Σύμφωνα με τη Eurostat, το 2012 ήμασταν 24η χώρα από πλευράς πλούτου στις 27 της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Βουλιάζει συνεχώς στη φτώχεια η Ελλάδα εξαιτίας της μνημονιακής πολιτικής της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, η οποία συνεχίζει με πολύ μεγαλύτερο πάθος και ενθουσιασμό το ολέθριο έργο του Γιώργου Παπανδρέου. Αυτό αποκαλύπτουν στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το ίδιο το υπουργείο Εργασίας για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Πρώτα πρώτα, όσοι είναι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα ακριβώς τόσοι είναι και οι άνεργοι: 1.371.450 οι εν ενεργεία εργαζόμενοι βάσει των στοιχείων του υπουργείου και 1.374.054 οι άνεργοι βάσει των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ! Χώρια που από το 1,37 εκατ. εργαζομένων, οι 277.532 έχουν μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση - και φυσικά αντίστοιχους μισθούς πείνας. Δεν τους φτάνει ο μισθός να ζήσουν, είναι κάτω από το όριο της φτώχειας.
Κατώτατο μισθό 1.000 ευρώ ζητούσαν οι εργαζόμενοι προ πενταετίας. Το θυμάστε; Ξέρετε πού έχουμε φτάσει; Τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας προκαλούν σοκ: Κάτω από 1.000 ευρώ μεικτά παίρνουν... 781.106 εργαζόμενοι - το 57% του συνόλου! Από αυτούς, οι 503.574 είναι πλήρους απασχόλησης που παίρνουν λιγότερα από χίλια ευρώ και προστίθενται στις 277.532 εργαζομένους μερικής απασχόλησης. Χίλια μεικτά σημαίνουν κάτω από οκτακόσια στο χέρι.
«Ψωροκώσταινα» κατάντησε την Ελλάδα η μνημονιακή πολιτική, μας πληροφορεί αυτή τη φορά η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, η Γιούροστατ. Οπως ανακοίνωσε, το 2012 περίπου 3,8 εκατομμύρια Ελληνες, το 34,6% του πληθυσμού της χώρας μας, πληρούσε τουλάχιστον ένα από τα τρία ευρωπαϊκά κριτήρια που προσδιορίζουν τον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Μόνο η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Λετονία από όλες τις χώρες της ΕΕ ήταν χειρότερα από εμάς! Ημασταν 24η χώρα από πλευράς πλούτου στις 27 της ΕΕ! Τελευταίοι από τη σκοπιά αυτή μεταξύ των 17 της Ευρωζώνης, γιατί καμιά από τις τρεις προαναφερθείσες χώρες δεν έχει ως νόμισμα το ευρώ. Μαύρα χάλια.
Φτώχεια και μιζέρια πάνε μαζί. Δεν φτάνει η ανεργία, έχουμε και καινούργια φαινόμενα. Από τη μια, μη καταβολή των μισθών σε όσους εργάζονται την ώρα που πρέπει. Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, βάσει εμπειρικών μελετών που κάνει, υποστηρίζει ότι περίπου... ένα εκατομμύριο (!) εργαζόμενοι παίρνουν τον μισθό τους με τουλάχιστον ένα μήνα καθυστέρηση. Καθυστερήσεις ενός, δύο, τριών μηνών, σε ακραίες περιπτώσεις ακόμη και ενός... χρόνου, λένε. Από την άλλη, εργοδότες απασχολούν εργαζόμενους 8 και περισσότερες ώρες κάθε μέρα, αλλά τους δηλώνουν για 4-5 ώρες και τους δίνουν το 50% του κανονικού μισθού.
Ούτε να μετακινηθούν δεν έχουν πλέον λεφτά οι εργαζόμενοι στην Αθήνα. Να μετακινηθούν με τις αστικές συγκοινωνίες, εννοούμε. Διακόσια (!) εκατομμύρια επιβάτες λιγότερους μετέφεραν πέρυσι σε σύγκριση με το 2009 τα λεωφορεία, το μετρό, ο ηλεκτρικός, το τραμ και τα τρόλεϊ. Μόλις 652,3 εκατομμύρια έναντι 851 προ τετραετίας. Μείωση κατά 24,4% στον ηλεκτρικό και 23,1% στα λεωφορεία. Σαφώς μικρότερη στο μετρό (13,4%) κατά ένα ποσοστό και λόγω της επέκτασης των γραμμών του.
Δεν δυστυχούν όλοι στην Ελλάδα, πάντως. Στο εννιάμηνο Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου 2013, βάσει των λογιστικών καταστάσεων που δημοσίευσαν 206 εταιρείες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αθηνών, μπορούμε να πούμε ότι τα πάνε μια χαρά! Σε σύγκριση με το αντίστοιχο εννιάμηνο του 2012, αύξησαν τα κέρδη τους κατά το εντυπωσιακό ποσοστό του... 150,6%!!! Αυτή η κρίση συνθλίβει τους φτωχούς, αλλά μοιάζει με ευλογία για κάποιους άλλους...
