Ρυθμιστής (και) των αυτοδιοικητικών εκλογών ΄14 αναδείχθηκε για μία ακόμη φορά ο διπολισμός μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της χώρας, που μετά τις βουλευτικές εκλογές του ΄12 είναι η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στο δήμο μας, με τον ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν να τετραπλασιάζει τα ποσοστά του (στον α΄ γύρο) και τον νυν δήμαρχο να «ακουμπά» στη στήριξη των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας (που πραγματοποίησαν τη μεγάλη φυγή από την παράταξη του τέως δημάρχου Γιάννη Αναγνώστου) και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, η ψήφος των πολιτών επιβεβαίωσε την εγκατάσταση - και εδώ - του νέου διπόλου μεταξύ συγκυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ως η μοναδική ανεξάρτητη δημοτική κίνηση για την πόλη μας, η «Ηλιούπολη: Ανεξάρτητη Κοινωνία Πολιτών» έδωσε αγώνα ήθους και αξιοπρέπειας σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις, το 2010 και το 2014. Τα μέλη της παράταξής μας, πολλώ δε μάλλον οι υποψήφιοι δημοτικοί μας σύμβουλοι ένωσαν δυνάμεις, ικανότητες, δημιουργική διάθεση, καθαρές προθέσεις και νέες ιδέες και ανεξαρτήτως ιδεολογικών καταβολών και κομματικών αποχρώσεων στήριξαν την κοινή μας επιθυμία να αποκομματικοποιήσουμε το δήμο Ηλιούπολης και να επαναπροσδώσουμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση το μόνο ρόλο που οφείλει να έχει: Την υπηρεσία στο δημότη.
Δίχως «ευγενικές χορηγίες» και κομματικά υποστυλώματα αγωνιστήκαμε να «βγάλουμε» το κόμμα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Ηλιούπολη από το κώμα. Παρά την ανοδική τάση που κατέγραψαν τα ποσοστά της δημοτικής μας παράταξης σε σύγκριση με αυτά του 2010, και την αντίστοιχη καθοδική πορεία των «παραδοσιακών» παρατάξεων της Ηλιούπολης, το βέβαιο είναι ότι η πόλη μας επιμένει να διατηρεί τα κομματικά της τείχη. Και τούτο, διότι όπως φάνηκε από τον α΄ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, η Ηλιούπολη επιλέγει να πορεύεται αγκαλιά με την κομματική της τύχη, αυτή των δημοσίων σχέσεων, της καρέκλας και των πελατειακών συνδρόμων.
Ό,τι συνέβη στην Ηλιούπολη, χαρακτηρίζει τη μοίρα στους περισσότερους δήμους της χώρας. Και ναι. Είναι τουλάχιστον απογοητευτικό, ότι ένας δήμος όπως η Ηλιούπολη δεν θέλησε να απαλλαγεί από τα κομματικά φοβικά της σύνδρομα και την κομματική γονιδιακή της κληρονομιά από την οποία εδώ και χρόνια περιμένει - μάταια - κάτι να κερδίσει. Έστω κι αν διαφαίνονται οι πρώτες ενδείξεις, ότι αυτό θα μπορούσε να αλλάξει. Αλλά πότε;
Προσωπικά, έχω την ανάγκη να ευχαριστήσω ολόψυχα τους φίλους, τους συνεργάτες, τα μέλη της παράταξης και ασφαλώς τους υποψηφίους δημοτικούς συμβούλους, που συστρατεύθηκαν στην προσπάθειά μας να δώσουμε στην Ηλιούπολη το μέλλον που αξίζει να έχει. Βαθιά ευχαριστώ τους συμπολίτες μας, που μας στήριξαν αναγνωρίζοντας στα πρόσωπά μας την καθαρότητα της κοινής μας προσπάθειας και του οράματός μας για την πόλη μας. Αλλά και εκείνους, που ταύτισαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση με το ίδιον όφελος, και που τελικά δεν «ήλθαν» μαζί μας. Η όποια «στήριξή» τους στην παράταξή μας θα αντέβαινε στις Αρχές και τις Θέσεις μας και σίγουρα δεν θα τιμούσε τον ακέραιο αγώνα μας.
Επιθυμώ να δω την Ηλιούπολη σε τροχιά επαναπροσδιορισμού και ανάπτυξης. Τούτο όμως μοιάζει ακατόρθωτο όσο οι συσχετισμοί των δυνάμεων, που ορίζουν το παρόν και το μέλλον της, συνεχίζουν να αλλάζουν μόνο προσωπείο και όχι πρόσωπα.
ΑΡΓΥΡΩ ΠΙΚΟΥΛΑ
ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ
ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ: ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ
