να καταφύγουν σε αυτές τις ανοησίες είναι ενδεικτικό της σοβαρότητας των επιλογών της ηγετικής ομάδας του Σύριζα.
Στη συνέχεια ο υπουργός προσπαθεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με την πραγματικότητα θέτοντας το θέμα της βιωσιμότητας της λύσης επιστροφής σε εθνικό νόμισμα. Προσπαθει να αντικρούσει τα επιχειρήματα κάποιων οπαδών της "δραχμής" ότι η ανταγωνιστικότητα θα αποκατασταθεί λόγω της εξόδου από το σκληρό νόμισμα και συνακόλουθα θα οδηγηθούμε σε νομισματική ισορροπία.
Το επιχείρημα του είναι ότι παρά τη διολίσθηση της δραχμής από το 1970 και μετά (μέχρι το 2000 και την υιοθέτηση του ευρώ) το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας επιδεινώνοταν φθάνοντας τα 8 δισ. δολάρια το 1980.
Είναι απορίας άξιο πώς ο κ. Μάρδας αγνοεί ότι το εμπορικό ισοζύγιο είναι σχετικό μέγεθος που έχει ερμηνευτική αξία ως ποσοστό του ΑΕΠ και όχι ως απόλυτος αριθμος. Πρέπει να τον πληροφορήσουμε λοιπόν ότι το 1980 το έλλειμα του ισοζυγίου είναι 14% του ΑΕΠ, ενώ το 2009 και παρά την ευλογία του ευρώ φθάνει το 17% του ΑΕΠ εκείνης της χρονιάς.
Άρα η αναμενόμενη κατάρρευση του ισοζυγίου λόγω μετάβασης σε εθνικό νόμισμα μάλλον βρίσκεται στο θολωμενο μυαλό του υπουργού.
Κλείνοντας και ενώ η κυβέρνηση βρίσκεται σε αγωνιώδη αναζήτηση "προθύμων", η συζήτηση για άμεση ρήξη και έξοδο από ευρώ και την ΕΕ φουντώνει στην κοινωνία.
Είναι καθήκον των αριστερών δυνάμεων η δημιουργία ενός πλατιού μετώπου υπεράσπισης του ΟΧΙ του λαού μας και ανάδειξης της εναλλακτικής λύσης για τα λαϊκά συμφέροντα.
*Πηγή: aristerovima.com.
O Νίκος Στραβελάκης είναι οικονομολόγος - λέκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών
