"Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούργιο τάχα κάτι να μας φέρει..."
Οι στίχοι αυτοί του ποιητή Φώντα Λάδη, που γράφτηκαν πριν 36 χρόνια, γίνονται στις μέρες μας με τον πιο τραγικό τρόπο επίκαιροι όσο ποτέ.
"Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν μα όχι και το μίσος του για μένα", συνεχίζει πιο κάτω. Και είναι τα λόγια του αυτά που φέρνουν μνήμες τραγικές και γεγονότα που αυτός ο τόπος πλήρωσε ακριβά και δυστυχώς συνεχίζει να πληρώνει.
Σαν σήμερα, πριν ένα χρόνο στην Αμφιάλη στο Κερατσίνι στις 18 Σεπτέμβρη του 2013, ο 34χρονος μουσικός Παύλος Φύσσας, γνωστός και για τον αντιφασιστικό του αγώνα, έπεφτε νεκρός μετά από επίθεση τάγματος εφόδου της Χρυσής Αυγής.
Η άγρια αυτή δολοφονία, έβαλε λόγια στη σιωπή και έκανε πέρα τον φόβο των ανθρώπων στις γειτονιές, δημιουργώντας ομάδες αντίστασης στην νέο-φασιστική απειλή. Έφερε στο φως όσα οι νεοναζί της ΧΑ έκαναν στο σκοτάδι και επιμελώς αποσιωπούνταν και υποβαθμίζονταν.
Επιθέσεις και δολοφονίες μεταναστών, τρομοκρατία σε χώρους εργασίας, πογκρόμ και απειλές, οργάνωση ταγμάτων εφόδου και κάθε είδους επίθεση σε αδύναμες ομάδες συνανθρώπων μας αλλά και σε ότι χάλαγε την ναζιστική ομοιομορφία της ΧΑ, εξαιτίας της κοινωνικής πίεσης έπαψαν να έχουν την ασυλία χρόνων.
Οργανώθηκαν πολλές και μεγάλες αντιφασιστικές εκδηλώσεις σε κάθε γωνιά της χώρας και το μήνυμα ήταν ένα: "Ποτέ ξανά φασισμός"!
Έτσι, αναγκαστικά πλέον, οδηγήθηκαν στη φυλακή μέλη και βουλευτές της Χρυσής Αυγής για εγκληματικές πράξεις μαζί και οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα.
Είναι καθήκον μας απέναντι στο παρελθόν αυτού του τόπου και στους αγώνες που έδωσαν προηγούμενες γενιές, οι γονείς και οι παππούδες μας, υπερασπιζόμενοι τις ανθρώπινες αξίες της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας και της αξιοπρέπειας να μην επιτρέψουμε στο ναζιστικό μίσος και σε ό, τι το γεννά και το θρέφει να δηλητηριάσει άλλο τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας.
Ο φασισμός μπορεί να πάρει πολλές μορφές και να στοιχειώσει τις ζωές των ανθρώπων σε μια κοινωνία σε κρίση. Όμως δεν είναι ανίκητος. Μένει να το αποδείξουμε και αυτό ανήκει στη γενιά μας.
Ο Παύλος Φύσσας, μέσα από τους στίχους του τραγουδούσε για την δικαιοσύνη και την ελευθερία, ξόρκιζε το μίσος και το θάνατο.
"Είχε τέρατα με παράξενες στολές που παραμόνευαν πάντοτε κρυφά μες στις σκιές" λέει σ' ένα στίχο του, που μοιάζει σήμερα σαν να ήταν προφητικός. Είναι αυτό το τέρας του φασισμού "που με τον καιρό αλλάζει μάσκες, μα πάλι θε ν' απλώσει σα χολέρα πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου", όπως λέει ο ποιητής.
? Να μην αφήσουμε να πατήσει στην ανεμελιά μας
? Να μην πιστέψουμε στις μάσκες που κατά καιρούς αλλάζει
? Να μην ξεχάσουμε τον Παύλο Φύσσα κόντρα σε μια εποχή που δείχνει να μην θέλει να θυμάται.
Άγ. Δημήτριος, 18-9-2014
Η Δήμαρχος
Μαρία Ανδρούτσου
